Bir öcü var bende, benden içeru... (III)

[asimer]

Işık Menderes

Yaşama ayak uydurabilmek, varlığımızı sürdürebilmek, başkalarından kabul ve takdir görebilmek için olduğumuzdan farklı bir kişilik sergilemek zorunda kalıyoruz çoğu kez. Bu son derece insani ve doğal bir reaksiyon olmakla birlikte, kendi gerçeğimize, hatta gerçeğin ta kendisine korku ve suçluluk duygularıyla sırt çevirdiğimiz anlamına geliyor.
Anlaşılması gayet kolay bir denklem var önümüzde: İçimizdeki karanlığın mevcudiyetini inkâr ettikçe, onu güçlendiriyoruz. Karanlık güçlendikçe, onu daha fazla projekte ediyor, böylelikle daha çok polarize oluyor; zıtların arasındaki uçurumun arasını kapatacak anlayış ve sağduyuyu kaybediyoruz. Ama tabii, inkâr etmekle hiçbir meselenin hallolamayacağını yaşam yüzümüze çarparak vurguladığında, bu sefer de isyan ediyoruz!
İnsanlara, olaylara ve fikirlere karşı gösterdiğimiz aşırı reaksiyon (ki bu, olumlu ya da olumsuz olabilir. Bizi coşturup huşu içinde bıraktığı gibi sinirlendirip küplere de bindirebilir); onların içimizde uyandırdığı 'duygu yüklü' şarj, gölgemizin varlığını ve muhteviyatını fark edebilmemize yarayan ipuçlarıdır.
Kişi, kendisinde bulunmayan bir özelliği algılayamaz, onun ayrımına varamaz. Mesela, hayatında hiç hırsızlık yapmamış biri hırsızlığın ne olduğunu kavrayamaz. Öte yandan, başkalarını hırsızlıkla suçlayanlar, karşılarına çıkan her insanda bir hırsız gizlendiğini sananlar, benliklerindeki hırsızın varlığını kabullenemezler. "Ben asla hırsızlık yapmadım!" diye de kendilerini savunurlar. Öncelikle bu, 'asla ve kat'a' ile 'daima' sözcükleri yalan söylediğimizin en büyük kanıtıdır. Ve hırsızlığın sadece parayla olduğunu zannedenler de yanılmaktadır. İnsanların haklarına bilerek ya da bilmeyerek tecavüz etmek, zamanlarını ve enerjilerini çalmak da bir hırsızlık değil midir? Çocukken babanızın cebinden para araklamadınız mı? Okuldayken arkadaşınızın sınav kâğıdına bakıp kopya çekmediniz mi? Başkalarının fikirlerini ve eylemlerini kendinizinmiş gibi süsleyip sergilemediniz mi? Sevgilinize duygu sömürüsü yapıp onu manipüle etmeye, dolayısıyla da o çok değerli hayat enerjisini emmeye hiç yeltenmediniz mi?
Hmm... Ne güzel, demek ki hepimiz hırsızız!
"Her insan dünyada varolan tüm özelliklere (traits) sahiptir," diyor John F. Demartini, "Yanlış yoktur. Bu özelliklerin varoluş nedeni, insanlığa hizmet ettikleri içindir... Negatif ve pozitif aşkın kuantumunu oluşturur. Birini kabul, diğerini inkâr ederseniz; acıdan kaçıp zevkin peşinden giderseniz asla büyüyemezsiniz."
Pekâlâ, gölgeyi nasıl kabulleniriz? Bunun yanıtı çok basit: Onu sahiplenerek. Şunu tereddütsüz söyleyebilirim ki, insanın kendisiyle yüzleşip karanlığını itiraf ve ifşa etmesi kadar özgürleştirici ve huzur verici bir şey yoktur. Bütün mesele, gölgeye, yani bloke olmuş bu psişik enerjiye kendini ifade edebilmesi için fırsat tanımaktır. İnsanlığa gerçekten çok değerli bir hediye vermek istiyorsanız gidin ve karanlığınızı sahiplenin. Kendi gölgenizi çocuklarınıza ve topluma yüklemekten vazgeçin. "Dışarıda karşılaştığım hırsız, cani, dahi vs. benim neremde saklanıyor?.. Ben bunu kime, ne zaman, ne şekilde yaptım?" diye sormayı âdet edinin. Büyüsüne kapıldığınız insanlardaki o muhteşem özelliklerin ya da yeteneklerin aynısının içinizde bir yerde keşfedilmek için beklediğini; kendilerini hayranlık ve coşkuyla belli ettiklerini hatırlayın. Belki bu yeteneği veya niteliği geliştirmek için epeyce çaba sarf etmeniz gerekecek. Ama önce onu sahiplenin.
Karanlığı ışığa entegre edip onunla uyum sağlayabilenlerin hali başkadır. Bu insanlar esnek oldukları kadar da müşfiktirler. Aralarından fanatiklerin çıktığı hiç görülmemiştir. "Orta yol karardır," deyip itidali elden bırakmazlar. Benliklerinin en dip noktalarına inebildikleri, en ücra köşelerine gidebildikleri için anlayışla dünyayı süzen gözlerinde anlatılamayan bir derinlik sezilir. Onlara yem olarak attığımız duygusal oltalar genellikle karşılık bulamadan geri gelir. Yani, onları kolayca kızdırmak ya da kontrol altına almak pek mümkün değildir. Kızıp kükrediklerinde bile bunu harika bir doğallıkla yaparlar, çünkü bundan korkmazlar.
"Kendi gölgesini yiyen kişi etrafa huzur yayar ve öfkeden çok, üzüntü sergiler," diye yazmış Robert Bly, "Eğer kadimler haklıysa; karanlık, zekâ, besin ve bilgi ihtiva ediyorsa, o zaman kendi gölgesinin bir bölümünü yiyebilmiş insanlar hem daha enerjik, hem de daha zekidirler."

alıntı :radikal

[asimer]

Işık Menderes

Denge yasası, evrenin en önemli yasalarından biridir. Bu yasa olmasaydı, tek yönlü duygu ve düşüncelerimizin yarattığı illüzyon yanılgısına saplanıp kalacak, aşk dediğimiz koşulsuz sevgiyi asla bulamayacaktık.
Basit bir örnek vereyim: Yere göğe sığdıramadığımız, sadece iyi yanlarını gördüğümüz insanlar, bir gün bizi hayal kırıklığına uğratırlar. Onları ne kadar abartırsak, yaşayacağımız hayal kırıklığı da o nispette olacaktır. Bu; gerçeğin birbirini tamamlayan iki polariteden oluştuğunu ispat eden ve terazinin kefelerini mutlak surette eşitleyen ilahi yasanın cilvesidir.
Değer yargılarımızı, algılarımızı ve beklentilerimizi insanlara ve olaylara projekte ettiğimizde; "Her hayırda bir şer, her şerde bir hayır olduğunu" kabullenemediğimizde, negatif-pozitif spektrumunun bir ucunda kalır, gerçeği saptırırız. Bu nedenle, duygu ve düşüncelerimizi gözlemleyerek aşırıya kaçmadığımızda; hiçbir insanı ve olayı abartmayarak, olumlu-olumsuz tüm yönlerini 'beraber' değerlendirebildiğimizde, yani negatifi pozitifle eşitleyebildiğimizde spektrumun ortasında durabilme imkânını elde ederiz. Burası harika bir yerdir. Çünkü bizi yerçekiminden koparıp zamanın ve mekânın ötesine taşıyan 'sevgi ve minnet' ancak kutuplar dengelendiğinde ortaya çıkar.
Şimdi sizlere, "Tek yanlı duygu ve düşünceler yalandır. Bunlar kuantumun sadece yarısıdır," diyen Metafizikçi Dr. John F. Demartini'nin geliştirdiği bir yöntemden bahsedeceğim. "The Quantum Collapse Process", gerçeğin hiç de sandığımız gibi olmadığını gösteren; sanrılarımızı çökerterek algılarımızı dengeleyen; inkâr ettiğimiz yönlerimizi sahiplenmemizi mümkün kılan çok başarılı bir yöntem. "Bunu başkaları için değil, kendiniz için yapın," diyor Demartini, "Sevebildiğiniz ve takdir edebildiğiniz her insan, sizi içinizdeki bir parçayla bütünleştirir... Herhangi bir olayı ele alıp bunu sevgiye dönüştürebilirsiniz, çünkü var olan tek şey sevgidir..."
Büyük bir kâğıda 10 tane sütun çizin ve sizi rahatsız eden, sizde reaksiyon yaratan her kimse onu belirleyin. 1. ve 6 sütun; 2. ve 7. sütun; 3. ve 8. sütun; 4. ve 9. sütun; 5. ve 10. sütun birbirlerinin zıttıdır. Parantez içinde yazdıklarım, o sütunda sıraladığınız özelliklerin sizde ne yaptığını gösterir.
1. sütun: O kişide beğendiğiniz, hayranlık duyduğunuz yönler, özellikler nedir? Örnek: Sevecen, iyi kalpli, güzel sesli vs. En az 30 özellik bulmalısınız.
2. sütun: 1. sütunda sıraladığınız pozitif özelliklerin aynısını sizde görenler kim? 5-50 kişi bulmalısınız. (Böylece bu özellikleri sahiplenebileceksiniz.)
3. sütun: 1. sütundaki pozitif özelliklerin dezavantajları nedir? Bunlar size neler kaybettirdi? Örneğin, o insanın sevecenliği sizde nelerin gelişmesini engelledi? Neleri önledi? (Böylece bu insanla kendinizi karşılaştırmayı bırakıp ondan etkilenmeyeceksiniz.)
4. sütun: 2. sütunda sahiplendiğiniz pozitif özellikler başkalarına nasıl zarar verdi? Onları olumsuz yönde nasıl etkiledi? (Böylece kendinizi beğenmişlikten, kibir ve ukalalıktan kurtulabileceksiniz.)
5. sütun: 1. sütunda belirttiğiniz niteliklerin 'tam tersini' görenler kim? (Burada algılar artık tamamen dengeleniyor.)
6. sütun: O kişide nefret ettiğiniz yönler, özellikler nedir? Örnek: Düşüncesiz, ukala vs. En az 30 özellik bulmalısınız.
7. sütun: 6. sütunda yazdığınız negatif özelliklerin aynısını sizde görenler kim? 5-50 kişi bulmalısınız. (Böylece bu özellikleri sahiplenebileceksiniz.)
8. sütun: 6. sütundaki negatif özelliklerin avantajları nedir? Bunlar size ne kazandırdı? Örneğin, o insanın düşüncesiz olması size nasıl yaradı? Sizde neyi geliştirdi? Size nasıl yardım etti? (Böylece korkulardan sıyrılabileceksiniz.)
9. sütun: 7. sütunda sahiplendiğiniz negatif özellikler başkalarına nasıl yardım etti? Onları olumlu yönde nasıl etkiledi? (Böylece suçluluk duygularınızdan kurtulabileceksiniz.)
10. sütun: 6. sütunda belirttiğiniz niteliklerin 'tam tersini' görenler kim? (Burada algılar artık tamamen dengeleniyorlar.)
İlk başlarda bu egzersizi yapmak sizi zorlayabilir. Ancak sıkılmadan, dürüstlüğü elden bırakmadan devam edebilirseniz, yöntemin sonuna geldiğinizde kalbinizin açıldığını; hem kendinize, hem o insana, hem de yaşama karşı müthiş bir sevgi ve minnetle dolduğunuzu hissedeceksiniz. Bundan daha büyük bir lütuf olabilir mi?

alıntı :radikal