Kızların, Adetin Başlamasına Gösterdiği Duygusal Tepkiler

[Bluesky24]

Kızların, Adetin Başlamasına Gösterdiği Duygusal TepkilerKızların, adetin başlamasına gösterdiği duygusal tepkiler de psikanalistlerce yoğun biçimde incelenmiştir. Freuda sıkı sıkıya bağlı analistlere göre merarş, kızlarda erkeklerden daha değişik, hatta daha tehlikeli çatışmalar yaratır. Bu görüşe göre genital kanama kızın bilinçaltındaki o güne kadar bastırdığı kastrasyon endişesini canlandırır. Yane adet, sanki kendisine gizli bazı şeylerin vukubulmuş olduğu şeklindeki bilinçaltı korkuları yeniden uyandırır. Bu nedenle pek çok kız aylık kanamaları kabul etmeyi bilinç dışında reddeder, nefret eder, adetin varlığını farkında olmaksızın yadsımaya veya saklamaya çalışır. Örneğin adet sırasında hiçbir şey yokmuşsçasına fiziksel faaliyetlerini aşırı şekilde sürdürmeyi alışkanlık haline getiren kızların analizi, bu bilinçaltı yadsıma çabasını ortaya koymuştur.

Bu bilinçdışı savunma sonucu pek çok kızın bu dönemde erkeksi bir görünüş ve davranış takındıkları da gözlenmiştir. Veya pek çok kızda adet günleri aşırı sinirlilik, ağlama krizleri vs görülmüştür. Gerçi adetten birkaç gün önce, yetişkin kız ve kadınlarda dokular arasında su toplanması nedeniyle gerginlik (premenstruel tension), huzursuzluk olursa da, ergenliğe yeni eren kızların bundan etkilenmesi beklenemez. Çünkü bir görüşe göre, adet öncesi kişilerde endişe, kızgınlık, yorgunluk, aşırı hassasiyet gibi duygusal tepkilere yol açan progesteron denilen hormondur. Progesteron olgunluk hormonudur, yumurtalığın bir işlevi olarak salınır; ergenliğe yeni giren kızlarda henüz bu hormon yeteri kadar salınmadığı için progesteron hormonu ergenlik dönemi kızlarındaki duygusal tepkilerden sorumlu tutulamaz, progesteron daha sonraki yıllarda önem kazanacaktır.

Analitik görüşlü yazarlar bu doğrultuda, ergenlik dönemindeki kızda, adeti izleyen günlerdeki duygusal tepkilerin çoğunlukla bilinçdışında kadınlığı reddetme, kadınlığı benimseme gibi duygularla veya kızın kendi içsel çatışmaları ile ilgili olduğunu kabul etmişlerdir.

Kural olarak denilebilir ki, bir kızın, kız olarak doğmuş olmasıyla ilgili içsel çatışmaları yoksa, çocukluğundan itibaren babası ve annesiyle sağlıklı ve dengeli bir duygusal ilişki sürdürebilmiş, annesini olumlu olarak benimseyebilmişse, anneye karşı kızgınlık veya düşmanlık veya çeşitli ikizli duyglarla yüklü değilse, bu genç kız kendindeki ergenlik değişikliklerini ve cinsiyetini endişesiz kabul edecek, ilerde anne olmayı doğal bir olay olarak benimseyebilecektir. Bu kısaca ergenliği, isyan duymadan kabul etmesi demektir.

Kızın adeta karşı tutumu çok kez annenin davranışlarını yansıtıyor da olabilir. Anne her ay adet sırası aşırı sancılanıyor, yatıyor, çok sinirli veya duyarlı oluyorsa bu döneme yeni giren kız da bunu uğursuz ve istenmeyen bir şey olarak algılayacaktır. Veya annesinden aldığı örnekle, bu dönemi çeşitli duygularını boşaltmak için bir araç olarak kullanacaktır. Aşırı ilgi bekleme, kızgınlık, öfke gibi... Kısaca bu dönemde kız çocuk için annenin rolü çok önemli kabul edilmektedir. Kızın ilerki cinsel gelişimine şekil veren anne tutumu ve anneyle ilişkisidir.

Bazı kızlarda ergenlik döneminde Bulimia Nervosa şeklinde aşırı yemek yeme ve şişmanlama korkusu ile yediklerini kusma veya tamamen aksine Anoreksiya Nervosa tablosu görülmektedir. Yakın analitik incelemeler göstermiştir ki, bu haller çoğunlukla derindeki büyümeyi reddetme, kadınlığı benimsememe gibi duyguları veya anneyle babayla ilgili içsel çatışmaları örtmektedir. Bütünüyle kızın çatışmalarının sonşekli özellikle anne ve babanın tutumuna, annenin kişiliğine ve anneyle ilişkisine büyük ölçüde bağlıdır.

Klasik analistler çocuklukla ilgili tüm korkuların ergenlik döneminde yeniden canlandığı görüşünü kabul etmişlerdir. Bu görüşe göre bebeklik cinselliği, adolesans döneminde yeniden ortaya çıkar.

Cinsel yaşamın köklerinin çocuklukta yattığını izleyen Freud, doğumdan 6-7 yaşlarına kadar uzanan çağa "çocuksu cinsellik çağı" demişti. Ortalama 7 yaşlarından sonra çocuk artık ev dışındaki çevrede ve okulda yaşıtları ile çeşitli faaliyşetlere girer; anlama, bilgi kazanma, öğrenme gibi zihinsel gelişimi belirgin şekilde artar, cinsel yaşamında bir durulma ve gizlilik sezilir. Bu nedenle Freud 6-11 yaşları arasında cinsel açıdan durgunluk-latans çağı demişti.

Freuda göre ergenlik dönemi başlarında 11-12 yaşlarında çocuğun cinsel dürtüleri şiddetlenir. Bedensel-hormonal değişikliklerin yarattığı bir durumdur bu. Çocuktaki cinsel dürtüler ve çatışmalar yeniden sahneye çıkar ve tüm odipus çatışmalarını gençler yeniden yaşarlar.