[bluemoon24]

Âyette

geçen Zülkifl adı değil lakabıdır ve nasib ve kısmet

sahibi anlamına gelir. Fakat burada dünyevî zenginliği değil, onun üstün

kişiliğini ve âhiretteki derecesini kastetmek için kullanılmıştır. Onun gerçek

adı hakkında çok farklı rivayetler vardır. Yahudiler O'nun, İsrailoğullarının

esâreti sırasında peygamber tayin edilen ve vazifesini Habur ırmağı

yakınlarında bir bölgede yapan Hereksel olduğunu iddia etmişlerdir. Âlimlerin

bir kısmı da onun Eyyub (a.s)'ın kendisinden sonra peygamber olan Bişr adındaki

oğlu olduğunu söylemişlerdir. Fakat bu görüşlerin hiç biri kesinlik derecesine

sahip değildir.Zülkifl

(a.s)'ın peygamber olmadığı söyleyenler olmuşsa da, âlimlerin ekseriyetine göre

peygamberdir ve makbul olan görüş de budur (el-Kurtubî, el-Cami'li

Ahkâmi'l-Kur'ân, Kahire 1967, XI, 327 vd.; el-Alusî, Ruhu'l-Meânî, Beyrut t.y.,

XVII, 82; el-Mevdudî, Tefhimu'l-Kur'ân, İstanbul 1991, III, 327).Yüce

Allah Eyyûb (a.s)'in kıssasını arzettikten sonra, peygamberlerinden bazılarını

anmış ve onları övmüştür. İnsanları tevhide çağıran, Allah'ın sevgi ve

övgülerini kazanan bu peygamberden biri de, Zülkifl (a.s)'dir. Bu konudaki

âyetlerin meâli şöyledir:Kuvvetli

ve basiretli kullarınız İbrahim'i, İshâk'ı ve Yâkub'u da an. Biz onları ahiret

yurdunu düşünme özelliğiyle temizleyip, kendimize halis (kul) yaptık. Onlar

bizim yanımızda seçkinlerden, hayırlılardandır. İsmâil'i, Elyesâ'ı, Zülkifl'i

de an. Hepsi de iyilerdendir (Sad, 38/45, 46, 47, 48).Taberî'de

yer alan bir rivayete göre Zülkifl (a.s) Şam'da otururdu. Oradaki halkı Allah'a

inanmaya, O'na ibadet etmeye ve dürüst bir şekilde yaşamaya çağırdı ve orada

vefât etti (et-Taberî, Tarih, Mısır 1326, I, 167).