Eğer erkek aldatılırsa

[Bluesky24]

Posta gazetesi köşe yazarlarından olan Halim Bahadır'ın 'Tutunuş' isimli romanı yayımlandı. Bahadır, romanda ihanete uğramış olan bir erkeğin acılarını anlatıyor.

Posta gazetesinin 'Romantik İsyankâr'ı (Gazetedeki köşesinin adı bu) Halim Bahadır'ın 'Tutunuş' isimli romanı çıktı. Nokta Yayınları tarafından yayımlanan romanın kapağında 'Aldatılan erkeğin dünyasına soluksuz bir yolculuk' yazıyor.

Bizim Bahadır'ın kendine göre geniş bir okuyucu yelpazesi vardır. Yazılarında kimi zaman erkeklere, kimi zaman de kadınlara, yaşama biraz daha romantik bir gözle bakmanın ipuçlarını verir. İlk romanı 'Tutunuş'ta ise sanki böyle daha bir erkeklerin dünyasını anlatıyor. Dahası, aldatılan erkeklerin dünyasına bir göz atıyor.

Şöyle bir düşününce ve arkasından romanı okuyunca şaşırmadım desem yalan olur. Kadın-erkek ilişkileri masaya yatırıldığı zaman nedense hep erkeklerin kadınları aldattığı meselesi öne çıkar.









Filmlerde, romanlarda (Madam Bovary hariç) genellikle aldatılan, acı çeken hep kadınlardır. Günlük yaşamda da farklı değildir aslında. Çevremizde hep kadınların aldattığı konuşulur. Oysa gerçekler böyle midir? Erkekler de eşleri tarafından aldatılıp, acı çekip, zırıl zırıl ağlamazlar mı? İşte Halim Bahadır, 'Tutunuş'ta olaya böyle farklı bir açıdan yaklaşmış.

Halim bey kardeşim, belli ki yazmadan önce, araştırıp etmişiniz. Çevremizde çok var mı eşleri tarafından aldatılan erkekler?

Posta'da bu konuları yazdığım zaman beni inanılmaz sayıda erkek okuyucu aradı. Ve çoğu da genellikle üniversite bitirmiş çocuklar, 30'la 60 yaş arasında. Aldatılınca çok fazla yıkılmışlardı, bu beni biraz dürttü. Ama burada şöyle bir şey var. Ben kadına da, erkeğe de tümüyle tarafsız bakıyorum. Her şeyden önce, gazeteciyim, okura saygım var. Şimdiye kadar hep, kadınların erkekler tarafından aldatılması üzerine yazıldı, çizildi. Çünkü kadınlar konuşur, ağlarlar, birbirlerine destek verirler. Kuşkularını bile olmuş gibi konuşurlar. Fakat, bunu bir erkeğin bir yakınına bile söylemesi gerçekten zor ve inanın dünyanın her yerinde böyle, zordur bu iş, inanın.

Yani, erkek aldatıldığını çevresine anlatamaz mı?

Kesinlikle öyle. Zaten, 'Bu benim başıma gelmez' diye düşünür erkekler önce. Benim romandaki kahramanım da öyle. 'Herkesin başına gelirdi ama onun başına gelmezdi'. Onun için yıkılıyor. Aslında bu toplumun kendi yaratmış olduğu erkeklik imajına bir saldırı olduğu için, erkek bunu kendi başına gelmedikçe pek önemsemiyor.

Pardon ama öylesine ayrıntılı ve şiirsel yazmışsın ki, sanki otobiyografik bir roman gibi olmuş.

Evet, bire bir romandaki kurgu gibi olmasa da, başımdan geçti böyle bir deneyim. Fakat aşağı yukarı 10-15 erkeğin başından geçenleri alıp bu romana koydum ve anlatılan her şeyin yüzde 99'u gerçektir. Ya ben yaşamışımdır ya da başka birileri. Ama yaşanmıştır bütün anlattıklarım.

Aldatılan kadın örneklerine baktığımız zaman ağlayan, üzülen, inleyen, intikam alan kadın tiplemeleri görüyoruz. Sizin romana bakarsak erkekler de bu konuda pek farklı değil.

Kadın her yerde daha fazla eziliyor. Erkek egemen bir kültür var ama kadınlar hayatın bazı alanlarında daha şanslı bence. Örneğin bu alanda. Böylesine önemli bir hadiseyi gözyaşları ve arkadaş dayanışmasıyla filan aşıyor. Toplum 'Vah zavallı kadın' diyor. Buna karşın, hiç kimse 'Vah zavallı erkek' demiyor. Aksine 'Lanet herif, eşine sahip çıkamadı' diyor.

Erkekler neden bu konuda birbirlerine destek olmuyor sizce?

Bu erkeklerin maço bakışından kaynaklanıyor. Evli bir erkeğin bazı hataları yüzünden bir şekilde karısı başkasına ilgi gösterirse burada erkeğin ne suçu var ki? Eğer burada alçaltılmış bir durum, bir günah varsa bu yapanı ilgilendirir, niye erkek suçlanıyor? Toplumun dayattığı erkeklik imajı en önemli şey. Onu korumak lazım. Yere düşürmemek lazım. Erkeklik için en önemli şey.

Erkekler aldatıldıkları zaman, senin romandaki gibi gerçekten de derin üzüntüler yaşıyor mu?

Erkek bu durumda oyuncağını geri almaya çalışıyor. Oysa oyuncak kırılmış, mahvolmuş, geri gelemez. Gazetelerde görüyoruz çoğu erkek kadını öldürüp, sorundan kurtulmayı yeğliyor. İkinci seçenek ise yalvarmak. Bunların arasında bir tren gibi gidip geliyor. Toplumun dayattığı erkek imajına meydan okuyacak kadar gücü yoksa, ara istasyonlara gidip geliyor.

Romantik ama acılı

Halim Bahadır Trabzon Tonya doğumlu.

'İstanbul Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi'nden mezun olan Halim Bahadır 15 yıldır gazetecilik yapıyor. Sekiz yıldır Posta'da yazan Bahadır'ın ayrıca gazete yazılarından ve hikayelerinden oluşan 'Karanlıkta Dans Ediyorum' ve 'Büyüme Sakın Küçük Kız' isimli iki kitabı yayımlandı. Halim Bahadır halen gazetedeki köşe yazılarında sıradan insanların açmazlarını, öfkelerini ve korkularını kendi üslubuyla kaleme alıyor.