Elmaslar, Yunanlar için tanrıların gözyaşları, Romalılar için ise yıldızdan kopan parçalardı. Hintliler de elmasa hırsızlık, kötülük ve hastalıkları uzakta tutan bir şans öğesi olarak bakıyordu. Farklı kültürlerde bu taşların iyileştirme ve bilgelik güçlerine sahip olduğuna inanıldı. Elmas etrafında dönen onlarca efsane, onu çok talep edilen bir taş haline getirdi. Eski krallar savaşlarda elmas takar; kraliçeler ve cariyeler güç ve ihtiras göstergesi olarak elmasa sahip olmak isterlerdi.
Bilinen en sert maddelerden birisi olan elmas, yerkabuğunun derinliklerinde karbon elementinin yüksek sıcaklık ve basınç altında billurlaşmasıyla oluşur. En değerli madenlerden olan elmasın kesilip şekillendirilmesi ile de pırlanta elde edilir. Günümüzde pırlanta yüzükler evlenme tekliflerinin vazgeçilmez araçları haline gelmişlerdir. Tek taş, üç taş, beş taş, yedi taş ve tamtur gibi çeşitli modelleri olan pırlanta yüzükler genellikle bayanların en değeri takılarıdır.
Tek taş yüzük evlenme teklifi ile eşdeğer anlama gelmektedir. Özellikle yurt dışında evlilik teklifi tektaş ile yapılır. Günümüzde artık bizde de birçok damat adayı tek taş yüzükle evlenme teklifi ediyor. Fakat yabancılar ile bizi ayıran bir gerçek var. Tektaşı olan bir gelin adayı yabancılarda nişanlı kabul edilse de bizim kültürümüzde nişanlanmak ayrı bir seremoni olarak gerçekleşir ve sadece tektaş takılmaz. Önce sol elin yüzük parmağına takılır. Bunun anlamı çiftlerin söz yüzüğü takılana kadar gelin adayının nişanlı olduğunu göstermektir.
Pırlanta yüzüklerde kullanılan pırlantalar çok sert ve dayanıklıdır. Ancak bir arada bulunan pırlantalar birbirlerini çizebilirler. Bu sebeple pırlanta yüzüklerin ayrı ayrı yerlerde saklanmaları ya da her bir pırlanta yüzüğün tek tek sarılarak koruma altına alınması gerekir. Ayrıca bu değerli yüzükler günlük işler yapılırken mümkün olduğunca takılmamalıdırlar.
Pırlanta yüzüklerin kullanım süreleri arttıkça, yüzükte kirlenme ve taşta matlaşma gibi problemler ortaya çıkacaktır. Ayrıca bu yüzüklerin çok sık kullanılması, pırlantaları tutan tırnakların da zamanla gevşemesine sebep olabilir. Bu durum sonunda da pırlantalar yerinden hareket edebilir ve hatta düşebilir.