Radyoaktiflik

[bluemoon24]

Kontrollü olarak pek çok gözlem

yaptı. Kristalden, hiçbir uyarı almaksızın ışın yayınlandığını ve bunun yeni tip

bir ışıma olduğunu saptadı. Uranyumun kendiliğinden radyasyon yayınlama olayı,

kısa bir zaman sonra radyoaktiflik olarak adlandırıldı. Diğer araştırıcılar da

bazı maddelerin radyoaktif olduklarını gösterdiler. Bu tür çalışmalar içinde en

anlamlı araştırma Pierre ve Marie Curie tarafından yapılmıştır.

Radyoaktif bir cevher (filiz) olan Pitchblend'in tonlarcası, uzun yıllar

süren dikkatli ve yorucu kimyasal arıtma işlemlerine tabi tutuldu. Sonuçta, her

ikisi de radyoaktif olan ve daha önce bilinmeyen iki yeni elementin varlığı,

Curie'ler tarafından rapor edildi. Bu elementler, polonyum ve radyum olarak

adlandırıldı. Rutherford'un saçılması ile ilgili ünlü çalışması dahil, sonraki

tüm deneyler radyoaktifliğin, kararsız atom çekirdeklerinin bozunması sonucu

oluştuğunu gösterdi.Bir elementin kendiliğinden, hiçbir dış etkiye bağlı

olmaksızın başka bir elemente dönüşmesidir radyoaktiflik. Uranyumun tüm

izotopları radyoaktiftir. Alfa ve beta parçacıkları yayarak kurşun izotoplarına

dönüşürler. Bu özellik, sıcaklığa, basınca, katalizöre ve başka çevre

koşullarına bağlı değildir. Her radyoaktif maddenin, bir yarı ömrü ya da

yarılanma süresi vardır. Örneğin uranyum-238'in kurşun-206'ya dönüşmesinin yarı

ömrü 4.5 milyar yıldır. Yani şu anda elinizde 1 gram uranyum varsa, bu 4.5

milyar yıl önce 2 gramdı. Kayaların içindeki uranyum-238 ve kurşun-206

oranlarından yararlanılarak o kayaların yaşları belirtilebilir. Bu yolla

Dünya'daki en eski kayanın yaşınının 3.5-4 milyar yıl olduğu

saptanmıştır.Alınan bu sonuçlar, son zamanlarda geliştirilen

rupidyum-87'nin radyoaktif bozunmasında (yarı ömrü 52 milyar yıl) ve feldispat,

mika içinde bulunan potasyum-40'ın (yarı ömrü 1.3 milyar yıl) yarılanma

sürelerinin saptanmasıyla bir kere daha kesin olarak

kanıtlanmıştır.Canlı vücutta kararlı potasyum-39'un yanısıra, kararsız

olan potasyum-40 da bulunur. Potasyum-40 beta yayıcıdır. Yani çekirdekteki

nötronlardan birisi beta (elektron) yayarak protona dönüşür.Biyolojide

en çok kullanılan izotop, karbon-14 izotopudur. Bu izotopun yarıömrü 5730

yıldır. Bu izotopla yaklaşık 50 bin yol öncesininin kalıntılarının yaşını

ölçebilmekteyiz. Karbon-14, daha eski zamanlar için uygun değildir. Çünkü büyük

bir kısmı o sürelerde harcanmış olacak ve bu nedenle de saptanması

güçleşecektir. Karbon-14 beta yayıcıdır. Beta yayan her karbon atomu

azot atomuna dönüşür. Organizmadaki karbon, havadan karbondioksit alınmasıyla

yapıya girer. Yaşayan organizmalarda karbon-12'nin karbon-14'e oranı

atmosferdekiyle aynıdır. Canlı ölünce artık atmosferden karbon alamaz olur.

Vücutaki karbon-14, zamanla azota dönüşür ve giderek azalmaya başlar. Diyelim ki

bir mağarada bulunan bir insan kemiğinde karbon-14/azot-14 oranı 1/4 ise bu

insanın yaşı 11.200 yıldır.



Siyaset, Bilim Ve Tarih Bilinci (Doğan Özlem )The Benefits Of TreesEnerji TasarrufuAlternatif Ucuz Enerji KaynaklarıErozyonun Tanımı Ve ÇeşitleriDünyamızın HareketleriDoğalgazDeve KuşlarıTeknolojik CellatlarımızKüresel IsınmaÇimento İşkolu Ve SorunlarıAtmosferin Başlıca Gaz KirleticileriNükleer EnerjiYapay KristallerHyrogen Fuel  The Fuel Of FutureKentiçi Ulaşımı Ve Çevre SorunlarıPrcı HakkındaÇevre Kirliliği Ve SonuçlarıSivil SavunmaUluslararası Hukuk Ve Çevre