Büyü Çeşitleri

[bluemoon24]

Büyü

Çeşitleri





Ak Büyü



Büyüsel işlemlerin tümü etnik, ahlaksal bir

değerlendirmeye tabi tutulduklarından ayrımlar

oluşuyor. İlk ayrım Ak ya da olumlu, iyiye yönelik,

şifacı büyüdür.







Ak Büyü ile uğraşan kişi temiz ruhlu, iyi niyetli,

hatta dindar biri olarak tanınır. Ak ile Kara Büyü

ayrımını antik uygarlıklarda Asur ve Babilde

buluyoruz. MÖ. 1800 yılında Kral Hammurabi Kara

Büyüyü yasaklamış, uymayanları ölümle

cezalandırmıştır.







Ak Büyünün amacı şifadır, destektir. Yorumlara göre

örneğin, aşk büyüsü de bu kategoriye girer ama

aslında bu bir çeşit zorlamadır. Ak Büyü ile Kara

Büyü arasındaki farklılıklar sadece niyet, amaç ve

formüllerle belli olmuyor; kullanılan malzemelerde

farklıdır. Ak Büyüde ateş, altın, ayçiçeği, cıva,

elma, elmas, fasulye, fildişi, gümüş, horoz, inci,

incir, kurşun, kuşkonmaz, portakal, sarımsak, su,

süt, sirke, tavuk, tuz, yumurta, zeytinyağı

kullanıldığı gibi, Kara Büyüde ceset parçaları,

idrar, kan, karga, kedi (kara), kurbağa, kurt kanı,

timsah dişleri, toprak (mezarlıktan), tüy (kara tüy)

yarasa (gözleri ve kanı) kullanılmaktadır.







Kara Büyü



Ak Büyünün ve ak büyücünün karşıtı olan Kara Büyü,

onu uygulayan ise Kara Büyücüdür. Amacı kötülüktür,

zarar vermektir ve cinayete, ölüme kadar gidebilir.

Ak Büyücünün tersine Kara Büyücü özverici değil,

kibirli ve fırsatçıdır, maddiyata bağlıdır.







Allahtan nefret eder, doğanın kurallarına karşı

gelir ve kendisini yüceltebilmek, güçlerini

arttırabilmek için her şeyi yapabilir ve yapar.







Kara Büyü ya şeytanla bağlantılıdır ya da ölü

ruhlarla (nekromansi), her ne kadar Hz. Musadan

başlamak üzere bütün dinler bunu bir sapkınlık sayıp

yasakladılarsa da, antik çağlardan beri ölülerin

ruhlarını çağırıp sayesinde geleceği öğrenmeye

çalışmak, yani, ölü falını uygulamak oldukça yaygın

bir dönemdi. Özellikle Orta Çağ büyücülüğü bununla

sık sık beslenmiştir. Orta Çağ tanrı bilimcilerinden

Rabano Mauro şöyle yazmıştır; Ölü falına bakanlar,

kötü duaları ile ölüleri diriltenler, geleceği

öngörüp sorulara cevap vermelerini temin eden

kişilerdir. Ölüleri çağırabilmek için ceset kanı

gerekiyor, çünkü bu işlemlere yardımcı olan cinler

kandan hoşlanırlar.







Kırmızı Büyü



Kırmızı Büyü olumsuz amaç ve niyetleri, uygulamaları

ile Kara Büyünün bir çeşidi yandaşıdır. Belki de en

gerçek ve bu yüzden en tehlikeli büyüdür. Şeytanın,

kötü ruhların büyüsüdür ve işlemlerinde ayinlerinde

kaz kullanır, kurban keser.







Büyüsel işlemler çoğunlukla olumlu (Ak Büyü) veya

olumsuz (Kara Büyü, Kırmızı Büyü) bir enerji akışına

dayalı olduğu söyleniyor. Bir enerji bedensel bir

organa, psiko-somatik (ruhsal-bedensel) bir işleve

yöneltilebilir. Tarihte birçok el yazması büyü

kitabı hazırlanmıştır. En ünlülerden biri 15.

Yüzyıla ait olduğu sanılan, önceki yüzyılda gizem

ustası Mc Gregor Mathers tarafından ilk kez

İngilizce ye çevrilen sihirbaz Ma Abra-Melinin

Kutsal Sihir Kitabıdır. (The Book of the Sacred

Magic of Abra-Melin the Mage). Kitaba göre maddi

dünya kötü ruhlar tarafından yaratılmıştır, ancak

sihirbaz, koruyucu meleğinin yardımıyla ve büyüsel

uygulamalara başvurarak, kötü güçlere karşı

koyabilir hatta kötü ruhları yönetebilir.







Kırmızı Büyünün çeşitleri arasında önemlisi, merkezi

Haiti olan, oradaki yerliler ve melezler tarafından

uygulanan Vudu (Voodoo) dur. Kökenleri, Afrikanın

totemlere dayalı inançlarına bağlıdır. Vudu

Büyücülüğünde düzenlenen ayinlerde dansların,

müziğini kendinden geçmelerin, kurban edilen

hayvanların (kaz, horoz, kara keçi) nedeni ve amacı

adları Loas olan bazı ilkel güçleri (ölü ruhları)

harekete geçirmektir. Trans haline geçen vudu

rahibeleri, birer medyum gibi hareket ederek bu

güçlere teslim olurlar. Vuduya benzer bir

uygulamaya Brezilya yerlilerinin Macumba (Makumba)

törenlerinde rastlarız.







Macumba, temelde cinsel büyücülüğe bağlıdır,

erotizmi boldur. Vudu ayinleri daha çok mezarlarda

yer alırken, Macumba için mekan olarak açık alanlar

ya da ormanlar tercih edilir.







Vudunun çok konuşulan fakat kanıtlanmayan ve

fantastik olarak görünen bir tarafı ise,

Zombilerdir, ya da yaşayan ölüler (Zombi: mezardan

çıkma). Kara büyüsel işlemlerle, hipnoz ve telkin

yolu ile diriltildiği söylenen bu hareket halinde

cesetlerin ruhsuz olduğu söylenir. Bir Zombinin

kumanda edilmesi, yönlendirilmesi onu o hale sokan

Kara Büyücünün işidir.