[Bluesky24]

Çelimsiz küçük bir kız çocuğu,sokağın köşesine oturmuş,yiyecek,para ya da alabileceği herhangi birşey için dileniyordu.Üzerinde yırtık pırtık giysiler vardı.Yüzü gözü kir içindeydi.Çocuğun perişan bir hali vardı.







Kız dilenirken sokaktan genç,sağlıklı,zengin görünen bir adam geçti.Kızı farketmişti.Ama belli etmemek için dönüp bir daha bakmadı.Geniş ve lüks evine,konfor içinde yaşayan ailesinin yanına geldiğinde,çok güzel hazırlanmış bir akşam sofrası onu bekliyordu.Fakat az sonra gördüğü o dilenci kız aklına takıldı yeniden.Duyguları bişeylere itiraz ediyordu.Sonra , kolay yolu tercih etti ve itirazlarını Allah'a yöneltti.Böyle durumların var olmasına izin veren o değil miydi?



İçin için O'na karşı:



''Böyle birşeyin olmasına nasıl müsade ediyorsun?Neden o küçük kıza yardım için bişeyler yapmıyorsun??'' diye yakınmaya başladı.



Ve biraz sonra ruhunun derinliklerinden gelen şu cevabı işitti :



''YAPTIM...SENİ YARATTIM...''









ben çok duygulandım arkadaşlar okuyunca..Allah,sadece kendimiz için vermiyor bize verdiği güzel nimetleri.Aynı zamanda ihtiyacı olanlara,yardıma muhtaç olanlara yardım etmemiz için de veriyor.Bizler aracıyız bu durumda..İhtiyacı olana yardım etmek...Bu,bir nevi şükürdür verilen nimetlere...Hiç bişey eksiltmez bizden..Aksine öyle artarız ki.....







E niye hala duruyoruz??







_________________

Hayatta Ya Tozu Dumana Katarsın Ya Tozu Dumanı Yutarsın...