Aylıksız izne çıkan (askerlik dahil) memurun kendisine, eş ve çocuklarına tedavi yardımı sağlanır mı

[bluemoon24]

Bu soruya ayrıca bir yanıt veremeye gerek görmüyoruz... Zira aşağıdaki Sayıştay

Genel Kurul Kararı bu soruya ilişkin tüm ayrıntıları cevaplamaktadır.

Kararın Çeşidi : Genel Kurul Kararı



Kararın Konusu: Personel Mevzuatı ile İlgili Kararlar



Kararın Numarası : 4620/1



Kararın Tarihi : 01.02.1988

KONU

1. 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 108'inci maddesine

göre aylıksız izin kullanan Devlet memurunun, kendisinin eşinin, bakmakla yükümlü

bulunduğu ana, baba ve çocuklarının tedavi giderlerinin kurumunca karşılanıp

karşılanmayacağı,

2. a) Sürekli görevle yurt dışına gönderilen Devlet Memurunun yanınd

aylıksız izinli memur ya da emekli eşinin ve bu eşin bakmakla yükümlü olduğu

ana, babasının,

b) Eşi yurt içinde Devlet memuru olarak görevli bulunan, kendisi sü-rekli görevle

yurt dışına gönderilen kadın memurun yanında götürdüğü çocuklarının,

Yurt dışında yapılan tedavi giderlerinin nasıl karşılanacağı,

3. Eşi aylıksız izinli memur ya da emekli olan, kendisi sürekli görevle

yurt dışında bulunan kadın memurun yanındaki çocuklarına ilişkin yurt dışı tedavi

giderlerinin, kadın memurun kurumunca, yurt dışında ve döviz olarak ödenip ödenemeyeceği,

4. Eşi yurt içinde Devlet memuru olarak görevli bulunan, kendisi sürekli

görevle yurt dışına gönderilen kadın memurun yurt dışı aylık emsalinin yanında

götürdüğü her bir çocuğu için yüzde 2,5 oranında arttırılıp artırılamayacağı,

Konularında ortaya çıkan tereddüt.

KONU İLE İLGİLİ MEVZUAT

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun;

18'inci maddesi,

2670 sayılı Yasayla değişik 108'inci maddesi,

1327 sayılı Yasayla değişik 156'ncı maddesi,

2 sayılı kanun Hükmünde Kararname ile değişik 157'inci maddesi,

243 sayılı kanun Hükmünde Kararname ile değişik 209'uncu maddesi,

243 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile değişik 210'uncu maddesinin son bendi,



5434 sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanununa 1425 sayılı Yasayla eklenen geçici

7'nci maddenin birinci ve ikinci bentleri,

506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 2422 sayılı Yasayla değişik 36'ncı maddesinin

(A) bendi,

Sürekli görevle yurt dışında bulunan memurların aylıklarına uygulanacak emsaller

hakkında 12.3.1987 gün ve 87/11595 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 3 ncü maddesi.





İNCELEME

Konu ile ilgili mevzuat ve bu husustaki Daire Kararı incelenip Maliye ve Gümrük

Bakanlığı ile Devlet Personel Başkanlığının görüşü dinlenerek gereği görüşüldü:

1.657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 2670 sayılı Yasayla değişik 108'inci

maddesinin birinci bendinde, Devlet memurlarına, bakmakla zorunlu olduğu ya

da eşlik etmediği takdirde hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocukları

ile kardeşlerinden birinin ağır bir kaza geçirmesi ya da önemli bir hastalığa

tutulmuş olması hallerinde , bu hallerin raporla belgelendirilmesi koşuluyla,

istekleri üzerine en çok altı aya kadar; ikinci bendinde de, doğum yapan Devlet

memurlarına, istekleri üzerine en çok altı aya, yetiştirilmek üzere yurt dışına

gönderilen (bursla gidenler dahil) memurlarla, yurt içine ve yurt dışına sürekli

görevle atanan memurların eşlerine en çok üç yıla kadar aylıksız izin verilebileceği

belirtilmiştir.

Görüleceği üzere anılan maddenin ilk iki bendinde, memurlara hangi hallerde

aylıksız izin verilebileceği açıklanmış, ancak bu gibilerin yararlanabileceği

haklar konusunda bir düzenleme yapılmamıştır. Bu nedenle aylıksız izin alan

memurun ve Yasanın değişik 209 'uncu maddesinde belirtilen aile bireylerinin

tedavi yardımından yararlanıp yararlanamayacakları sorunu, bu kişilerin memuriyetle

ilgilerinin devam edip etmediğinin belirlenmesiyle çözüme kavuşturulabilecektir.

Aylıksız izin müessesesi , Yasanın "Hizmet Şartları ve Şekilleri"

başlıklı 4'ncü kısmının "Çalışma Saatleri ve izinler" başlıklı 5'nci

bölümünde yer almış olup, bu bölümde yıllık izin, hastalık izni, mazeret izni

gibi memurların diğer izin haklarına ilişkin düzenlemeler de bulunmaktadır.

Bir başka deyişle, aylıksız izin memurlar için getirilmiş bir "izin"

hakkıdır. izin hakkının ve "izinli olma" durumunun yalnız memurlar

için söz konusu olması aylıksız izinli olan kişinin memuriyetle ilişkisinin

devam ettiğini göstermektedir.

Burada yalnızca iznin "aylıksız" olması koşulu getirilmiştir. Bu

koşulun, aylıksız izinli kişiye aylık ve aylığa bağlı ödemelerin yapılmasına

engel olmakla birlikte, kişiyi memuriyet statüsünden çıkarmaya yetmeyeceği açıktır.

Gerçekten aynı maddenin dördüncü bendinde, izin süresinin bitiminden önce özürünü

gerektiren nedenin kalkması halinde memurun derhal göreve dönmek zorunda olduğu

belirtilirken, göreve dönecek kişinin "memur" olduğu vurgulanmıştır

ki, bu da, aylıksız izinli kişinin memuriyetle ilişkisinin, daha açık bir deyişle

memuriyet sıfatının devam ettiğini göstermektedir. Ayrıca bu bende göre aylıksız

izinli kişi derhal "görevine dönmek" zorunda olup,ayrıca bir atama

onayına gerek bulunmamaktadır.

Her ne kadar, aynı maddenin üçüncü bendinde, yurt dışına yetiştirilmek üzere

gönderilen ya da sürekli görevle atanan memurların aylıksız izin alan eşlerinin

dönüşlerinde, 72'nci madde çerçevesinde görev yerlerine bağlı olmaksızın atamalarının

yapılacağı belirtilmiş ise de; buradaki düzenleme, genel anlamdaki bir atamayı

belirtmek için getirilmiş olmayıp, eski görev yerine bağlı olmaksızın yapılan

görevlendirmede, idarenin, aile birliğinin korunması amacıyla, 72'nci madde

çerçevesinde işlem yapmasını sağlamaya yöneliktir. Nitekim genel anlamdaki "atama"

Yasanın 72'nci maddesinde değil, 58 ve izleyen maddeleriyle 92 ve 93'üncü maddelerinde

düzenlenmiştir. 72'nci maddede ise yer değiştirme suretiyle atamanın ilkeleri

belirlenmiştir. Görev başındaki memur için de yer değiştirme suretiyle "atama"

söz konusu olup, bu atamanın memuriyet sıfatına etkili olmayacağı ortadadır.

108'inci maddenin birinci ve ikinci bentlerinin incelenmesinden, yasa koyucunun,

izin süresi dışında aylıksız izinli olanlar arasında bir fark gözetmediği anlaşılmaktadır.

Ancak, yetiştirilmek üzere yurt dışına gönderilen ya da sürekli görevle yurt

dışına atanan memurların eşlerine üç yıl gibi uzunca bir süre aylıksız izin

verilebileceği, bu görevlerin geçici olarak gördürülmesinin sakıncalı olacağı,

bu nedenle dönüşlerinde aynı görevin boş olmayabileceği düşüncesiyle, bu gibilerin,

görev yerine bağlı olmaksızın, fakat aile birliği dikkate alınarak başka bir

göreve atanabilmesine imkan sağlanmıştır.

Üstelik, yine aynı maddenin dördüncü bendinin son cümlesinde, izin süresinin

bitmesi ya da özürü gerektiren nedenin kalkması halinde görevine dönmeyenlerin

"memuriyetten" çekilmiş sayılacakları ifade edilmiştir. Bu ifadeden

de anlaşılacağı üzere, aylıksız izinli kişilerin memuriyetle ilişkileri, ancak

göreve dönmemeleri nedeniyle sona erecektir. O halde bu kişiler aylıksız izinli

oldukları dönemde memuriyetle ilişkilerini sürdürmektedirler.

öte yandan 657 sayılı Yasanın 209'ncu maddesinde, Devlet memurları ile eşlerinin

ya da bakmakla yükümlü olduğu ana, baba ve çocuklarının hastalanmaları halinde,

evlerinde ya da resmi veya özel sağlık kurumlarında ayakta ya da yatarak tedavilerinin

kurumlarınca sağlanacağı hükme bağlanmıştır. Bu hükümden anlaşılacağı üzere

tedavi yardımından yararlanma görevin fiilen yapılması koşuluna bağlı değildir.

Bu yardım memuriyete bağlı bir haktır. Kişi (ve belirtilen aile bireyleri) memur

olmakla bu yardımdan yararlanmaya hak kazanır ve memuriyetle ilişiği kesilmedikçe,

bir başka deyişle memur sıfatı sona ermedikçe bu haktan yararlanmaya devam eder.

Nitekim Yasanın 18'nci maddesinde, yasalarda yazılı haller dışında Devlet memurunun

memurluğuna son verilemeyeceği, aylık ve başka haklarının elinden alınamayacağı

belirtilmek suretiyle, hem memurluğun sona erdirilebilmesi, hem de hakların

alınması yasalarda açık düzenlemelerin bulunmasına bağlı kılınmıştır. Aylıksız

izinli memurun, memurluğu ancak özür ya da izin süresinin bitip göreve dönmemesi

halinde sona ereceğinden, aylıksız izinli dönemde tedavi yardımı hakkından yararlanması

Yasanın 18'nci maddesine de uygun düşecektir.

Yukarıda açıklanan nedenlerle, aylıksız izinli memurun, memurluk sıfatı ve

memuriyetle ilişkisi sürdüğünden, kendisinin, eşinin, bakmakla yükümlü olduğu

ana, baba ve çocuklarının tedavi giderlerinin kurumunca ödenmesi gerekmektedir.

2. Konu kısmında belirtilen diğer sorunların görüşülmesine girmeden önce, Devlet

Memurlarının Tedavi Yardımı ve Cenaze Giderleri Yönetmeliğinin değişik 3'üncü

maddesiyle eşlerin tedavi yardımından yararlanabilmesi için getirilen koşulun

657 sayılı yasa ile uyum içinde olup olmadığı hususu üzerinde durmak zorunlu

bulunmaktadır. Çünkü nedenlerle ilgili sorunların çözümü bu hususun açıklığa

kavuşturulmasıyla doğrudan ilgilidir.

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 209'uncu maddenin birinci bendinde,

Devlet memurları ile eşlerinin, bakmakla yükümlü oldukları ana, baba ve çocuklarının

hastalanmaları halinde tedavilerinin kurumlarınca sağlanacağı; yine aynı maddenin

yurt dışı tedavisine ilişkin üçüncü bendinde de, sürekli görevle yurt dışında

bulunan memurlarla eşlerinin, bakmakla yükümlü oldukları ana, babasının ve aile

yardımına müstahak çocuklarının hastalanmaları ve yerel usule göre tedavilerine

gerek gösterilmesi halinde tedavi giderlerinin kurumca karşılanacağı hükme bağlanmıştır.

Görüldüğü gibi her iki hükümde de memurun eşinin tedavi yardımından yararlanabilmesi

hiçbir koşula bağlanmamış, eşin memur olup olmaması bakımından bir ayrım yapılmamıştır.

Oysa, anılan maddenin uygulanması için çıkarılan Devlet Memurlarının Tedavi

Yardımı ve Cenaze Giderleri Yönetmeliğinin değişik 3'üncü maddesinin yurt içinde

tedaviyi düzenleyen (A) bendinin (b) fıkrasında, Devlet memurunun herhangi bir

şekilde sağlık yardımından yararlanamayan eşinin tedavi ve yol giderlerinden

yararlanacağı ifade edilmiş; aynı maddenin (B) bendinin (c) fıkrasında da sürekli

görevle yurt dışında bulunan memurun eşi için aynı düzenleme getirilmiştir.

Anılan Yönetmeliğin 3 'üncü maddesinde yer alan bu düzenlemelerde dikkati çeken

husus, gerek yurt içinde gerek yurt dışında memurun eşinin tedavi yardımından

yararlanmasının "Kendisine herhangi bir şekilde sağlık yardımı yapılmaması"

koşuluna bağlanmış olmasıdır.

Bu durum, 657 sayılı Yasanın 209'uncu maddesinde yer almayan bir koşula, bu

maddeye göre çıkarılan Yönetmelikte yer verildiğini göstermektedir.

Anayasanın 124'üncü maddesinde, Başbakanlık, bakanlıklar ve kamu tüzel kişilerinin,

kendi görev alanlarını ilgilendiren yasaların ve tüzüklerin uygulanmasını sağlamak

üzere ve bunlara aykırı olmamak koşuluyla yönetmelikler çıkarabilecekleri belirtilirken,

yönetmeliklerin yasalara aykırı olamayacağı açıkça ifade edilmiştir.

Her ne kadar 657 sayılı Yasanın değişik 210'uncu maddesinin son bendinde, 209'uncu

madde ile 210'uncu madde hükümlerinin, Maliye ve Gümrük Bakanlığı ile Sağlık

ve Sosyal Yardım Bakanlığının görüşleri alınmak suretiyle Devlet Personel Başkanlığınca

hazırlanacak yönetmeliğe göre uygulanacağı belirtilmiş ise de, yukarıda açıklanan

anayasal kural karşısında, çıkarılacak yönetmeliğin 209'uncu madde sınırlarını

aşamayacağı açıktır. Bir başka deyişle uygulamanın yönetmeliğe bırakılmış olması

yönetmeliğe yasada bulunmayan ihdası hükümlerin konulması için gerekçe olamaz.

Öte yandan Yönetmelikle getirilen koşul, çalışmayan eşe memur olan eş dolayısıyla

sağlanan tedavi hakkının çalışan eşe aynı ölçüde sağlanmaması sonucunu doğurmaktadır

ki değişik iki uygulamaya neden olacak böyle bir sonucun hukuk anlayışı ile

bağdaşmayacağı ortadadır.

657 sayılı Yasada memurların eşlerinin tedavi yardımından yararlanabilmesi

hiçbir koşula bağlanmamışken, bu yasaya dayanılarak çıkarılan Devlet Memurlarının

Tedavi Yardımı ve Cenaze Giderleri Yönetmeliğinde memurların eşlerinin bu yardımdan

yararlanabilmelerinin "herhangi bir şekilde sağlık yardımından yararlanmama

"koşuluna bağlanmış olması karşısında, Devlet memurlarının eşlerinin tedavi

yardımı ile ilgili sorunlarının Devlet Memurları Kanunu hükümlerine göre çözümlenmesi

gerekmektedir.

a) 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 209'uncu maddesinin üçüncü

bendinin (a) fıkrasında sürekli görevle yurt dışında bulunan memurlarla eşlerinin,

bakmakla yükümlü oldukları ana, babası ile aile yardımına müstahak çocuklarının

hastalanmaları halinde yurt dışı tedavi giderlerinin kurumlarınca karşılanacağı

hükme bağlanmıştır.

Bu hükümde eşin yurt dışı tedavi giderinden yararlanabilmesi herhangi bir koşula

bağlanmamış ve memur olan ya da olmayan eş ayrımı da yapılmamıştır.

Bu nedenle sürekli görevle yurt dışında bulunan memurların yanlarındaki aylıksız

izinli ya da emekli eşlerinin yurt dışı tedavi giderinin, yurt dışında sürekli

görevle bulunan memurun kurumunca ve döviz olarak ödenmesinde yasaya aykırılık

bulunmamaktadır.

öte yandan 657 sayılı Yasanın yukarıda açıklanan 209 'uncu maddesinin üçüncü

bendine göre, sürekli görevle yurt dışında bulunan memurun bakmakla yükümlü

olduğu kendi ana babası yurt dışı tedavi imkanından yararlanabilecektir. Bu

bentte yurt dışında görevli memurun eşinin ana babasının tedavisini öngören

bir düzenleme getirilmediğinden, bu gibilerin yurt dışı tedavi giderlerinin

yurt dışında görevli memurun kurumunca ve döviz olarak ödenmesine yasal imkan

bulunmamaktadır.

Ancak, 209'uncu maddenin birinci bendinde, memurların bakmakla yükümlü bulundukları

ana babasının tedavi giderlerinin kurumca karşılanması kabul edilmiştir. Aylıksız

izinli olarak yurt dışında sürekli görevli eşinin yanında bulunan memurun, yine

yurt dışında yanlarında bulunan ana babasının hastalanıp yurt dışında tedavi

edilmiş olmasının 209'uncu maddenin birinci bendi ile tanınan yurt içi tedavi

hakkını ortadan kaldırmayacağı açıktır.

Bu nedenle sürekli görevle yurt dışına gönderilen memurun yanında bulunan aylıksız

izinli memur eşinin bakmakla yükümlü bulunduğu ana babasının yurt dışı tedavi

giderinin ancak yurt içi emsali kadarının, Türkiye'de Türk parası olarak ve

aylıksız izinli memurun kurumunca karşılanması gerekmektedir.

Sürekli görevle yurt dışında bulunan memurun yanındaki emekli eşinin ana babasına

ilişkin sorunun ise 5434 ve 506 sayılı yasalar çerçevesinde çözüme kavuşturulması

gerektiği doğal bulunmaktadır.

b) 657 sayılı Yasanın değişik 209'uncu maddesinin üçüncü bendinde sürekli görevle

yurt dışında bulunan memurların aile yardımına müstahak çocuklarının yurt dışı

tedavi giderlerinin kurumlarınca karşılanacağı hükme bağlanmıştır.

Bu hükümde sürekli görevle yurt dışında bulunan eşin, kadın ya da koca olması

açısından bir ayrım yapılmamış, yurt dışında sürekli görevle bulunan memur eşlerden

hangisi olursa olsun yanlarındaki aile yardımına müstahak çocuklarının yurt

dışı tedavi giderinin, yurt dışında görevli memurun kurumunca karşılanması imkanı

getirilmiştir.

Anılan hükümde, çocukların yurt dışı tedavi imkanından yararlanabilmesi için

getirilen tek koşul, çocuğun aile yardımı ödeneğine müstahak olmasıdır. Devlet

Memurları Kanununun değişik 202'nci maddesiyle 204 ve 206'ncı maddelerinde çocuklar

için aile yardımı ödeneğinin verileceği durumlar, aile yardımı ödeneğine hak

kazanma ve bu hakkı kaybetme ile ilgili hususlar düzenlenmiştir. Bu maddelere

göre, aile yardımına müstahak olan çocukların yurt dışı tedavilerinin yurt dışında

sürekli görevle bulunan ana ya da babasının kurumunca karşılanması gerekmektedir.

Her ne kadar 657 sayılı Yasanın 203'üncü maddesinde, karı ve kocanın her ikisi

de memur iseler aile yardımı ödeneğinin yalnız kocaya verileceği belirtilmiş

ise de, bu düzenleme, ödeme usulüne ilişkin bir düzenleme olup, mükerrer ödemeyi

önleme amacıyla getirilmiştir. Nitekim bu düzenleme "Aile Yardımı ödeneğinin

ödeme Usulü" başlıklı 203'ncü maddesinde yer almıştır.

Oysa, 209'uncu maddenin üçüncü bendinde çocukların yurt dışı tedavi giderinden

yararlanabilmesi için getirilen koşulda, çocuğun aile yardımı ödeneğine müstahak

olması yeterli görülmüştür. ödemenin memur olan ana ya da babaya yapılması,

çocuğun "aile yardımı ödeneğine müstahak olma" durumunda bir değişiklik

yaratmayacaktır.

Yukarıda açıklanan nedenlerle, kocası yurt içinde memur olan, kendisi sürekli

görevle yurt dışına gönderilen kadın memurun yanında bulunan aile yardımı ödeneğine

müstahak çocuklarının yurt dışında yapılan tedavi giderlerinin, kadın memurun

kurumunca yurt dışında ve döviz olarak ödenmesinde yasal sakınca bulunmamaktadır.

3. Yukarıda (2/b) işaretli kısımda açıklanan yasal gerekçeler karşısında, kocası

aylıksız izinli memur olan ya da emeklilik statüsünde bulunan, kendisi sürekli

görevle yurtdışında bulunan kadın memurun yanındaki çocuklarının yurt dışında

yapılan tedavi giderlerinin, kadın memurun kurumunca, yurt dışında ve döviz

olarak ödenmesi gerekmektedir.

4. Devlet Memurları Kanununun değişik 156 'ncı maddesinde, kurumların yurt

dışı kuruluşlarına dahil kadrolarında görev yapan Devlet Memurlarının aylıklarının

155'inci maddeye göre saptanacak yurt içi aylık tutarından belirtilen kesintiler

indirildikten sonra kalan kısmın, Dışişleri Bakanlığı, Maliye ve Gümrük Bakanlığı

ve Devlet Personel Başkanlığının görüşüne dayanılarak Bakanlar Kurulu tarafından

saptanacak emsal ile çarpılması sonucu bulunacağı; değişik 157'nci maddesinde

de, 156'ncı maddede yazılı emsal katsayıların, her yabancı ülkenin ekonomik

durumu, para ve geçim koşulları ile memurun temsil görevi ve aile yükümlülüğü

göz önünde tutulmak suretiyle saptanacağı hükme bağlanmıştır.

Sürekli görevle yurt dışında bulunan memurların aylıklarına uygulanacak emsaller

en son 12.3.1987 gün ve 87/11595 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile saptanmıştır.

Yurt dışı aylıklara uygulanacak emsaller, karara ekli cetvellerde gösterilmiş;

kararın 3'üncü maddesinde de; ekli cetvellerdeki emsallerin, iki çocuğu geçmemek

üzere aile yardımı ödeneğine müstahak her bir çocuk için yüzde 2,5 oranında

ayrılarak uygulanacağı, bu emsal yükseltmesinden yararlananlara ayrıca aile

yardımı ödeneği verilmeyeceği belirtilmiştir.

Her ne kadar, kararın 3'üncü maddesinin sonunda, eşlerden her ikisinin de bu

karara göre aylık almaları halinde çocukları için getirilen yükseltmeden yalnız

aile reisinin yararlanacağı ifade edilmiş ise de, bu ifadede de açıkça vurgulanmış

olduğu gibi, çocuklar için yapılacak emsal yükseltmesinden yalnız aile reisinin

yararlanması, eşlerden her ikisinin de bu karara göre aylık almasına, bir başka

deyişle eşlerden her ikisinin de sürekli görevle yurt dışında bulunmasına bağlıdır.

Kararın 3'üncü maddesinin sonundaki söz konusu düzenlemenin eşlerden yalnız

birinin sürekli görevle yurt dışında bulunması halinde emsal yükseltmesinden

bu memurun yararlanmasına engel olmadığı açıktır.

Aslında bu düzenlemenin amacı, yurt dışında görevli memurun yanında bulunan

çocukları için yapacağı giderlerinin görevli bulunulan ülke koşullarına göre

karşılanması ve böylece yurt dışında ülkeyi temsil eden memurun güç durumda

kalmasının engellenmesidir.

Bu nedenlerle, eşi yurt içinde Devlet memuru olarak görevli bulunan; kendisi

sürekli görevle yurt dışına gönderilen kadın memur yurt dışı aylık emsalinin,

iki çocuğu geçmemek üzere yanında bulunan ve aile yardımı ödeneğine müstahak

olan her çocuk için yüzde 2,5 oranında artırılarak uygulanması uygun olacaktır.

SONUÇ :





1. 657 Sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 108'inci maddesine

göre (memurlar.net'in notu: askerliğe ilişkin aylıksız izin bu madde

kapsamında verilmektedir.) aylıksız izin kullanan Devlet memurunun; kendisinin,

eşinin bakmakla yükümlü olduğu ana, baba

ve çocuklarının tedavi giderlerinin kurumunca karşılanması gerektiğine

çoğunlukla,







2. a) Sürekli görevle yurt dışına gönderilen Devlet memurunun yanında bulunan;

- Aylıksız izinli memur ya da emekli eşinin yurt dışı tedavi giderinin; yurt

dışında sürekli görevle bulunan memurun kurumunun yurt dışında ve döviz olarak

ödenmesinde yasaya aykırılık bulunmadığına çoğunlukla,

- Aylıksız izinli memur eşinin bakmakla yükümlü olduğu ana, babasının yurt

dışı tedavi giderinin yurt içi emsali kadarının aylıksız izinli memurun kurumunca

Türkiye'de ve Türk parası olarak karşılanması gerektiğine çoğunlukla,

- Emekli eşinin ana babasına ilişkin sorunun, bağlı olduğu emeklilik statüsü

ile ilgili mevzuat esasları çerçevesinde çözülmesinin uygun olacağına çoğunlukla,

b) Eşi yurt içinde Devlet memuru olarak görevli bulunan kendisi sürekli görevle

yurt dışına gönderilen kadın memurun yanında bulunan aile yardımı ödeneğine

müstahak çocuklarının yurt dışında yapılan tedavi giderlerinin, kadın memurun

kurumunca, yurt dışında döviz olarak ödenmesinde yasal sakınca bulunmadığına

çoğunlukla,

3. Eşi aylıksız izinli memur ya da emekli olan, kendisi sürekli görevle yurt

dışına gönderilen kadın memurun yanındaki çocuklarının yurt dışı tedavi giderlerinin,

kadın memurun kurumunca, yurt dışında ve döviz olarak ödenmesi gerektiğine çoğunlukla,

4. Eşi yurt içinde Devlet memuru olarak görevli bulunan, kendisi sürekli görevle

yurt dışına gönderilen kadın memurun yurt dışı aylık emsalinin, iki çocuğu geçmemek

üzere, yanında bulunan ve aile yardımı ödeneğine müstahak olan her çocuk için

yüzde 2,5 oranında artırılarak uygulanmasının yerinde olacağına oybirliğiyle

karar verildi.





Kaynak: memurlarnet