Assos ve Erkeklerin Doğal GPS Yeteneği!

[Bluesky24]

Assos ve Erkeklerin Doğal GPS Yeteneği!

Gülden Güre











Çok uzun yıllardır herkese beni bu şehirden bir gün kaçırın demiştim, hatta yalvarmıştım. Bir gün, tek bir gün bile yeter, hiç bavul almadan sadece yıllardır herkesten sakladığım kendimle baş başa kalmak için, alın beni ve kaçırın İstanbul'dan. Hiçbir zaman bu dileğim gerçekleşmemişti, hep bir sonraki zamana ertelenip gitmişti. Ta ki benim bi tanem beni alıp Assos'a kaçırana kadar. Fikir ortaya çıkınca daha önceki hayat dilimlerime benzeyeceğini sanıp "Tamam olur, evet, gayet uygun..." gibi yuvarlak cevaplar verdim kendisine. Ama sanırım artık şeytanın bacağını kırıyordu kaderim (ya da doğru insana benim bi tanem demiştim!) ve ben iki gün sonra sabahın dördünde "Hadi aşağı in," telefonuyla kendimi bir anda Assos yollarında buluverdim.



Mucize gibi bir şeydi bu, hem İstanbul'dan kaçırılmam hem de minicik bir bavula sığmış olmam! Sakın kızmayın ama biz İzmirliler için rutindendir her yaz Çeşme'ye gitmek. Anne babamızı görmeye gittiğimizden nedense Çeşme yolculuklarını hiç tatilden sayamayız. İşte bu yüzden çok ama çok merak ederdim, tek bavulla hiç tanımadığım yollarda hiç bilmediğim mekanlarda neler hissedebileceğimi. Bunun adını ne koymak lazım ben de bilemiyorum ama hayat akıp giderken belki de hayattan kaçmak benim dileğim... İşte o yıllardır beklediğim an gelmişti, yollar sağımdan solumdan akmaya başlamıştı ki gün yavaş yavaş ağarmıştı bile. Müzik eşliğinde upuzun yollarda dağlar tepeler ve ağaçlar hızla yanımdan geçerken ilk keşfimi gerçekleştirdim. Her manzaraya baktığımda ve o bir saniye içerisinde geride kaldığında, kafamda dönen tek kelime "hayat"tı... Evet, hayat da akıp geçiyordu tıpkı otoban manzarası gibi...



Bir önceki kare asla bir sonraki değildi. Artık kabullenmemin zamanı gelmişti; "Hayat akıp geçiyordu, hala 20'li yaşlarımdaki beyaz t-shirt'ümü ve kotumu giyebiliyordum ama artık 20 değildim. Yönümü bulmak için hedeflerimi belirlemeliydim. Hayat bana ne getirirse değil, ben ne istiyorsam o yöne gitmeliydim! Hayattaki yönümü artık belirlemeliydim!" Assos yollarında ne alaka di mi? Aslında çok alakalıydı ve kendime her saniye biraz daha yakınlaşıyordum.



Sabah 10 sularında Assos'a vardığımızda muhteşem zeytinliklerin arasında bambaşka bir hayata düşmüştüm. Her yer yeşil ve masmavi Kuzey Ege Denizi'ydi. Japon turist misali bir elimizde kameramız diğer elimizde fotoğraf makinemiz her anı yakalamaya çalıştık. Tıpkı hayatımızı yakalamaya çalıştığımız gibi. Önce Behramkale'de Aristo'nun okuluna uğradık; adamlar haklıymış, o manzarada felsefe yapmamak gerçekten elde değil. Assos ile ilgili en önemli izlenimim nedir diye merak ederseniz, sadece bakir kalması ve iyi korunması değil onu bu kadar özel yapan. Sanki bugün bile o antik yaşam devam ediyormuş gibi bir enerjisi var. Bunu iliklerinize kadar hissediyorsunuz ve taş yollardan geçerken abartıp yan sokaktan Aristo ve öğrencileri yanınızdan bir konuyla ilgili konuşurken geçecekler hissine kapılıyorsunuz.



Neyse bu kadar felsefeden sonra bi tanem'in ısrarı üzerine Edremit Yolu'ndaki Mıhlı Şelalesi'ne doğru yola çıktık. Biraz karışık yolların içinden geçerken, bi tanemin "Erkeklerin GPS yetenekleri doğuştandır, bu özellik her erkekte Allah vergisidir" tezine cevap bile vermedim. Çünkü ne dersem diyeyim onlar hep üstündürler! En azından bunu kabullenmeyi öğretmişti hayat bana. Onun Assos ve çevresine ikinci ziyareti olduğu için ve içindeki doğal GPS yeteneğinden dolayı hiçbir tabelaya bakma ihtiyacı da duymadım! Şelale yolunda, önce yanımıza alacağımız arkadaşlarımızın evini bulamadı (tahmin ettiğiniz üzere ben hatırladım bir önceki gece hayatımda ilk kez gittiğim evi) ardından da ikinci kez gittiği şelale yolunda kaybolduk! Allah'tan yol bakım çalışmasına denk geldik de orada çalışan işçiler bize Mıhlı Şelalesi'ni tarif ettiler! Ne diyebilirim ki? Şelale yoluna ikinci kez gitmesine rağmen resmen kaybolduk. Böylece erkeklerin doğal GPS'inin de bazen arıza yapabileceğini çok komik bir şekilde öğrenmiş olduk. Ama dürüstçe itiraf edebilirim ki, doğal GPS'imizde çıkan her türlü teknik arızaya rağmen (!) gittiğimiz doğa harikası şelale bize her şeyi unutturdu.



Dönüşte de Assos'a geri dönüp kurtlar gibi acıkmışken limana indik. İndik ve orada kaldık. Evet, ruhumuz da orada kaldı. Gördüğüm en güzel manzara eşliğinde Uzun Ev Restoran'da hayatımın en romantik gecesini yaşadım. Ayağımız Ege'ye değdi değecek, karşımızda Midilli ve tabağımızda da "Aristo usulü Levrek"i yakamoz aydınlığında yedik. Bu yemeğin çıkma nedeni Deyipnosfit adlı eski Yunanca yemek kitabında belirtilen Aristo'nun balık merakı ve deniz biyolojisi konusunda çalışmalarına ithafen Uzun Ev Restoran'ın çağlar sonra Aristo'ya ve Assos'u ziyarete gidenlere verdiği muhteşem bir hediye. Bu arada doğal GPS'imizde teknik arızalar olsa da otel seçimi sayesinde çenemi gerçekten kapattırdı! Antik limanın hemen arkasına denk gelen Kadırga Koyu'ndaki Assos Park Otel'de zeytin ağaçlarının arasındaki kahvaltıyı, odamızın balkonundaki muhteşem Ege manzarasını, hiç ama hiç haşere saldırısına uğramadan rahatça tatil yapmamızı hayatımın sonuna kadar unutamayacağım...





2 Ağustos 2008









Kaynak: Joy Dergisi