Sen ve Ben..Aret vartanyan

[eLLery]

Eğer kalabalıktaysan ama yalnızsan, herkese çok yakınsan ama bir o kadar da uzak, gülümsüyorsan içinde derin, buruk bir boşluk varken. Yapacak çok şeyin varsa fakat hepsini yapacak kadar vaktin olmadığını düşündüğünden her şeyi yarım bırakıyorsan... Ben de senin gibiyim, belki de seninle duruyorum, yanında ya da yanında hissedeceğin bir yerde. Şimdi sana beni anlatacağım ya da bendeki seni.
Şimdi ben buradayım. İki elinin arasında tuttuğun kitapta değil, kafandayım, orada yarattığında... O her nasılsa ve ne yapıyorsa ben oradayım. Bu bir tesadüf değil, anlayacaksın. Benden alabileceklerini, sonrasında aldıklarını sadece sen bileceksin. Bu bir başlangıç...

Yüreğinin sesini duyuyorum, arayışını biliyorum. Bedenimi, ruhumu sonuna kadar açtım. Ruhum benim liderim. Yaşamın hesap defterini kapatıp, izlemek yerine yaşamaya başladığın an neleri hissedeceğini hissetmek, benim varoluşumun ta kendisi...Gel hadi anlatacağım, sonra da gideceğim.
Aret Vartanyan super

[MuminOKAN]

teşekkürler okumaya değer.
kısa zamanda listemde olacak
saol ellery

[MuminOKAN]

bu kitabı okuyorum.
tavsiyen için teşekür derim ellery.
bende okumak isteyen arkadaşlarıma tavsiye ederim. değişik bir tad var.

[fgceker]

Sen VE Ben

Eğer kalabalıktaysan ama yalnızsan,herkese çok yakınsan ama bir o kadar da uzak,gülümsüyorsan içinde derin,buruk bir boşluk varken. Yapacak çok şeyin varsa fakat hepsini yapacak kadar vaktin olmadığını düşündüğünden her şeyi yarım bırakıyorsan... Ben de senin gibiyim,belki de seninle duruyorum,yanında ya da yanında hissedeceğin bir yerde. Şimdi sana beni anlatacağım ya da bendeki seni.

Şimdi ben buradayım. İki elinin arasında tuttuğun kitapta değil,kafandayım,orada yarattığında... O her nasılsa ve ne yapıyorsa ben oradayım. Bu bir tesadüf değil,anlayacaksın. Benden alabileceklerini,sonrasında aldıklarını sadece sen bileceksin. Bu bir başlangıç...

Yüreğinin sesini duyuyorum,arayışını biliyorum. Bedenimi,ruhumu sonuna kadar açtım. Ruhum benim liderim.Yaşamın hesap defterini kapatıp,izlemek yerine yaşamaya başladığın an neleri hissedeceğini hissetmek,benim varoluşumun ta kendisi...

Gel hadi anlatacağım, sonra da gideceğim.

(arka kapaktan alıntı)

[fgceker]

Önce yalnız olduğu anlayarak ve kabul ederek başlayacaksın. Sakın bunu karamsar bir yaklaşım olarak alma. Bunu bir kendinle barışık olma hali, güçlü olma hali olarak gör. Sen teksin. Bazen arkadaşlarının arasında, bazen ailenin yanında bu yalnızlığınla yüzleştiğinde kızma, üzülme, farklı anlamlar yükleme. Kalabalığın içinde ileriye bak, yakanı kaldır, denize bak ve hisset. İçinde taşıdığın enerjiye, sana ait olana, kendi parçalarına sahip çık. Parça parça olduğunu hissettiğin her anda gurur yapma, eğil ve parçalarını topla. Asla bir yerde bırakma. O zaman eksik yaşamaya başlayacaksın. Güvenmekte zorlanacaksın. Yeni başlangıçları kaçıracaksın. Parçalarını yolda bırakma. Topla. Her parçalarına ayrıldığın da yeniden birleşmeyi, kendine sahip çıkmayı, dünyaya gülümsemeyi başaramadıkça yaşıyorum diyemeyeceksin. Eksik parça, hiç ummadığın anda sana kendini hatırlatacak.

elinize sağlıkk sıradaki kitabım oldu buu devamını bekliyorumm

[fgceker]

Ne kadın gerçekten erkeği anlıyor, ne de erkek kadını… Bu anlama çabası bozuyor tüm büyüyü. Oysaki anlamaya çalışmaktan vazgeçip olduğumuzu yaşamaya başlasak, hesaplardan vazgeçip kendimizi bıraksak birbirimize ne güzel olacak biliyorum. O kadar korkuyoruz ki, emin olmak istiyoruz. Karşımızdakinin bizi sevdiğinden emin olmak. O yüzden duymak istiyoruz defalarca aynı şeyleri… Büyü yok, gizem yok. Her şeyi duymak, bilmek, emin olmak arzusu, güvenlik arayışı bitiriyor gerçek aşkların büyüsünü. Hesap, kitap, koşul işin içine girdiği an, aşk da bitiyor. Bırak ve yaşa… Kaybetmekten mi korkuyorsun; kaybet. Düşmekten mi korkuyorsun; düş . yaralanmaktan mı korkuyorsun; yaralan. Sonra iyileş. Yeniden kalk. Yeniden sev. Yeniden aşık ol. Bir daha mı düştün? Bir daha kalk. Er ya da geç, beklediğin gelecek. Er ya da geç aradığın seni bulacak. Ama sen bir kez yıldın mı, korktun mu, maskeni yüzüne geçirip kalkanlarını kuşandın mı, o zaman bitecek. Beklediğin asla gelmeyecek…

[fgceker]

Ben en çok içe atılanlardan korkuyorum. Söylemezsin, kızmazsın, bağırmazsın, biriktirirsin. Biriktirdiklerin zamanla karşındakine öfkeye dönüşür. İçine akar zehir. Birikir. Ve bir anda çok yıkıcı, kırıcı, gereksiz bir patlama yaşanır. En kötüsüdür bu. O yüzden içine atmak yerine paylaşmak iyidir. Karşındakine de saygıdır. Yaptığı yanlışın farkına varır. Adabını kaybetmediğin, kabalaşmadığın sürecetartışmalar iyidir. Ne olursa
olsun kelimeyle insan yaralama. Hiç çıkmıyor, hiç geçmiyor biliyor musun? Unutmuyor insanoğlu. Unuttuğunu sansa da bilinçaltında bir yerlerde yaşıyor.

[fgceker]

’Ömrümüzden bir gün daha geldi geçti
Derede akan su, ovada esen yel gibi
İki gün var ki dünyada, bence ha var ha yok
Daha gelmemiş gün bir, geçmiş gün iki …’’

Ömer Hayyam

[fgceker]

Bir gün bir adam dağ evinin kapısında otururken yoldan geçen bir köylüye nereye gittiğini sormuş. Köylü, dağın öte yanındaki,hırsızlarla dolu,kötü insanların yaşadığı köye gittiğini söylemiş.Köylünün anlattığına göre,orada insanlar kıskançmış,dedikoducuymuş,birbirlerini hiç sevmezlermiş. Ve köylü gitmiş.
Birkaç ay sonra köylü yine dağ evinin önünden geçiyormuş. Dağ evindeki yaşlı adam sormuş nasıldı seyahat diye. Köylü, ‘’tam beklediğim gibi,’’ demiş. ‘’Çok kötü zaman geçirdim. İnsanlar cimri, paylaşmayı sevmiyorlar, kıskançlar, dedikoducular,’’ diye anlatmış haklılığını. Sonra da yürümeye devam etmiş.
Birkaç gün sonra yaşlı adam yine dağ evinin önünde otururken, bir başka köylü evin önünden geçiyormuş. Yaşlı adam köylünün nereye gittiğini sormuş. Köylü, dağın ardındaki, misafirperver, cömert, çalışkan, arkadaş canlısı, insanların yaşadığı köye gittiğini söylemiş. Köylünün anlattığına göre orada her misafire iyi davranılır, yardımcı olunurmuş. Ve köylü gitmiş.
Birkaç ay sonra köylü yine dağ evinin önünden geçiyormuş. Dağ evindeki yaşlı adam sormuş nasıldı seyahat diye. Köylü, ‘’tam beklediğim gibi’’ demiş. ‘’Çok iyi vakit geçirdim. İnsanlar sevgi dolu, paylaşımcı, misafirperver, dost canlısı. Cennet gibi bir yer, ‘’ diye anlatmış haklılığını. Sonra da yürümeye devam etmiş.
Köy, aynı köy.
Gün aynı gün.
Dünya aynı dünya.

Hırsızsam diğer tüm insanları da potansiyel hırsız görmem, yalancıysam tüm insanları da potansiyel yalancı görmem bundan değil mi? Dünyayı cennete de cehenneme de çeviren ben değil miyim? Hangi köylü olacağımı ben seçmiyor muyum? Aynı manzaraya bakarken biri çöpleri, biri çiçekleri görüyorsa sorun kimde?