[funda0903]

Arkadaşlar herkese iyi haftalar diliyorum.Benim (bana göre )amansız bir sorunum var.40 Yaşındayım ve bu yaşıma kadar muhabbet kuşuda dahil hiç bir hayvana dokunamadım ve hep korktum.Sanırım küçük yaşta kötü bir deneyim yaşadım fakat bunu hatırlayamıyorum.Bu sorun hep bana problem yarattı açık havada yemek yemek özellikle yazlık yerlerde kabustu benim için.Eşim inanılmaz bir köpek istiyor eve işin garibi sevimli küçük köpekleri bende çok seviyorum ama dokunmam imkansız.İçimi bir sıcaklık kaplıyor bayılacakmışım gibi bir his kaplıyor içimi.ama bunu yenmek ve bir köpek almak istiyorum.Artık kurtulmak istiyorum .Bir çok yakınım bu korkumu şımarıklık olarak nitelendirdi küçücük köpek sana ne yapabilirki falan gibi yorumlar hayatım boyunca yapıldı.Hayvanın bana zarar vermeyeceğini bilsemde ona dokunmak imkansız benim için.Aranızda böyle bir şey yaşayan varmı bana yardımcı olurmusunuz.......

[Işıldayan Safir]

Bu his bende de var. Daha önceden kucağıma köpek almıştım. Sadece bir köpek sevdim hayatımda. Köpeklerden korkuyorum ama.

İtiraf ediyorum. Küçükken bir kere yeni doğmuş bir kediyi elime almak istemiştim. Tutamamıştım. Kemiklerini hissetmiştim. Kırılacak gibi gelir bana. Hayvanlara dokunduğumda öldüreceğim gibi bir hisse kapılıyorum. Şuan en korktuğum hayvanlar kediler. O da kovalamıştı bir tane küçükken. Sonra yurtta kalınca korkum daha fazla büyüdü.

Umarım aşabiliriz. Ben de hayvanları çok seviyorum ama resimlerden. Ya da petshopa gidip camın önünden seviyorum.

Bence yavru bir köpekcik alırsa eşin kısa sürede alışırsın. Eminim buna.

Sevgiyle kal, sağlıkla nefes al.

[Master50]

Köpeklerden bende korkuyorum ama hepsinden degil bazılarından benide bir kac kez kovaladılar Bu sorunu kopek besleyerek asabilirmisiz eger kucuk br köpek alıp beslersek bu sorunun ustesınden gelebilmek mumkunmuş.

[juger]

Bildiğimiz gibi her şey enerji üstüne yaratılmış. E doğal olarak biz insanlar da birer enerjiyiz. Manyetik alanımız var ve etrafımıza sürekli enerji yayıyoruz. Korktuğumuzda yaydığımız enerji hayvanları tedirgin ediyor. Ya kaçıyorlar ya da saldırıyorlar. Aslında bilinçaltımıza korku yerine cesaret ve sevgi kalıplarını koyabilirsek; sadece hayvanlarla değil tüm canlılarla dost olabiliriz :)

[kinetix]

Hayvanlar sevmemek mümkün değil bana göre. Onlar bizim hayatımızın içindeler, evimizde yaşamasalar bile, çok tatlılar. Ben bir çok köpek eğittim sadece bir tanesinden çok korkmuştum. Alman çoban köpeğiydi çok sinirli bir görüntüsü vardı. Elime bir parça yem ile gittim o parça lokmayı yedikten sonra benimle hemen dost oldu. (Köpekler yem yediği eli bir daha ısırmaz) Ve o herkesin korktuğu cino bana bir bebek gibi görünüyordu gerçekten. Sevimli halini arkadaş olduktan sonra farkettim, meğer o bir çocukmuş :) Bence hayvanlardan bu kadar korkmayın, ama hayvanat bahçesinde kafes içindeki hayvanlara sakın ola yanaşmayın :)

[Janer]

27-09-2010, bu yorumun üstüne 2 gün önce yorum atarsanız bir işe yarayacağını sanmıyorum .

ama yinede . Küçük bir köpek al . kaniş gibi birşey besle . geçer .

[kinetix]

Haklısınız. Ama şöyle bir durum da var ki; 2005 yıllarında bile yazılmış bir çok bilgiyi, forumlardan google'dan arattırarak yararlanabiliyoruz. Bu kişiye özel değil genel bilgi amaçlıdır. Sevgiler..

Janer Nickli Üyeden Alıntı

27-09-2010, bu yorumun üstüne 2 gün önce yorum atarsanız bir işe yarayacağını sanmıyorum .

ama yinede . Küçük bir köpek al . kaniş gibi birşey besle . geçer .

[Janer]

evet sonradan benimde aklıma geldi :)

[ecemre]

EFT diye bir yöntem var. Belli noktalara vurarak yapılıyor. Araştırmanızı ve uygulamanızı öneririrm. Korkuları yenmeye faydası olduğunu söylüyorlar.
Benim de köpek korkum vardı yavru köpek aldık, elimde büyüyünce korkmuyorum artık köpeklerden eskisi kadar.

[mysteryengineer]

Neredeyse aynı durumu bende yaşıyorum. Hayvanları çok seviyorum ancak uzaktan. Onlar bana,ben onlara dokunmayayım. Küçükken hiç evcil hayvanım olmadı. Ne benim öyle heveslerim oldu ne ailemin. Biri sabit tutarsa yaklaşıp sevebiliyorum ama hareket ettiği an içimi bir korku kaplıyor. Hatırladığım kötü bir çocukluk anım da yok hayvanlarla ilgili ama yaklaşamıyorum bile işte. Eşimde de tam tersi aşırı bir hayvan sevgisi var. O da sizin eşiniz gibi köpek istiyor ama ben cesaret edemiyorum. Değişmek istedim başlangıç olarak muhabbet kuşu aldık. Etrafımdaki herkes "küçücük kuş sana ne yapabilir, asıl o senden korkuyor,.." diye zaten hayatım boyunca duyduğum ezber cümleleri sarfetmekten vazgeçmiyorlar. Kafesinde ve kafesin kapısı kapalı olmadığı zaman aynı odada dahi bulunamıyorum. Psikologlar bu konuyu kesin çözdüklerini öne sürüyorlar, hiç bir çözüm yaramazsa hipnoz yöntemiyle kesin deniliyor. Ama açıkçası henüz gidip birebir çözüm odaklı konuşmuşluğum yok, zaman yetersizliğinden dolayı,işler azalınca bu konuyu çözümlemek istiyorum -ki benim korkum yüzünden ileride çocuklarım da aynı korkularla büyümesinler. Siz de bir psikologdan yardım almayı deneyebilirsiniz.