12-12-2010, 05:59 PM
|
#60 (permalink)
|
Administrators Zerynthia
Üyelik tarihi: Mar 2009 Bulunduğu yer: Mutlulukya
Mesajlar: 5,993
Tesekkür: 49,758
6,229 Mesajinıza toplam 25,545 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.
| Cevap: karanlıkta yalnız kalmak!!! Alıntı: fethi Nickli Üyeden Alıntı
mrb arkadaslar foruma yenı katıldım adım ahmet 17 yasındayım dugun salonunda calısıyorum dugunler genellıkle aksam 20:00 da baslıyor 23:00 da bıtıyor dugun salonunda temızlık ısıyle mesgulum temızlıgı yaparken mp3 player ıle muzık dınlıyorum yanlız degılım dıe bılınc altına yerlestırmek ıstıyorum yanımdan bırsey gectı dıyorum aldırıs etmıyorum aradan 15 dk gecıyor bırı ahmet dıe mı seslendı dıyorum kulaklıgı cıkarıyorum :S etrafa bakıyorum gecenın 2 sı kımse yok temızlık ısı bıttıkten sonra ısıkları elektırık panosundan zorla kapatıyorum korku bastırıyor elektırıgı lambaları vs vs kapattıgım an kapıya dogru kosuyorum ara sıra kosarken yere yapısıyorum :S ölümune kosuyorum sankı arkadan bırı gelıyor hıssı oluyor :S bundan 2 gun once kosarken yere yapıstım eve geldıgımde agzım burnum kan ıcındeydı :S bunu nasıl yenebılırım bılmıyorum :S | Mesajın üzerinden uzun zaman geçmiş ancak yanıtlamak istedim. Hissettiğin o duyguyu çok iyi anlıyorum.
Önceden ben de yaşıyordum. Evde yalnız duramadığım gibi gece de tek yatamıyordum. Şuan 23 yaşındayım. Bir yıldır karanlıktan korkmuyorum ve odamda tek başıma ışığı kapatıp yatabiliyorum. Hatta 2 kere filan evde akşam kimse yokken elektrik kesildi ve ben korkumu yendiğimi böyle anladım. Panik yapmamıştım ve hiç endişelenmemiştim.
Örneğin önceden annem bazen akşam yatak odasından bir şey isterdi. Korkudan ödüm patlardı. Gidip o odanın ışığını yakıcam. Ya bir şey çıkarsa karşıma. Ya da dönerken ışığı kapatıcam ya arkamdan bir şey gelip de bana zarar verirse diye çok korkardım. Ben evde herkes varken bile ışığı kapatmaktan korkarken senin o halini düşünemiyorum. Bazen evdeki tüm koridor ışıklarını filan yakarak giderdim. Bir akşam elektrik mi kesildi o anda çığlığı basardım, ağlardım.
Gece odada yatarken korkup ağladığım zamanlar çok olmuştur. Kendi kendine takur tukur sesler geliyormuş gibi hissediyorsun. Bunun için senin anlattığın gibi kulaklık takıp müzik dinleyerek sesleri bastırmaya çalıştığım benim de çok olmuştur. Ama bu bende gündüz de oluyordu. Aslında karanlıktan ziyade yalnız kalmaktan korkmak olduğunu anladım ben bu durumun. Çünkü yanımda biri olduğu zaman hep kendimi güvende hissediyordum.
Artık daha rahatım. Korkmuyorum. Aslında aşabilmenin tek yolu kendine olan güvenini geliştirmen ve yalnız kalmayı öğrenmen. Yalnızlıktan korkuyorsun sanırım sende. Kendi kendine yetebileceğini ve kötü bir şey olacak olsa her zaman başkalarının sana yardım edemeyeceğinin farkına varman lazım.
Bu anlamda ego, suçluluk ve kendine güven telkinlerinin çok faydasını göreceksin. Telkinleri dinlemeni öneririm. Umarım aşarsın ve hem psikolojik hem de bedensel olarak kendini daha fazla yıpratmazsın.
Ben artık o takur tukur sesleri duymuyorum ve takip edildiğim gibi bir düşünce hiç aklımın ucundan geçmiyor.
Sevgiyle kal, sağlıkla nefes al. |
Offline
| |