40 LI YAŞLARIN ÖZGÜRLÜĞÜ

[defduru]

Ben bu yazıyı daha yeni gördüm çok güzel bir yazı Hayal abla paylaşımın için sağol. Henüz 40 olmadım ama benim değişimim 30 dan sonra başladı.
R.Şanal ne diyor insanlar kendilerini 35 ve 42 arasında arayışa geçerler. (Tam cümleyi hatırlayamadım ama )
Rahmetli kayın validem derdiki bir kadının kadın olduğu ve kadınlığının farkına vardığı yaşlardır 40....... Bakalım göreceğiz doğrumuymuş.............

doğru söylemiş..40 lı yaşlarda o, abuk koşuşturma durur insan mantığını daha bir öne çıkarır..çocuklar büyümüş olur..rahat etmeye başladım yaştır benim 40.lı yaşım..gerçi depresyon falan bunun o, yıllarda farkında olamadım pek ama şimdi geriye bakınca gerçekten rahat etmeye başladığım yaşmış...

Bende 40Ların güzeliğini yaşayanlardanım .Benim için bu yaşlar artık kimsenin size karışmasına izin vermediğiniziçin kendim olmaya başladığım günler yaşasın özğürlük...Hayatımın 40 ylında ne yapmam gerektğini söylenmesine izin vermekle geçirdim.Ama kalan 40yılı kendin karar vererek geçirmek istiyorum.Okadar yaşarmıyım bilmem ama ...Yaşarsamda fena olmaz hani, kendimi bulmam çok güzel. safrayı atık artık hadi yaşayalım artık.

[nurhanza]

40 yaş kadını harika oluyor peki 40 yaş erkeğinde durum nasıl
bir erkeğin ağzından hemde can dündardan okuyun birde
Kendimi ayırt etmeden söyleyeceğim:

Bazen erkek soyu midemi bulandırıyor.

"Kadın kokusu", taze ete susamış bir sırtlana dönüştürüyor bizi... Gözümüzü kör ediyor; başımızı döndürüyor.

Amerikan başkanından hocasına, kör cahilinden okumuşuna, kılıbığından "Taşfırın"ına kadar böyle bu...

Hele 40'ımızı geçmişsek...

Hele cüzdanımızı şişirmişsek...

Ve hele 40 yılı "boşa" geçirmişsek...



* * *



Sokağın çağrısını 40'larında işiten erkeğin "kaybolan yıllar" ağıtına, "televole" özentisi bir aşermenin ağız şapırtısı eşlik ediyor.

Evet, "alem gezip eğleniyor". Sokakta onun karizmasına teslim olmaya hazır "çıtırlar" fink atıyor.

O ise pijaması içinde "evi bekliyor".

Oysa -40'lıkların yaman teşhisiyle- "Hayat hızla geçiyor" ve "Böyle mi öleceğiz?" sorusu beyni deşiyor.

Bu panik, yaşanmamış yılların hıncıyla sokağa döküyor 40 yaş erkeğini...

Altta kırmızı arabalar, belde zar zor giyilmiş kotlar, dilde demode iltifatlar, cepte karaborsa Viagra'larla...

Hâlâ beğeniliyor olmanın vehmi, hala yapabiliyor olmanın hazzına karışıyor. Tatmin edilen ego şiştikçe şişiyor. Nefis uyanınca göz, ne iş ne ev görüyor.

Bitap evliliklerin tozunu, sevgisiz ilişkiler alıyor.

Her dişlenen "taze et", yenileri davet ediyor.

Ev zulaları, günahların çetelesini tutuyor.

İhanet kol geziyor.



* * *



Kim bilir kaç erkek, gömlekteki bir ruj izi, cepte unutulmuş bir mektup ya da ansızın gelen bir telefon mesajı yüzünden kan ter içinde hesap verdi, çocukça boyun eğdi, beceriksizce yalan söyledi, öfkeyle terk etti, terk edildi bugünlerde...

Kaçı, pişman gözler, yalvaran sözlerle geri döndü eşine, döndürdü eşini...

Kaçı, ertesi gün unuttu, "ebediyen" verdiği sözleri...

Kaçı, haber verenleri suçladı, yakalandığında...

Kaçı, yakalanana "enayi" dedi, haberi duyduğunda...

Ve kaç "kutsal kadın", aile denilen kumdan kalenin sınır boylarını bekledi, kızarak, ağlayarak, utanarak, yine de diş bilediği kale reisini savunarak; ...ve göz yumarak... bazen sevgiden, çoğu kez çaresizlikten...

...aynı saatlerde erkek, bir kahvede, becerdiklerini anlatırken...



* * *



Yanlış anlaşılmasın:

Garipsediğim, 40 yaş erkeğinin kadını sevmesi değil; sevmemesi...

Ve şaşırtıcı olan, ihanet etmesi değil; ihanet ettiği hayatı aynen sürdürmesi...

Yaşadığının bedelini ödemeye cesaret edememesi...

Harcına yalan kattığı kaleyi terk edememesi...

"Ben de karımın kaçamağını, ondan beklediğim tevekkülle karşılayabilirim" diyememesi...

Hep kendine yontarak diktiği ikiyüzlü bir ahlak totemine her daim secde etmesi...

Ne ihanet ettiği, ne ihaneti paylaştığı kadına karşı dürüst olabilmesi...

40'ında hala para karşılığı çiftleşmeyi, geceden kalma pudra izini banyoda gizlice çitilemeyi, cep telefonunu her an patlayabilecek bir el bombası gibi gizlemeyi kendine yedirebilmesi...



* * *



Kabul edelim:

Evlilik bitti!

Çağ yorgunu aile, ancak başka kadınların (ya da erkeklerin) kolunda yürüyebiliyor.
Yalan, bir mecburiyetler rejimi sayılan evliliğin temellerini oyuyor. Ve herkes her şeyi bilerek, gönülsüzce boyun eğerek bu oyunu oynuyor.

Çare, eşlerin birbirinin hayatını yaşamaktan vazgeçip her hayatı, sahibinin nefsine, iradesine, vicdanına, insafına terk etmesidir.

Sevgi varsa, aile ilelebet sürecektir.

Yoksa, böyle sürdürmek rezilliktir.

Yalansız yaşamayı özlemediniz mi?

[meninje]

Sayfada ki bütün yazılar çok içten, çok düşündürücü çoook güzel olmuş arkadaşlar hepinizin yüreğine kalemine sağlık.

Ama en son okuduğum Can Dündar satırları içimi acıttı Son günlerde içim kan ağlayarak şahidi olduğum bir dıramın hikayesiydi o satırlar...

[izmirli035]

hayal abla gene yaptin yapacagini, çok guzel bir konuya deginmissin!! seni tebrik ederim, sahsen hep dusunur dururdum simdiki yasm mi yoksa yillar oncesi mi diye??
bende sunlari eklemek istiyorum, etrafimdaki gençleri gordukçe kendimin ne kadar rahat kaygisiz ve de durummun çok iyi oldugunu anliyorum. neden derseniz, gençlere bakiyorum, okucam diye canlari çikiyor, sonracigima is yok , dolayisiyla para yok gerisini siz dusunun..
yani o donemleri bende atlattim herkes atlatmistir, ama sorsalar tekrar donmek ister misin diye cevabim net "hayir" olurdu. ben 34 yasindayim, o yillarimin tecrubesini yasadiklarimi hatalarimdan ders almayi bi kere ogrenmisim bir daha ani hatalari yapip aci çekmek istemem. gençlik donemi acilarin yasandigi bir donem bence, oysa 30 lu 40 li ve sonraki yaslar bence sefanin surulecegi donem olarak dusunuyordum ki tam da hayal abla bu sayfayi açmis ve bende fikirlerimde ikna olmus oldum.
tesekkurler herkese
iyi gunler

[reversi]

süper bir tanımlama,yüreğine sağlık güzel insan...
sevgi ile kalın...