Tanı Beni,Erkeğim Ben....(Deneme-Yanılmalarım)

Sevgili...

Biliyorum çok kızgınsın bana...Ama kızma;çünkü;

Erkeğim ben...Kimselere belli etmese de,her anne olan kadının sahip olmak istediği bir çocuğum ben.Oluşum ve doğuşum adına,kimi zaman adaklar adanan,kimi zaman dualar edilen,hatta hatta ''sen erkek çocuk veremiyorsun bana'' iddialarıyla,yıllarca aynı yastıkta yattığı kadınının üzerine kumalar getirilen biriyim ben.''Oğlunuz oldu'' dediğinde,gözü parlayan adamların,ona ''helal olsun sana,erkek adamın erkek çocuğu olur'' diye onun sırtı sıvazlayan amcaların ve erk(güç)'den türeyen bir isime sahip olmanın dayanılmaz hafifliği olan bir dünyaya gözünü açan biriyim ben...
　
Erkeğim ben...Dünyaya gözümü ilk açtığım anda tanışırım kadın kokusuyla.Ve asla unutmam o kokuyu.100 tane de kadın girse hayatıma,hiçbiri annem gibi kokmaz,kokamaz.Çünkü hiçbir kadın beni annemin sevdiği kadar çıkarsız ve sadece ''ben'' olduğum için sevemez.Beni kucağına aldığı andan ben dünyaya veda edene kadar süren bir ''Aşk'' başlar aramızda ve ben bu aşkı hiçbir kadında bulamam.''Annem'' olmaya çalışma sevgili;annem var(dı) benim!Ben anne yapacağım kadını ararım;çocuğuma anne kokacak kadını...''Doğduğum kadın'',''doğurttuğum kadın''arasında ki farkını bilirim.Sen de bil ve beni arada bırakma olur mu?
　
Korunaklı,ama kadar da özgür büyürüm ben...Annem üzerime titrerken,babam her fırsatta erkek olduğumu vurgular.Mesela;annem ''aman oğlum,dur'' der,''babam ise,rahat bırak oğlanı,erkek adam o,ona birşey olmaz''.Bilmem o zamanlar erkek olmanın ne anlama geldiğini,ama tahmin yürütürüm kendimce.Mesela pembe ya da mor giydirmezler bana.Bebek yoktur oyuncaklarımın arasında;sorduğum zaman ''erkek adam bebekle oymamaz'' derler.Silahlar,arabalar alırlar bana,''bunlar senin,al oyna''derler..Renklerim,oyuncaklarım hatta oyunlarım bile bellidir benim.Uzun eşek oynarım,misketlerim vardır,kıran kırana araba yarışları yaparım.En çok da futbol oynarım.Hatta doğuştan takımı belli olanlardanım ben;çoğunlukla babamın takımını tutarım;çünkü annem futbol sevmez,ama erkek adam takımsız olmaz!Yılların alışkanlığı var sevgili,bazen bir baba kokusu,bazen çocukluğumdan bir sahne,bazen de anılarım var o tahammül edemediğin 90 dakikaların içinde.Geçmişim var,anılarımı ve beni engelleme sevgili...
　
Erkeğim ben;düşe kalka büyürüm.Futbol oynarken,e binmeyi öğrenirken,sokakta,orda burda bilinen-bilinmeyen oyunları oynarken,kaç defa düşüp oramı buramı kanattığımı hatırlamam bile...Düştüğüm yerden kalkar,oyunuma devam ederim.Ağlamam ki;''erkek adam adam ağlamaz'' dedi annem-babam.Ama bazen canım çok yanar,dayanam ağlarım.O zaman ''kızmızın sen oğlum,güçlü ol'' derler,hatta kızarlar bana hemen...Demek ağlamak sadece kızlara ait birşey.Ve erkekler çok güçlü,kızlar güçsüz demek ki...İşte sen bu yüzden dışarı akıtıyorsun,ben ise tümünü yutuyorum sevgili;yani aslında senin işin kolay,ben ağır abi olmanı-oldurtulmanın faturasını ödüyorum...
　
Aslında benim o günlerde hazırlanan upuzun bir listem vardır.Mesela erkek adam yatağını toplamak zorunda değil ya da masa hazırlamak-toplamak,yemek yapmayı öğrenmek,temizlik yapmak zorunda değil...Babamda hiç yapmaz ki,hep annem halleder.Kadının ve erkeğin işleri ayrı demekki bu hayatta.Babalar para getirir,annelere verir,onlarda harcar.Kıyafetimizden tutda,içtiğimiz suya kadar herşeyi annem alır.Demek babalar bilmez,anneler bilir.Babaların eşyaları;mesela koltuğu bile bellidir.Yemekten sonra kanape ve tv kumadası babamındır,ellenmez...Bende büyüdüğüm zaman böyle yapacağım
　
Büyürüm ben.Ama büyüsem de,hiç etek ya da elbise giyemem.Onları kızlar giyermiş.Bu yüzden hep merak ediyorum o eteğin altındakini...Saçlarımı da uzatmıyor annem;kızlar uzatırmış.Onların rengarenk ayakkabıları,ne bilim ben,üstünde değişik hayvan şekilleri bulunan bir sürü tokaları var.Tüm renkli şeyler neden kızların?Öff,sanki tüm renkler kızlar için yaratılmış!.''Peki bizim neyimiz var?'' diye sorduğumda ''pipin'' var senin dedi annem.Peki neden kızlar da yok?Çünkü onlar kız...Demek bu çok büyük bir ayrıcalık...Demek onlarda pipi olmadığı için açamıyorlar eteklerini;çünkü gösterecek ya da görülmeye değecek bir şeyleri yok ki onların...Ama benim var,var,çünkü 6-7 ya da 8'li yaşlarda,davullu zurnalı törenlerle,erkekliğim eşe,dosta,tanıdık-tanımadık herkese ilan edilir.Beni giydirip süslerler,şarkılar türküler eşliğinde,keseler pipimi...İyi de,hani erkektim ben?Neden kesiyorlar şimdi bunun ucunu?Ben ağlarken onlar güldüler,babamda annem de çok mutlu oldu,hatta kalkıp göbekler attılar!Canım çok yandı ama bana bir sürü hediye verdiler.Erkek olmak güzel mi,yoksa kötü mü, kesiteremediğim anlardan biridir bu...Ama akıllandım,artık bundan sonra kimseye açıp göstermeyecem pipimi,kalanını kurtarayım bari,bir daha kesemesinler!...
　
Erkeğim ben...İlk okula başladığım zaman kızlarla aramızda bir uçurum olduğunu yavaş yavaş görmeye başlarım.Çantalarımızın üzerindeki çizgi film kahramanlarından tut da,kalem kutularımız,hatta kalemlerimiz bile farklı.Erkeğiz biz,güçlüyüz.Siz kızsınız,güçsünüz.Anlaşılan o ki,ömür boyu bununla yaşamak zorundayım;kadınlar güçsüz,koru onları.Demek sevmekten önce,sahip çıkmayı öğrenmem gerekiyor.Anneme,kızkardeşime,sınıftakilere,ok uldakilere,hatta tüm mahalledekilere..Üff,ne çok kız varmış!
　
Erkeğim ben...Yıllar geçer,delikanlı olurum ben.Senin hiç ''delikız'' diye sırtın sıvazlandı mı?Benim sıvazlanır.Delilik nedir bilmem,tanımlayamam o yıllarda.Vurarım,kırarım,dökerim;kanım deli akar benim.Değişirim.Yüzümde,oramda buramda tüyler çıkar;başta garipserim,hemen alırım elime keserim;önce ben korkarım görüntümden.Oaralar birden sesim kalınlaşır,''Hormon'' derler,''erkek oldun'' derler.Kendimi keşfetmeye çalışırım.Gözüm hep kızlarda olur,acaba onların da sakalı çıkıyor mu?Sesleri neden değişmiyor bizim ki kadar?Hem ben yuncak arabalarıla oynamayı da sevmiyorum artık;gerçekleri daha cazip geliyor.Kızlarında artık çantalarında barbie bebek resimler yok.Hatta onların vucudu garip bir şekil aldı...Allahım çok şükür sana,erkek olmak cidden iyi birşeymiş,en azında benim göğüslerim hala aynı büyüklükte!
　
Zordur geçiş dönemim...Kendimi keşfetmek zordur;anlamaz bilmez kimse.Ben büyüdükçe hayat da büyür,sorumluluklarımda...Daha ben beni bulmadan,aşk nedir bilmeden,kendimi sevemeden,ben birini severim.
　
Annemi saymazsak,ilk aşkımdır o benim.Tertemizdir,çünkü ben tertemizimdir.Yalan yoktur hayatımda,riya,aldanmak,aldatılmak,ihanetin tanımı yoktur o yıllarda.Safımdır;bilmek saflıkla salaklık arasında ki o ince çizginin varlığını...Severim işte.O başucumdan ayırmadığım kırmızı oyuncak arabamı sevdiğim kadar çok severim.''Bana verirmisin onu'' dese,hiç düşünmeden içine kalbimide koyup verecek kadar çok severim.Çünkü o yıllarda verecek daha kıymetli bir şeyim yoktur;aslında hayat boyu da hiç o kadar değerlisi olmaz ya,neyse...
　
Aşk,ben ve o;çoğunlukla beraber büyürüz.O kendini keşfeder,ben hem beni keşfederim hem de onu...Hep iki kişilik yaşarım.Severim,korurum,kollarım.Kız o,üşürse çeketimi çıkarıp veririm.Aç ise,yemeğimi bölüşürüm.Ağlarsa içim ağlar,gülerse ruhum güler.En uçta severim,konu oysa en uçlara giderim.Elbet benimde korktuğum şeyler vardır ama,konu o olunca,önce onun korkularını gideririm.Yakarım abi,romayı da yakarım hatta dünyayı da yıkarım.''Seviyorum uleynnn'' diye dolaşırım yollarda sokaklarda.Bir gülüşüne gül olurum,açarım boylu boyunca,bir gidişine diken olurum,batarım önüme gelene...
　
Kadın tenini,aşkın terini ilk onunla tanırım ben...Yıllar geçsede üstünden,hiçbir ''saatler süren sevişmem'',o ilk öpüşün hazzını yaşatamaz bana...O heyecanı,o tutkuyu,o anı hiçbir zaman bir daha yaşayamam.Yıllar geçer,hayatıma sürüyle kadın girer ama hiçbir kadın bana o ilk öpüşün heyecanını yaşatamaz...
　
Erkeğim ben...''Ayrılığa bahane bulmak,ayrılığa ihanettir'' Gün gelir ben büyürüm,büyük aşk ufalır.Gün gelir terkedilirim,terkettirilirim,terketmeye mecbur bıraktırılırım ve ilk aşk bir nokta halini alır,saklanır geçmiş defterimde bir sayfada.Atmam,atmaya kıyamam o noktayı,saklarım.Erkek adam ağlamaz;ağlarım.Erkek adam yıkılmaz;yıkılırım.Erkek adam dayanır;dayanam.Tek fark nedir bilir misin?Görmez kimse,göstermem.O gün büyürüm aslında ben,o gün delikanlılık defterini kapatıp,büyük bir hızla genç bir adam olurum.Yıllarda geçse aradan,ben koca adam olsam da,ne zaman bir ilk aşk kokusu duysam birilerinin gözlerinde,burnumum kemiği sızlar....
　
''Acı çekmek'',''canı yanmak'',''yaralanmak'',''üzülmek''...Cinsiyeti mi var sanıyorsun bu duyguların?O kadar yanar ki canım yokluğunda,öylesine felç olurum ki,baygın düşer tüm duygularım acıdan.Anlatırım her önüme gelene,bağırırım hatta haykırırım yokluğunu,sensizlikte oluk oluk kanarım.Senden başka herkes duyar sesimi,görür yaralarımı...''Aşkta yara bandı olur mu,sargı bezi,alçı olur mu?'' deme bana...Oldurturlar...Seni unutmak değildir amacım,araç düşünecek halimde yoktur çoğu zaman.Sen atarsın beni zaman denen hastahanenin bir odasına,bende çaresiz bir şeklde,iyileşmek zorunda kalırım...
　
Gözdür;bakar,engeleyemezsin.Kulaktır;dinler,kap atamazsın.Ağızdır;konuşur,susturamazsın.Haya t bu işte; ''dene,yanıl ve bul doğrunu'' üçgeni...Denerim bende,yoktur çarem...Adam olmak;mutsuz olmak mıdır?Adam olmak;ruhsuz olmak mıdır?Adam olmak;huysuz olmak mıdır?Kim yazdı bu kitabı,bu satırlar kime ait söylesene bana?''Erkektir aldatır''la başlatan cümleleri,''Erkektir yapar''la sonlandıran bu üçüncü sayfa yazarları kim?Seni adattığım kim söylsene bana?Bu kadar mı basitim ben?Bu kadar mı aç?Bu kadar mı yokum sevgili?Her ''merhaba'' dediğin kadının gözünde ''potansiyel bir kazanova'' gibi görünmenin ruhta biraktığı ağır hasarları bilir misin sen?Cepleri önyargılılarla dolu kadınların hayatında ''hiç'' olurum ben!İpler çoğu zaman senin elindedir sevgili;ben bilerek ve isteyerek sana bırakırım kendimi....Aldatmamı istersen aldatırım,gitmemi istersen giderim.. Sanma ki her zaman ruhumla bedenim yolcudur benim;hancı hanı kapatırsa,yolcu yoluna gitmeye mecburdur;bende arkama bile bakmadan giderim...
　
Evet bitmez arayışım.Kimi aşk der bunun adına,kimi sevgi.Ben kendimi ararım aslında her baktığım yerde.Erkek olmanın dayanılmaz hafifliğiyle savrulup giderim ordan oraya.Çoğu zaman ben,''ben'' olacak bir kadın ararım,teni ben kokacak,ruhu benimle dolaşacak...Ne önümde koşacak,ne arkadamdan kovalayacak.Ben benimle yürüyecek bir kadın ararım.Sesim olsun isterim;bazen sessizliğim olsun.Gülüşümde olsun isterim,bakışımda olsun.Ruhum karşısında çırılçıplak kalabilsin,savunmayayım,yorulmamayım isterim.Ben en çok,sende dinlenmek isterim!Güvenmek,inanmak,en çok da ''özel'' olmak isterim.''Benim'' dediğim kadar ''benimsin'',''seviyorum'' dediğim kadar ''seviliyorum'',''inanıyorum'' dediğim kadar ''inanılıyorum'' kelimesini duymak isterim.Saygı isterim.Aklım,ruhum ama en önemlisi yüreğim birilerinle yarışa sokulmasın,karşılaştırılmasın,puanlar verilmesin isterim.Dolambaçlı yolları,karanlık virajları değil,düz ve ışıklı caddeleri severim.'
　
Erkeğim ben...Bu benim seçimim değildi;unutma bunu...Oldurtulduk,böyle oldu.Bilmezsin,bilemezsin;yükü ağırdır ,3-4-5,7;bu yaştan itibaren ''erkek olmanın dayanılmaz ağırlığı''yla yaşıyorum ben.Ruhumun yükü bedenimin yükünden daha ağır;taşıyamıyorum bazen.Saçmalıyorum işte,saçmalattırılıyorum farkında olmadan sevgili.Neden tamamlamıyorsun beni?Neden varlığınla yarım yaşıyorum ben?Neden bu 2 kişilik yalnızlıklarda nefes alıp veriyorum?Sen olmuşken,sana alışmışken tekrar ben olmalara dayanamıyorum.Neden bu oyunlar,neden bu labirentler,neden,kimden,niye bu kaçışlar sevgili?Derdin ne?Ne istiyorsun benden?Sevgi bu değil,bu kadar zor,karışık,uç değil.Bir tutam gülüş,biraz inanç,biraz güven,alabildiği kadar sen ve ben;hepsi bu kadar işte.Beş bilinmezli denklemlerin önünde,yaz-çiz-sillere dayanamıyorum sevgili;ben,en çok da benimle kalmaya dayanamıyorum!Geliyorsan gitme,gideceksen gelme!
　
Erkeğim ben;tanı beni ve sonra sev sevgili;tanı ve yorma,tanı ve yorulma...Bir kadından oldum,bir kadın tarafından yetiştirildim ve bir kadınla ölmek istiyorum;işte herşey bu kadar basit...
　
(echo-kadından erkek/erkekten kadın çıkarmak)

[tolgaasya]

Erkeğim ben;tanı beni ve sonra sev sevgili;tanı ve yorma,tanı ve yorulma...Bir kadından oldum,bir kadın tarafından yetiştirildim ve bir kadınla ölmek istiyorum;işte herşey bu kadar basit...

Son paragraf etkileyici gerçekten. Güzel paylaşım. Teşekkürler...

[zamanı_geldi]

evet erkekler böyleleler yaradılışları böyle kabul ettik başka çaremiz mi var

[Merto]

Şahane, ellerine yüreğine sağlık.....

[Işıldayan Safir]

Evet bitmez arayışım.Kimi aşk der bunun adına,kimi sevgi.Ben kendimi ararım aslında her baktığım yerde.Erkek olmanın dayanılmaz hafifliğiyle savrulup giderim ordan oraya.Çoğu zaman ben,''ben'' olacak bir kadın ararım,teni ben kokacak,ruhu benimle dolaşacak...Ne önümde koşacak,ne arkadamdan kovalayacak.Ben benimle yürüyecek bir kadın ararım.Sesim olsun isterim;bazen sessizliğim olsun.Gülüşümde olsun isterim,bakışımda olsun.Ruhum karşısında çırılçıplak kalabilsin,savunmayayım,yorulmamayım isterim.Ben en çok,sende dinlenmek isterim!Güvenmek,inanmak,en çok da ''özel'' olmak isterim.''Benim'' dediğim kadar ''benimsin'',''seviyorum'' dediğim kadar ''seviliyorum'',''inanıyorum'' dediğim kadar ''inanılıyorum'' kelimesini duymak isterim.Saygı isterim.Aklım,ruhum ama en önemlisi yüreğim birilerinle yarışa sokulmasın,karşılaştırılmasın,puanlar verilmesin isterim.Dolambaçlı yolları,karanlık virajları değil,düz ve ışıklı caddeleri severim.'


Mükemmeeelllll!!! Baştan sonra harika bir deneme olmuş. Her kadının okuması gereken bir yazı. Hatta bir de "Kadın olmanın dayanılmaz ağırlığı" yazılmış olsa ne kadar da iyi tanırdık karşı cinsler birbirimizi.
Konuyu sabitliyorum. Emeğine sağlık. Devamını bekliyorum.
Sevgilerimle.

Yanlış anlaşılmasın bu yazıyı echo kaleme almış ben onun yazılarını ararken buldum internette , kadın olmanın dayanılmaz ağırlığını da belki bir gün ben yazarım :))

Ben de çok beğendim ve paylaşmak istedim , gülekalınız...

[arca]

Eleştirdiğimiz çoğu zaman beğenmediğimiz erkekleri bizler yetiştiriyoruz aslında Tüm erkek anneleri lütfen dikkat : Acı çekecek, ağır yük taşımak zorunda kalacak erkekler yetiştirmeyelim lütfen......

Emeğine sağlık canım süperdi....

Harikaydı,,çok beğendim,,en çok ta ilk aşktan sözeden paragraflar muhteşemdi...Teşekkürler canım...

arca Nickli Üyeden Alıntı

Eleştirdiğimiz çoğu zaman beğenmediğimiz erkekleri bizler yetiştiriyoruz aslında Tüm erkek anneleri lütfen dikkat : Acı çekecek, ağır yük taşımak zorunda kalacak erkekler yetiştirmeyelim lütfen......

Emeğine sağlık canım süperdi....

Biz yetiştiriyoruz doğru ama etraftan da çok etkileniyorlar hele de örnek aldıkları babalardan... Aslında babalara da çok büyük iş düşüyor çünkü idolleri babalar...

[Alexandra]

İşte bu yazıyı bekliyorum canım. Sen yaz, ben de bu kitabın önsözünü yazacağım :))