BUGÜN HAYATINIZIN SON GÜNÜ OLSAYDI...

[serhatt]

Bakın şöyle bir yakın çevrenize, sonra da kendinize. Ne kadar çok kişi yaptığı işten mutsuz. Ne kadar çok kişi şikayetçi…

Kendimizden çok sanki başkalarının hayatını yaşıyoruz. Onların düşüncelerine göre şekillendirdiğimiz hayat denen elimizdeki en değerli varlığımız da eriyip gidiyor kendi elimizden.

Ölüm ise bizi bu derin uykudan uyandıran belki de en sert tokat.

Sevdiğimiz bir yakınımızın cenazesinde yanımızdakilerden duymaz mıyız hep, hatta bazen de söyleyen biz olmaz mıyız “değer mi bunca strese, üzüntüye… Artık daha az izin vereceğim başkalarının beni üzmesine, dert etmeyeceğim hiçbir şeyi… Mutlu olduğum insanlarla daha fazla vakit geçireceğim, keyif aldığım işlere daha fazla odaklanacağım. Yarın ben de bu tabutun içinde olabilirim.”

Bir uyanış adeta. Ne yazık ki günün koşturmacasına girene kadar süren, kısacık ömürlü bir tokat… Oysa hayatımızın akışını değiştirecek radikal kararlar vermek için kocaman bir fırsat olabilir bu tokat.

Her gününü, hayatının son günüymüş gibi yaşarsan, günün birinde haklı çıkarsın.

Gerekirse dünyanın sana sunduklarından vazgeç, hatta okula bile gitmeyebilirsin ancak asla maceracı ruhundan taviz verme. Yüreğinin ve sezgilerinin sesini dinle; onlar seni yanıltmaz. Neyi sevdiğini bul. Aşık olacağın, büyük bir tutkuyla inanacağın işin sana zaten istediğin başarıları getirecek. Yılma. Tüm gönül meseleleri gibi, onu bulduğunuz zaman anlayacaksın. Ve her büyük ilişki gibi, seneler geçtikçe daha da güzelleşecek
Bir şeyleri değiştirmemiz gerektiğini anlamak için de bir yakınımızın ölmesini veya bizim ölümle burun buruna gelmemize gerek yok.

SLMLAR

Ölümden korkmuyorum ama hayatımın son günü olması gibi bir fikri kabul edemem

bugün hayatımın son günü olsaydı...ve ben bunu kesinkes bilseydim..yine hayal kurmaya devam ederdim,o an ne yapıyorsam...onun tadını milyonlarca kat daha fazla çıkarmaya çalışırdım....ölüm mukadderat ama çocuklar şu anda bunu düşünmekten hoşlanmadığımı fark ettim..ben hayata yeni başladım yawww...hepimize saygılı sevgiler.

[canozanyazar]

gerçekten güzel bir paylaşım ama ne yazık ki bizim milletin insanları sadece anlık sevgi,anlık üzüntü,anlık özlem duyuyorlar gibime geliyor artık.sadece o zaman yapması gerekeni yapıyor sonra hiç bişey olomamış gibi çekiliyor bir kenara..........HER GÜN BUGÜN ÖLECEKMİŞ GİBİ YAŞAMAK bence biraz abartı olur herkez iyi niyetli değil ki bu toplumda.Belki en çok yapmak istediği şey bi insanı öldürmek yada hırsızlık yapmak yani bütün insanların akıllı olduğunu savunamassın herkez böyle düşünseydi eğer bence daha kötü olacaktı......

güzel paylaşım teşekkürler...

bu gün burada canhıraş paylaşımlar yapmamızın nedeni,dünkü pişmanlıklarımız,yarın gerçekleştimek isteyipte olmazsa olmaz haline getirdiğimiz özlemlerimiz hayallerimiz değilmi? tabiiki anlık sevgiler ,anlık üzüntüler yaşamıyoruz sadece bu an sağlıklı olmak, yapabileceğimiz şeyin en iyisini yapmaktır anı yaşamaktan kasıt, sevgili canozan yazar, senin dediğin gibi yaşayanlar bugün belki aramızda değiller,ama en kısa sürede burada olacaklardır,çünkü öyle yaşamak hiç bir varlığa doyum vermez, insan önünde sonunda, ben neyim? ne yaptım?ne yapıyorum? sorusunu sorar kendine, en duyarsız insanın bile doğasında var bu,herkes kendi hikayesini yazıyor,herkes kendi tarihini yazıyor,kim ister boş sayfalar bırakmayı? hepinize saygılı sevgiler.

kesinlikle seninle aynı fikirdeyim hayalim 44 insan hayalleri sevgisi kısaca maneviyatı için yaşar paylaşır paylaştıkcada artar.ha ben bunu biraz gec farkettim orası ayrı mevzuu... şaşkın

[pisimbat]

bnece her günümüzü hayatımızın son günü gibi yaşarsak eğer o gün geldiğinde yapacak pek birşey kalmaz,dostlara,büyüklere,sevdiklerimie önem verir ara sorrasak güzel dostluklar kuarar yürütürsek o sın gün geldiğinde cenazeme gelen insanlar haklarını yüreklerinden helal ederler diye düşünüyorum ,insanlığımızı kaybetmeden ,değerlerimiz sahip çıkarak,değer vererek her geçen saniyeye öyle yaşalalım derim ben

[asevgican]

bugün hayatımın son günü olduğunu ASLA BİLMEK İSTEMEM..

[PSİKO]

bugün hayatımın son g ünü olsaydı eğer bu benim sonum olurdu

Bugün hayatımın son günü olsaydı ve ben yine şimdi şu an ki gibi sağlıklı olsaydım. ve bilseydim 12-13 yada 15 saat bi ömrüm kalmış :)


Hemen bütün yakınlarımı arar ve bütün işlerini iptal etmeleri gerektiğini çok acil bir araya gelmek istediğimi söylerdim. Tabi bu söylemimde çokta ısrarcı olmazdım hani. Herkesin beni önemsediği ölçüde sözümü dikkate alacağını bilirdim elbet :)

Sonrasında ise Türkiye deki Merkez dahil olmak üzere diğer bütün ülkelerdeki şirket temsilciliklerimi arar, her ne kadar sebepsiz gibi görünsede bayrakların koşulsuz olarak yarıya indirilmesini isterdim. (eeee ben gibi önemli bi şahsiyet terki diyar ederek işlerini ahiretten yürütmeye başlayacak olsun o kadar dimi ama )

Hatta bi saniye yaaa... Alt personelde dahil olmak üzere şirketlerimin bünyesinde çalışan herkesin ölüm olayımdan haberdar olmasını sağlardım. ( sevinsin garibanlar )





Bunların akabinde İstanbul un elit tabaka mekanı olarak bilinen :) Alkent 2000 sitesindeki villama gelir ve korumalar dahil tüm yardımcı personelinde katılımıyla havuz başında yakınlarım için düzenleyeceğim parti hazırlıklarına başlardım çok acil olarak. Onların gelişi ile saat hemen hemen 19:30 u bulmuş ve hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştır artık. En mutlu olduğum ve herkesi mutlu ettiğim şu anda bildiğim tek şey vardır. bu anlar YAŞAMIMIN SON ANLARI VE BEN TÜM SEVDİKLERİMLE BERABERİMMMM.

Çocuklarım bi yandan kalabalıkta koştururken bi yandanda arada gelip paçalarımı çekiştirdiği halde ben hayatımda hiç bu kadar zevk almamışımdır bu çekiştirmelerden :) artık yüzleri daha bi anlam kazanmıştır benim için. Eşimin ise mutluluğu gözlerinden okunmaktadır bu zamansız davet dolayısı ile...

Havuzun çevresini aydınlatan küçük renkli ışıklar ne kadarda güzeller bu gece...

Ve işte saat 23:30 olmuş parti yavaş yavaş dağılmaya başlamıştır. Konuklarımın hepsine geldikleri için teker teker teşekkürlerimi sunup yolcu ederken aklım bi yandan da " acaba ne kadar zamanım kaldı " sorusu ile meşkuldür.

İşte yine başbaşayım o dünyalar tatlısı, o gönlümün gülü, o nur yüzlü, o asla kırılmaması gerekennnn eşimle, BİTANEMLE.

Yanına yaklaşıp " bu gece evde kalan bütün personele izin verelim ve sadece sen, ben ve çocuklarımız kalalım " demem onu daha da bi şaşırtmıştır üstelik. Kimbilir oda anlam veremiyordu bir gecede bu kadar fazla değişiklik yaşamaya. Kabul eder ve garajda duran bütün araçları ( kendi şahsi aracım olan Mercedes 500 SEL de dahil buna ) çalışanlarıma vererek yarın sabaha kadar evlerinde kalabileceklerini söyleyip az buçukta harçlık vererek hani gönderirim evlerine.

Tamamıyle yanlız kaldığımıza emin olduktan sonra çocuklarımızın odasına gider ve onların iyigeceler öpücüklerini kondururum yanaklarına. Mutluyumdur isteklerimi başardığım için. Mutluyumdur sadece istediklerimi düşündüğüm için. Ve minnet duyuyorumdur YARADAN c.c. a Peygamberimiz s.a.v. aracılığı ile bize " ayakkabı bağınız dahi kaybolsa RABBİNİZ c.c. den İSTEYİN " gibi çok önemli bişey öğrettiği için. sadece istediklerimi düşünmemi sağlayan en büyük etken O c.c. olduğu için. Eğer istemediklerinizi söyleyin deseydi onu öğretirdi dimi ama. İSTEYİN demiş. İSTEYİN... istemediklerinizden yakının değil.....

Eşimin elini tutup yine havuzun başına çekerim onu gecenin 01:00 ı olmuştur saat biraz korku biraz heyecan birazda macera duygusu kaplamıştır içimi. Gideceğim yerden ötürü. Üzerimdekileri hiç çıkarmadan havuza atlar ve eşimide çekerim bu çılgınlığın içine. Çılgın olmalı bu gece. ve Çılgınlıklar hatırlanmalı sadece üzenler değil. Çok şükür ki birbirimize olan sevgimiz taaaa ilk günkü gibidir hala ve o benim 25 yıldır nur yüzlümdür herşeyimdir. Tıpkı ilk günkü gibi. Şu an bile içimde aynı heyecan, aynı sevgi, aynı aşkkkkk...

Biraz serinledikten sonra havuzdan gülücükler eşliğinde çıkar ve koşa koşa üzerimizi değişiriz. Dvd ye yerleştirilen slow şarkılar eşiliğinde biraz dans belkide. çok hızlı geçen bugünün ardından eşim uyumak istediğini belirttiğinde bir saat kadar meditasyon yapacağımı söyleyerek yanaklarından masum bir öpücükle onu uğurlarım. ve işte son meditasyonnnn...

Vefatımın Ardından