Monaco Sarayı

[Bluesky24]

Monaco SarayıMonaconun ara sokaklarından pıtır pıtır yürüyerek Saraya doğru gitmeye başladık. Monaconun haddinden fazla gösterişli görüntüsüne karşılık, haddinden fazla sade sarayı görünce şaşkınlıktan dilimi yutacaktım:

‘Yani saray buuuuuuu muuuuuuu? diye bağırmadan edemedim... Yakın civardaki herkes bana baktı. Lisanımı bilmedikleri için sarayın muhteşemliğine bağırıyorum sandılar. Varsın öyle sansınlar.

Sade uzun bir bina. Kapısında bir asker. Önünde büyük bir boşluk ve ben elimde alışveriş torbaları ile şaşkın ve sersem...

Gişeye gidip bilet aldık. Sarayı ancak yirmi kişilik gruplar halinde geziyorsunuz. Zaten gezebildiğiniz kraliyet ailesinin artık yaşamadığı bölümleri. Diğer kısmında onlar hala yaşamlarına devam ediyorlarmış. Mış diyorum, çünkü rehber öyle dedi. Belki olaya bir gizem katmak için de bunu söylemiş olabilir. Açıkçası ben bu sarayı, koskoca (!) Monaco Kraliyet ailesine yakıştıramadım.

İçeri girdik. Rehberlerin hepsi aynı şekilde giyinmişti. Bizi tek sıraya soktular. Kendinizi esir gibi hissediyorsunuz... O sıralar WTC saldırısı olmuştu belki bu sıraya sokma meselesi de bir önlem olabilir. Başladık gezmeye... Sarayın odalarını ve salonlarını bölümlere ayırmışlar, grupla beraber onların belirlediği sırada geziyorsunuz. Her yeni salona girdiğinizde, hemen anlatım kasetini başlatıyorlar. Sırayla Franzsıca, İngilizce, Almanca anlatıyor bir kadın. Ses o kadar boğuk ki pek de bir şey anlamıyorsunuz açıkçası. Eşyalar çok sade. Nerede bizim Dolmabahçe Sarayı nerede Monaco Sarayı? Ben alışmışım haddinden fazla gösterişe sade ve koyu renk koltuk takımlarını görünce hayal kırıklığı yaşadım doğrusu.

Hepimiz manasız bakışlar attık birbirimize. Keşke sarayın içinde fotoğraf çekmeme izin verselerdi de size ne kadar sönük bir saray olduğunu gösterseydim.

‘Aaaaaa Monaco Sarayı bu mu yani? demezseniz ne olayım!?

Salonlar dönemlere ayrılmıştı. Koltuk takımları, birkaç yemek masası, çalışma masaları vardı. Bir salon kraliyet ailesindekilerin resimlerine ayrılmıştı. Büyük gösterişli tablolar. Bilin bakalım en çok kalabalık kimin tablosunun önünde yoğunlaşıyordu. Elbetee Grace Kelly. Sanki eliniz uzattığınızda yanağını okşayacak gibiydiniz. Bu kadın gerçekten böyle ışıltılı bir yüze mi sahipti yoksa onun tablolarını yapanlar böyle bir sihri özellikle mi yaptılar bilmiyorum. Muhteşem bir asalet vardı yüzünde.

Gezi hemencecik bitti. Apar topar bizi dışarı çıkardılar.

Saray şehrin ilk kurulduğu tepede. Yamacın kenarında toplar var. Buradan booomm booomm diye atmışlar. Demek ki fotoğraf çektirmek lazım... Kuzenimle yerlerimizi aldık ve eniştem düğmeye bastı.

O koca meydan da biraz daha oyalandık. Halam söylendi: ‘Hale bak! Saray diye bir de gezdiriyorlar! Çok kızmıştı.

Dönüş çok keyifliydi, çünkü yine Monaconun o dar sokaklarına daldık.

Artık sıra Romadaydı... Oğluma Colosseuma gideceğime söz vermiştim.

Eniştem, halam ve kuzenim bu yazıları okuduklarında ‘Hiçbirimize kısmet çıkmıyor mu bu internetten? diye soruyorlar bana... Daha çıkmadı...

Prenses29