Günlük Mesaj

nurhanza · 09-07-2008, 10:21 AM

bana acele araba lazım, babamı inegöle götürmem gerek, orada fidan çiftliğini göreceğim, iş anlaşmaları yapmam lazım, yapacak ve düşünecek öyle çok şeyi nasıl üretiyorum yaaa hayret bana,

disik82 · 09-07-2008, 10:23 AM

sevgili mümin şu iki nokta olayını anlatır mısın nasıl yapılıo okuduklarımdan pek bişi anlamadım yani nasıl yapmam gerektiğini.lütfen açıklar mısın?

Belgin ∞ · 09-07-2008, 11:07 AM

Günaydın arkadaşlar.Ooo lier seni görmek çok güzel.Şiirlerle donatmışsın kafemizi özledik ya.
Mümin sende harikasın bugün yazıların bana da umut oldu.Somurtup oturmuştum kendime çeki düzen verdim sağol bre kızan.

Disik'cim

hiç yakışmıyor o güzel yüzüne gözyaşları.Silkelen kendine gel bakıyım.Sen şimdiye kadar neleri aştın insanlar mı yıkıcak seni.Ne yani izin mi vericeksin yoksa.Benim tanıdığım disik bu değil.Ben eski disik'imi istiyorum

Lier22 · 09-07-2008, 11:19 AM

saol redflowers sende hoş geldin...
bu gün net problemi biraz az o yüzden rahat rahat girebiliyorum siteye...
arada kopuyo ama idare edeceğiz...

09-07-2008, 11:29 AM

Alıntı:

disik82 Nickli Üyeden Alıntı

şiir çok güzel, yaşamaya dair ama benim problemimin 9 çözümü yok ya da ben üretemiyorum ya da.sorunum ilişkimle ilgili,kendimi kapana kısılmış hissediyorum şu anda.keşke çok param olsa ve yurtdışından bir iş teklifi alsam çekip gitsem buralardan

sevdiğim herkesten herşeyden kurtulayım.yarım yamalak hayatımı kabul edip böyle öylesine yaşamak için mi geldim dünyaya.verilen sözler tutulmuyor,şartlar değişiyorsa benim suçum ne.kısıldım kapana,herkesi uunutum yok olmak istiyorum.

yaşadığım sürece edindiğim tecrübelere göre konuşayım..bazen kendimi minicik bir fare kapanında hissederim..ne yapacağımı bilemem..kahretsin yapılacak bir şey vardır ama , o nedir ben onu neden bulamam, bilmiyorum bulamam işte..artık kendimi çaresizliğin dibinde hissettiğim zaman, zaman yapacak bir şey yok..bulamıyorum..ve bunun çözümünü "benden daha üstteki bilince bırakıyorum" dediğimde, çözüm kendiliğinden geliyor..bazen aa ben bunu neden düşünmedim diyorum..bazende benim zaten başvurduğum insanlar karar değiştirip geliyorlar, her zaman hayatla birlikte akmanın faydasını gördüm..gerçi insanlar hayatla birlikte akmayı armut piş ağzıma düş gibi algılıyorlar...değil..insan kendini yıpratmadan yapması gereken her şeyi yapmalı ama tıkandığı noktada.. negatif üretmeden.. herşeyi halleden bilince güvenerek bırakmalı, diye düşünüyorum..çabalarımız asla boşa gitmiyor..utlaka değerlendiriliyor..belki bizim istediğimiz anda olmuyor ama mutlaka oluyor..zihnimizdeki sesleri durdurmanın herkese göre bir yolu var..ben azarlıyorum...sizlerde bulun o zaman çok dibe inmeden bu ruh durumundan çıkıp işleri kolaylaştırırsınız..eğer sorun aileniz ise..louise hay ın bir sözü var..kurbanların kurbanlarıyız..onlardan şikayet etmek, bunlarla konuşsamda beni anlamazlar, diyerek önyargı üretmek yerine, konuşmayı deneyin..ama sinirlenmeden, sabırla, onlar bizi anlayacaklardır, çünkü biz seviyorlar yaptıkları herşeyin doğru olduğunu düşünerek yapıyorlar, iş arkadaşlarımız ise..işin stresinden negatif üretiyor olabilirler..ama biz enerjimizi yükselttikçe onlar bu enerjiden etkilenip..en azından bizim yanımızda biizm gibi pozitif tutum sergileyeceklerdir..hepinize saygılı sevgiler