Boşanma Psikolojisi

[Bluesky24]

İki yetişkin insan tüm özverisiyle sevgi ve saygısıyla evlilik oluşumu için mücadele eder. Toplumsal değerlerimiz açısından kutsanmış bir müessese olan evlilik sağlam temeller üzerine kurulmak istenir. Bunun için çaba gösterilir. Amaç birlikte bir yastıkta kocamak bu yaşamı iyisiyle kötüsüyle paylaşmaktır.

Yine bu iki yetişkin insan birlikte yaşamaya karar vermişken zamanla türlü nedenlerle artık birlikte yaşama-ma kararı da verebilirler. Evlilik için mücadele eden bireyleri destekleyen toplumsal kurumlar boşanma için ise bir set oluştururlar.. Evlenmek isteyen çiftler hep desteklenir yüreklendirilirken boşanmanın önünde toplumsal değer yargıları her zaman bir engel oluşturur. Bu durum belki de bizi biz yapan kültürel kişiliğimizle ilgili bir durumdur. Boşanma kararı vermek kültürel kodlarımıza ters bir durumdur.

Bütünüyle sahiplendiğimiz evlilik müessesinin, artık çatırdamaya başlamasıyla birlikte her iki taraf da bu durumdan etkilenmeye kendini yalnız hissetmeye başlar. Toplumun birçok durumda onaylamadığı bu boşama durumunda çiftler, ne yapacağını bilmeyen kendini yalnız hisseden insanlar oluverirler. Boşanan bireylerin yaşadıkları temel duygular yalnızlık, çaresizlik, öfke, kızgınlık, kaygı ve korku duygularıdır.

Tarafların mutsuz olduğu bir evlilik artık sıkıntı vermeye başlar. Aklı baliğ olan hiçbir çift boşanmak için evlenmiyor. Fakat işler düşünüldüğü gibi gitmemişse ve taraflar için evlilik artık acı vermeye başlamışsa, evlilik mutluluktan çok mutsuzluğun kaynağı olmaya başlamışsa boşanmak kimi durumlarda daha doğru bir seçenek olabilir. Çiftler evlenmek için nasıl samimi olmuşlarsa birlikte yaşamanın zorlaştığı bu durumlarda da aynı samimiyeti ve dürüstlüğü gösterebilmelidir.

Erkek boşanma kararı karşısında nispeten kadına göre daha güçlü gibi görünse de en az kadınlar kadar bu durumdan etkilenirler. Toplum içinde boşanmış bir erkeğe gösterilen eleştirel yaklaşım nispeten kadına oranla daha azdır. Bu toplumda boşanmış bir erkek kadınlara göre daha rahat hareket edebilir. Yeniden evlenmesi kadına göre daha kolay olabilir.

Boşanmış kadının bu toplumdaki rolü ise daha başka ağır sonuçlara yol açabilmektedir. Dul olmak; dul olmak bu toplumsal değerler çerçevesinde kadın için güçlü bir baskı unsuru olabilmektedir. Öyle ki bazı kadınlar ‘ dul kadın ‘ gibi görülmekten korktuğu için boşanma kararını bile erteleyebilir. ‘ Boşanmış kadın olmak onun sosyal yaşayışını çoğu kere değiştirmek zorunda bırakır. Artık hareketlerine daha fazla dikkat etmek zorunda bırakır. Toplumsal değer yargıları onu daha fazla ‘ üstüruplu ‘ olmaya iter.

Ancak unutulmamalıdır ki bu toplumsal değer yargılarını oluşturan ve uygulayan da yine bu toplumu oluşturan bizleriz. Boşanmak dünyanın sonu değildir. Hayat devam ediyor.