Kuantum Olumlama Kitabından Alıntılar

[sanemce]

çok teşekkür ederim alestason ve serpilim. çok severek okuduğum bir kitaptı. böylece hem bir kez daha okumuş oluyorum hem de yazarak zihnime daha bir yerleştirmiş oluyorum. sizlerle paylaşmış olmanın mutluluğu da ekstrası oluyor

sevgilerimle

serpil22 Nickli Üyeden Alıntı

sanemce vallahi tebrik ederim harika güzel şeyler eklemişsin canım kaç gündür giremedim foruma doğru dürüst görünce yani bu kadar olur dedim 2 gündür ben bu olumlamaları yapmaya karar verdim ve ben başlamıştımsanki kalbimiz bir atıyormuş.canım benim çok güzel paylaşım harikasın

[sanemce]

TESLİMİYET
“Teslimiyet içindeyim ve rahatım”

Her zaman sonsuz ve sınırsız evrensel
akıl ile işbirliği içindeyim.
Bırakıyorum ve teslim oluyorum.

Biliyorum ki , bilincim bir
kerede sadece dokuz ya da beş birimlik
bir detayı hatırlar ve düşünür.

Oysa sonsuz bilinçaltım benim
düşünmediğim şeyleri bilir,
hatırlar ve anlar. Ben bilinçli olarak
çaba sarf etmeden o, binlerce
işlemi bir saniyede yapar.

Ben ona güvenirim. Bir şey hatırlamak
ve öğrenmek istediğimde kendimi bırakır
ve gevşerim.
Sadece neyi bilmek istediğimi
ve hedefimi net olarak ifade eder ve
sonra bırakırım. Ve sonra mesaj
kendiliğinden bir anda geliverir.

Ve Evrensel Zekâ hep işbirliği içinde
olduğum sonsuz akıldır.

Ben niyetlerimi , isteklerimi ve planlarımı ona
açık olarak bildirdiğimde, o da kendi
planını bana sunar işaretlerle.
Bazen bir konuşma, bazen bir kitap,
bazen de bir duygu olarak. Gelen mesajı
dikkatle değerlendirir ve uygulamaya koyarım.

Asla hedeflerime ve planlarıma katı sınırlar
koymam. Bir şeyin mutlaka sadece bir
şekilde olmasında ısrar etmem.
Bırakırım, beklerim ve uyum sağlarım.

Bilirim ki onun aklı, benim aklımın
binlerce katıdır. O halde bu büyük
akılla akıllanmak en büyük akıllılık olur.

Nasıl bir hasta doktora teslim oluyorsa,
bir öğrenci öğretmene güveniyorsa,
ben de o büyük akla güvenirim.

Dalgalı denizde sörf yapan bir usta gibi,
ben de yaşam denizinin üzerinde keyifle
kayar-giderim. O mükemmel zekânın yarattığı
dalgalarla bir oyuna girişirim.

Evrense zekânın her bir adımına ben de
yeni bir adımla karşılık veririm.
Onun işaretlerini okurum.

Biz evrenin müziği ve ritmine uymuş dans
eden iki aşık gibiyiz.
Bu güzel danstan ortaya çıkan şey, sadece
uyum ve güzelliktir. Sadece keyif ve neşedir.
Bu yüzden bırakıyorum ve teslim oluyorum.

Evrensel zekâyla dostluğumu adım adım
geliştiriyorum. Aramızdaki güven ilişkisini
yavaş yavaş oluşturuyorum. Ve giderek
bu güven duygusuyla gücümün arttığını,
aklımın katlandığını görüyorum.

Bu zekâ asla abes iş yapmaz. Her zaman
beni ilerletecek ve geliştirecek olayları
hayatıma sokar.

Bu olaylar tam vaktinde, tam da benim
onları anlayabileceğim anlarda
ve benim için en uygun şekilde gelişir.

Bu yüzden ben, bu zekâyla birlikte
akar ve çoğalırım.
Bu yüzden ben, her zaman rahat
ve sakinim.

Bu yüzden ben, sadece kaldırabileceğim
kadar yükü omuzlarım, gerisini ona bırakırım.
Bu yüzden ben, her zaman hafif ve neşeliyim.

Bu yüzden her şey zorlamasız bir
çabayla oluverir.
Ve bu yüzden ben, her zaman tahmin
ettiğimden ve beklediğimden
fazlasını alırım.
Bırakıyorum ve teslim oluyorum.

[Pamukk]

Canım bunları Word'e kopyalıyorum her gün

Sonra print edicemmm

[sanemce]

canım benim çıktısını alamazsan da sorun etme.. önce wordde yazdığım için hepsi kayıtlı.. ben sana çıktısını alırım bitanem

Pamukk Nickli Üyeden Alıntı

Canım bunları Word'e kopyalıyorum her gün

Sonra print edicemmm

[arztrkm]

kuantum düşünce tekniğinde , egoyu güçlendirme yani çok fazla ben kavramı yok mu sizce?
oysaki bu hayatta yaşarken ben değil biz olgusunu yaşatabilmek gerekiyor.
bu düşünce tekniğini bende okuyorum ama bazı noktalarda takılıyorum..tartışmaya açsak bu konuyu

sevgiler

[sudem8]

Olumlamalarda ki benden sonraki gelecek kelime çok önemli olduğunu duymuştum.manyetik bir alan çekim gücü yarattığı kesin.çünkü ben aptalım.ben tembelim dediğiniz zaman olumsuzlukları çekmiş oluyoruz hayatımıza...bunun yerine ben çalışkanım,ben akıllıyım dediğimizde olumlulukları çekiyoruz.sizin bahsettiğiniz ben kavramında zaten Yaradanımız bizi sevgisinden yaratıp,hepimize özünden bir parça verip isimleriyle uyumlandırdığı için,ben dememizde hiç bir sakınca yoktur bence.hepimiz bütünün parçalarıyız.

[alestason]

merhaba sevgili serpil benim sormak istediğim bir şey var.
olumlama çalışmalarını yazarakmı yapıyorsun yoksa sadece okumak yeterlimi?
bu arada olumlamalar bir harika paylaştığınız için teşekkürler.

[serpil22]

alestason Nickli Üyeden Alıntı

merhaba sevgili serpil benim sormak istediğim bir şey var.
olumlama çalışmalarını yazarakmı yapıyorsun yoksa sadece okumak yeterlimi?
bu arada olumlamalar bir harika paylaştığınız için teşekkürler.

sevgili alestason olumlamaları yazarak ve kulağınızın duyacağı hafif sesle okumanız faydalı olacaktır.

[sanemce]

SORUMLULUK
“En birinci sorumluluğum kendim olmaktır.”

Ben, öncelikle ve sadece kendi
sorumluluklarımı yüklenirim.

Ve benim diğer insanlar karşısındaki
asıl sorumluluğum, onlara öncelikle kendi
sorumluluklarını sevinçle
yüklenebilmeleri imkanını sağlamaktır.

Sorumluluğumu sevinçle yüklenirim.
Çünkü onlar beni büyütür ve güçlendirir.

Görevlerimi sevinçle yüklenirim, çünkü
onlar beni ben yaparlar.
En büyük görevim, kendimi mutlu,
sağlıklı ve başarılı yapmaktır.

En büyük sorumluluğum ise, kendi
Hayatımın tamamen benim tarafımdan
oluşturulmuş olduğunu kabul etmek
ve ona göre yaşamaktır.

Doğumumu, ailemi seçtim ve bu seçimin
bütün sonuçlarını.
Sevdiklerimin görevlerini onların adına
yüklenmem. Bu, benim sevgimin gereğidir.

Onlara yardım etmek için hazır beklerim.
Yeri geldiğince ve hak ettikleri oranda
yardım ederim. Aynı şekilde ben de
hak etmediğim bir şeyi talep etmem.

Kendi yaşam sorumluluğumu
üzerime alma görevimi hiçbir koşul
ve sebeple ertelemem.

Sorumluluğumu aldıkça, bundan öncelikle
bütün hücrelerim yararlanırlar.
Olmam gerektiği gibi olmaktan gelen
neşe kalbime dolar o zaman, bütün
organlarım mükemmel çalışırlar.

Ve o zaman ben, önce sevdiklerime
ve sonra da çevreme gerçekten
yardım edebilirim.

Benim ikinci görevim, başkalarının da
kendi yaşam sorumluluklarını sevinçle
yüklenmeleri için onlara ilham vermektir.

Böyle oldukça, biz birbirimize bağımlı
olmadan gerçekten bağlanmış oluruz.
Böyle oldukça, biz özgür oluruz.

Sırtımda sadece kendi hayat sorumluluğum
var ve ben hafifim.
Annemin, babamın, çocuklarımın ve eşimin
sırtında da onların kaldırabilecekleri kadar
yük var, gerisi Tanrı’nın güçlü omuzlarındadır.
O’na hiçbir yük ağır gelmez.

Günümü nasıl planlayacağıma, neyi tercih
edeceğime ben karar veririm.
İşimi nasıl yapacağıma ve ne yapacağıma.
çünkü bütün bunların sonuçlarından
ben sorumluyum.

Her davranışımın, her düşüncemin
sonuçlarından sorumluyum,
başkalarının değil.

Sadece yapabildiğimi yaptıktan sonra,
başkalarının yaşayacağı acılar için
şeffaf bir tutum takınırım.

Herkesin kendi yanlışını yaşamaya
hakkı olduğunu bilir ve kabul ederim.

Özellikle ailem ve sevdiklerimin ayrı
birer birey olduklarını ve bu gelişme
yolculuğunu birlikte yaptığımız yol
arkadaşları konumunda bulunduklarını
hep aklımda tutarım.

Onlar şimdilik benim ailem olma rolünü
seçtiler. Öğrenmek, gelişmek,
Tanrı’ya benzemek ve
O’nun gibi olmak için.

Çevremdeki insanlar ve özellikle
sevdiklerim için her şeyi yapmaya hazırım,
onlar istediğinde ve almaya hazır oldukları
sürece. Onların hayatları ile benimkiler
arasındaki çizgiyi net olarak fark ederim.

Onlara yardım etmeye çalışırım, ama
onlara üzülüp-kahrolarak kendimi
faydasız hale getirmem.

Sorumluluk beni geliştirir ve olgunlaştırır.
Beni büyütür ve güçlendirir.

Sorumluluklarımın benim gerçek
sorumluluklarım olduklarını anlamak için
doğal bir ayırma yeteneğine sahibim.

Çünkü sorumluluklarım hem beni, hem de
başkalarını geliştiren ve güçlendiren
şeylerdir.

Sorumluluklarım bana neşe ve
canlılık verir.

[sanemce]

ŞÜKÜR
“Minnettarlık duyduğum şeyi kendime çekerim”

Öncelikle şükrederim hiç yoktan
varolduğum için.
O’nun bendeki özüne şükrederim.

Beni özene-bezene yarattığı ve bana akıl verdiği için.

Âlemlerde kimseye vermediğini bana
verdiği için; seçme özgürlüğünü!

Aklımda tasarlayabildiğim,
plan yapıp-hayal kurabildiğim için.

Bana deney yapma imkânı verdiği için.
İstediğim kişi olma imkânını verdiği için.
Bazen kadın, bazen erkek.
Bazen zengin, bazen fakir.

Deneyebildiğim için.
Bana bu deneyleri yapacak bir alan,
Dünya ve yaşam verdiği için.

Benle birlikte gelişen yol arkadaşlarım için.
Onlar olmasaydı kendimi tanıyamazdım.

Bana yardımcı olan melekler için.
Çevremdeki binlerce çeşit hayvan için.

Biz onlarla birlikte bu yolculuğu yapıyoruz.
Kediler, kuşlar,böcekler, atlar ve diğerleri için.

Düşünebildiğim için. Gülebildiğim için.
Ağlayabildiğim için.
Kahkaha atabildiğim için, çünkü böylece
herşey birden anlam kazanıyor.
Ağlayabildiğim için, çünkü böylece
kirlerimden arınıyorum.

Acılarım ve sevinçlerim için, çünkü onlar
benim kalbimin güçlü olmasını sağlıyorlar.
Ailem için, çünkü onlarla yalnızlığımı
paylaşıyor ve kendi benliğime
anlam veriyorum.

Gözlerim için, onlarla çevremi açık, berrak
ve renkli görüyorum.
Yanlışlarım için şükrederim,
çünkü onlar sayesinde öğreniyorum.

Kıyafetlerim için, kitaplarım için,
seyrettiğim filmler için, güzel gösteriler
için şükrederim.
Çocuklar için şükrederim, onlar bana
hayatı sevdiriyorlar.

Yeteneklerim için şükrederim, onlar
kendime saygı duymamı sağlıyorlar.
Aptallıklarım için şükrederim, onlar beni
akıllı yapıyorlar.
Şükredebildiğim için şükrederim.

Bana acı veren insanlar için şükrederim,
onlar sayesinde kendimi tanıyorum.

Ellerim için, kollarım için, ağzım ve
burnum için şükrederim.
Onlar benim harika araçlarım.
Ayaklarım için, onlar beni istediğim
yere götürüyorlar.

Dostlarım için şükrederim, onlarla acıları
küçültüyor, sevinçleri çoğaltıyoruz.
Bana düşmanlık yapanlar için şükrederim,
onlar bana kirlerimi gösteriyorlar.

Şükrettikçe çevremde yüksek nitelikli bir
alan yaratıyor ve bütün yüksek nitelikli
araçları kendime çekiyorum.
Mutluluğu, gücü, sevgiyi, neşeyi
yaratacak araçları kendime çekiyorum.

Şükrettikçe sağlıklı oluyorum ve
gücüm artıyor.
Ve yine şükrettiğim için, şükrediyorum.
Rüzgâr için, yüzümü yalayıp-geçen esintiye
şükür. Ağaçlar için. Yüce dağlar ve
küçük tepeler için.

Güneşin sıcaklığı için, içimi ısıtan,
aydınlatan güneş ve ay için.
Toprağa bastığımda onun yumuşaklığı için.
Bulutlar için ve masmavi
gökyüzüne şükürler.

Tadabildiğim için. Koşabildiğim
ve oturabildiğim için. Her bir eylemi
yaparken hissettiğim özgürlük duygusu için.

Etrafımdaki insanlar için. Onların yüzleri,
sesleri ve orada oluşları bile
anlamlı benim için.
Hepsi ayrı bir dünyanın kapılarını
açıyor bana. Hepsi bana bir şey öğretiyor.

Üzerinde rahatça dolaştığımız dünya için.
Varolduğum için bir kez daha.
Hata yapabildiğim için. Seçebildiğim
için ve seçimlerimin sonuçlarını
yaşadığım için. Duygularım için.
Ağladığım ve güldüğüm için şükrederim.

Özel yeteneklerim için. Farkına
vardıklarım ve varmadıklarım için.
Ve şükrederim, şükredebildiğim için.