[bluemoon24]

Ruhsal yolculuğumun bana doyum verdiği sürecindeyken, hayatı anlamaya çalışırken, olmak ve olanla zihnimde git geller yaşarken, ben neredeyim, neler yaşıyorum dediğim zamanlardan birinde ona doğru çekildim ve onunla tanıştım.







Derin bilgisiyle sardı, sakinliği ile büyüledi, tarifi mümkün olmayan, kelimelerin içine sığmayan harikulade sevgisiyle sarmaladı... Ama hayır başka bir şey daha vardı ki sadece yaşanarak anlaşılabilir bir duyguydu o. Birarada olduğumuzda bir çiçeğin kokusunu yayması gibi etrafa yayılan bir enerji yumağıydı, sanki o yumağın içinde olmak, sevginin derin ifadesiydi. Aşkı yaşamak gibi bir duyguydu....







Hani çok güzel bir çiçeği koklar gibi, bir çocuğun coşku dolu gözlerinde bakar gibi, özlenen bir sevgilinin gözlerinin derinliklerinde kaybolur gibi, aşkın ilk heyecanı gibi, doruklara ulaşmış bir merhamet duygusu gibi, hani öyle seversiniz ki sevdiğiniz kişiye kıyamazsınız gibi. Bir bebeğe dokunmaya imtina edişiniz gibi, kelebeğin özgürlük duygusu gibi, sevgiliyi özler gibi, kuşun ötüşü, suyun akışı gibi, gibi..







Onda tüm evreni bulmuştum sanki !







Ruhsal yolculuğumda anladımki çiçek ancak tamamen açınca kokusunu yayabiliyor. Böylesine bir duyguyu çevremize yayabilmemiz için bizim de kendimiz olmamız gerekiyor. Olduğumuz gibi, doğal, yargısız, endişesiz, korkusuz, sakin, dingin ....





Hepimize içimizdeki çiçekleri en kısa zamanda açabilmemizi diliyorum.







Sevgi ve ışıkla kalın







Rüya

Kaynak: HamileBilgi