düşünce hızı ve mutluluk

[*kelebek*]

mani hastalarında ya da bipolar hastaların (eski terimle) mani döneminde görülen hızlı düşüncenin insanı mutlu ettiği, kendine güvenli yaptığı uzun süredir bilinen bir şeydir. bu türden hızlı düşünme normal insanlarda da olur. uykuya geçmekte zorlanıldığı zamanlarda, brainstorming yaparken, yeni bir şey öğrendikleri zamanlarda düşünce kendiliğinden hızlanır.
princeton üniversitesi'nden emily pronin ve harvard üniversitesi'nden daniel m wegner birlikte deney yapmışlar. deney şöyle: iki grup kişiye okuma yaptırılıyor, aynı metinler bir gruba normal bir insanın okuma hızının yarısı hızda okutuluyor, diğer gruba ise iki hızda okutuluyor (aşina olmayanlar için belirteyim, bu tür deneyler monitör karşısında yapılır ve yazıların ekranda belirme hızıyla okuma hızı kontrol edilir). içerikle ilgisi olup olmadığını ölçmek için de bazılarına "uykum var", "yorgunum"; bazılarına da "çok enerjiğim uçmak istiyorum" gibi yazılar da okutmuşlar. sonrasında da standart psikolojik testleri yaparak moodları ölçmüşler.
deney sonucuna göre okunan yazının içeriğinden bağımsız olarak okuma hızı hızlı olan katılımcıların daha mutlu, daha kendine güvenli, daha güçlü, daha yaratıcı hissettikleri ortaya çıkmış. yani bilişsel faaliyetlerin hızlı olması, içeriği üzüntülü bile olsa, insanı mutlu ediyor sonucuna ulaşmışlar.
bu çok kullanışlı bir sonuç. hem normal insanların günlük yaşamında hem de klinik çalışmalarda işe yarayabilecek açılımları var. depresyon tedavisinde kullanılabilir örneğin.
araştırmacıların önerisi insanların kendilerini baskı altında, depresif hissettiklerinde düşünce hızını artıracak şeyler yapmaları onları bu hallerinden kurtarır. alıntıdır