Panik Atak Korkusu

[turgay0101]

pa hastalığını nasılyendiğinizi bize de anlatırmısınız lalezar hanım

[lalezar]

yani ordan yenmiş göründüğüm için gurur duydum kendimle,aslında yalan degil.sevgili canlarım derleyip top top edip paylaşacagım sizlerle.ama şimdi çakmaktaşın emri var çiftliğe gidilecekmiş,dönüşte çevirilere ve paylaşımlara devam...sevgiler..

[lalezar]

Bence herkes kendi hayatında nelerin pa’ya zemin hazırladıgını,özellkile hangi yanlışları yaptıgını görebilir.bende arkama dönüp baktıgımda aslında kendi tutumumla ilgili pek aydınlık bir şey görmüyorum. Başkalarına çok fazla taviz veren ama buna karşın,kendine neredeyde hiç iyi davranmayan.,sürekli bir şeylerin yasını tutan..kendini hiç ifade edemeyen hatta düşüncelerini söylemeye korkan,umutsuz biriydim.peki bunun altındaki sebep neydi diye çok aradım?? Demekki insanları kaybetme korkusu agır basıyordu,yoksa sana kötü davranan biri karşısında niye put gibi durasın?? Kendini ifade et,sorgula en azından??bunun da altında sevgiyi yitirme endişesi ve bunun da altında tabi sevgisiz büyümüş olmak yani duygusal açlıgın had safhada oldugu bir tavmatik durum…

Ayrıca tüm bu yoksunluktan korkmalara ragmen kendi hayatım için neredeyse hiçbirşey yapmamışım,son moda tabirle hayatımın kalitesi için hiç ugraşmamışım.kendimle hiç ilgim olmamış..maksadım yanlışlara dikkat çekmek burada..bu ve buna benzer hataları tespit ettikten sonra tamir etmeye koyuldum…tuttugum yasları özgür bıraktım,her zaman hayat farklı alternatifler sunar,yıllarca bir insanın yası nasıl tutulabilir,işkence gibi…hayatı fazla ciddiye almadım…belki bunların daha da altında yeterince güçlü olmadıgıma inanmak vardı,sürekli başkalarına ihtiyaç duymak ne korkunç ve sana hiçbir faydaları yok..aslında aradıgım güç damarlarımda akan kanda mevcuttu…ne kadar inebildiysem artık en derinlerde ki yoksunlukları gidermeye koyuldum onları doyurmaya çalıştım..…kendi başıma mutlu olmayı ögrenmeliydim,ya sürünecektim ya başaracaktım…

Aslında çogumuz gibi eğitimli biriyim.ama yaptıgım hatalara bakıyorum da ,hiç egitim almamış biri bile insanlara bu denli taviz vermez,en azından azgını açıp bir şey söyleme cesareti gösterir.kendimi korkmadan nazikçe ifade etmeyi öğrendim kısaca ..
Geçmişe bakıp durmaktan vazgeçtim,şimdiden sonrası için ne yapabilirim??ayagımda agır bir pranga gibi durdukça ,pişmanlıklar,üzüntüler asla yol alamıycagımı fark ettim..en iyisi onları da özgür bırakmak..


Aslında bir nevi Socratın dialectiğini kullnadım da diyebilirim.yani sürekli sora sorarak mantıklı cevaplar bulmaya çalıştım…korkularımın çok fazla oldugunu anladıgım bir an bu yöntemi kullandım…yani şöyle:diyelim ki yolda yürürken bayılmaktan korkuyorsunuz…hatta bu yüzden evden çıkmak zor geliyor,yanınıza tanıdık güvendiğiniz birni istiyorsunuz…kendime şunalrı sordum..
X- yolda yürürken bayılmaktan korkuyorum,başım dönüyor,dengem bozuluyor.
Mantık-peki neden bayılasın,bayılmanı gerektirecek ne var??
X-aslında bayılmam için bir sebep yok..ama aklımdan atamıyorum.
Mantık-peki farzedelim bayıldın,en kötü ne olabilir.bayılırsın,yerde bir süre yatarsın,ayılınca yoluna devam edersin..
X-ne diyorsun,insanlara rezil olacagım,herkes başıma toplanacak,beni ayıplayacaklar…
Mantık-bunda rezil olacak ne var,hepimiz olümlüyüz hatta ,etten kemikteniz,üstelik burada herkes senin gibi ölümlü..
X-aslında haklısın.ama kalbim çarpıyor kendimi kötü hissediyorum.
Mantık-peki kalbinde bi rahatsızlık var mı?
X-yok .kalbimde bir şey çıkmadı..
Mantık-demekki kalbini çarptıran senin kaygıların..yani sen kaygılanıp bundan korktugunda mükemmel vucüt devletinde şunlar oluyor;
Sen korktugunda savunma mekanizman harekete geçiyor ve kalbinden daha fazla ve hızlı kan pompalamasını istiyor,çünkü sen bu emri veriyorsun yani kaslarının daha fazla kana ihtiyacı oldugu mesajını veriyorsun….kaslarıma daha fazla kan gelsin,bayılmamayım buradan hızlı hızlı geceyim..bu arada beyne giden oksijende bir azalma meydana geliyor,sen kaygılandııgında bu hep olur..aslında bayılmak da vucudun kendini koruma veya rölantiye alma yöntemidir…yani bu olsa bile bedeninde senden yana ama bunun olması için bir sebep yok..
X-yani bunların hepsi benim kuruntum..
Mantık-bence sen bu korkunun derininde yatan sebepleri bul çıkar onların üstesinden gel..mesela insanlara güvenmiyor olabilirsin,onlara kendin için biraz güven.
Veya buna benzer sorunların olabilir..etrafındaki insanlarla iletişim kur,veya dikkatini başka şeylerde yogunlaştır rahatlarsın…
X-sanırım haklısın bu konuda çalışmalıyım..

Her korkuma bunu uyarladım şaşırtıcı sonuçlar çıktı…umarım faydalı olabilmişimdir
yani sevmeyi ve gülmeyi yeniden ögrendim..
wave

lalezar,bu tür içsel konuşmalar gerçekten çok faydalı oluyor,içimizdeki kaygıyla konuşmalıyız,kaygılar mantık terazisinde tartılınca ağırlığını yitiriyor,korkular ikiye ayrılır:
müttefik korku ve zorba korku
müttefik korkular bizi bir tehlikeden korumak içindir,zorba korkularsa korkulacak birşey olmasada bizi sözde korumak için çalışır,fakat daha çok korkmamıza neden olurlar,işte bizim zorba korkularla konuşmamız gerekiyor,zorba korkuları bir toplantı masasında toplayıp aklımızın yönetici olduğunu onlara hatırlatmalıyız,"beni neyden korumak istiyorsun?" diye sormalıyız,bu konuda daha ayrıntılı bilgi için aşağıdaki kitabı tavsiye edebilirim:
Korkunuzu Yenin Thom Rutledge

[lalezar]

zorba kelimesi çok içimi acıttı,başka bi kelime olsa olmaz mı?zorba deyince ona karşı çarem yokmus veya zormuş gibi bişey algılıyorum...lütfen şu ifadeyi degiştiiiiiiiiirrr,diken gibi battı bana...

[etterna_]

Değiştirmesine gerek yok lalezar.Sen zorba da olsa korkularını yenecek kadar güçlüsün. Biz güçlüyüz...

[lalezar]

sago Etterna,moral verdin.galiba haklısııııııııııınnnnnnn

[maxim]

bende bu tür sorunlar yaşamıştım hatta son bir hafta önce yine buna benzer bir durum yaşadım daha önce yaşadığım korku,endişe çok baskındı ve ne yapsam atamıyordum devamlı devamlı aynı döngü,çıkmaya çalıştıkça,bocaladıkça batıyorsun bataklık gibi..en son nereye kadar bata bilirsin ki? işte çözüm...sorunun karşısında durun ve ona ne olacak deyin...şaşırıyor söyle olacak böyle olacak sana en kötü senaryoyu yaşatıyor....yine orada dur ve deki eeeeeeee....!bu sefer başka bir şey bulacak öyle olacak yok yok böyle olacak senaryo değişiyor en kötü şeklinde....daha ne çıkaracaksın diye sorun kendisine artık bundan vazgeçmesini söyleyin.......
oda sana diyecek ki bana biraz baskı yaptın hatırlıyormusun bende bu yüzden korktum......
yani kendinize bir müddet baskı uygularsanız şartlanma gibi,bu durumu yaşıyorsunuz dikkat edin ve düşünün ne zaman baskı uyguladınız kendinize olmasını istediğiniz bir olay için kendinize baskı yaparsanız bu durumla karşılaşıyorsunuz bu ilk başta göğüs kısmınızda bir daralmayla başlıyor nefes aldığınızda size engel olan bir şey farmış gibi hislerinizde ve duygularınızda olumsuz bir durumu yaşıyorsunuz sonra oda size tepki veriyor...ben böyle keşfettim......
sevgiyle kalın........

[alalev61]

geçenlerde güneş altında fazla kaldım ve kısa süreli bi baygınlık geçirdim..o günden beri bende de acaba bayılcakmıyım oraya gitsem bayılırmıyım buraya gitsem ne olur diye saçma sapan düşünceler çelmeye başaldı aklımı..mantıksız olduğunu bilsemde bazen esiri oluyorum o duyguların işte elimde değill..hepinizi seviyorumm

[camlale]

Arkadaşlar bende yeni üyeyim bende de bağımlı kişilikk bozukluğuna bağlı panik atak ve yaygın anksiyete var.Bu günlerce mide bulantısı sürekli bir kaygı hali ve yemek yiyememe hali şeklinde uzun süredir devam ediyor.Bendeki kaynağını ancak bür sürü araştırma yaptıkdan sonra anlayabildim.Bağımlı kişilikk bozukluğuna bağlı panik atak:(Yani yanımda güvenewbildğim ve fikir alabildğim birileri yokken ya da sorumululk gerektiren birşey yüklendğimde bende çok küçük de bir sorumluluk olsa bu ki kendi başıma birşeyler hazırlayıp yiyemez hale geliyorum.Napıcağımı bilemiyorum.Artık bunun olacığından korktuğum için yaygın şekilde devam ediyor.Yeni evlendim ve nikah günü aldığımdan beri anksiyetenin her türünü yaşıyorum.Hayatımn cehenneme döndü sanki.Sürekli nasıl iyileşebilrim bunun çaresi nedir diye aramakla geçiyor vaktim.Çünkü evde yalnız uyanınca bile kötü oluyorum.İnat edip evde vakit geçirmeye çalıştığımda daha da kötü oluyorum.Ayrıca sürekli büyük abdeste çıkıyorum yani spastik ishal belirtileri yaşıyorum.Stresden bağırsak kanserine yakalanıcam ya da yakalandım galiba diye çok korkuyorum.Normalde evde yalnız kalabilirdim.Sorumluluk başkalarındayken evde olan yemeği ısıtıp yerdim.Benim sorunum tek başıma sorumluluk alamamak.Sizce bu iyileşirmi?Çok üzüldüğüm birşey olduğunda da belli bir süre devam ediyor.Sonra zamanla geçiyor ancak ama bir hafta en az eziyet çekiyorum yaygın anksiyete şeklinde ve yine yemek yiyememe sorunu.Ne olur bana ne yapacağımı söyleyin buna benzer bağımlı kişiliğe bağlı panik atak yaşayan varsa nasıl iyileşti neler yaptı ne olur beni bilgilendirsin.Yaygın anksiyete ve yemek yiyememe sorunundan ölücem artık.Sanırım bunlara bir süre sonra depresyonda eşlik ediyor.Yeni evliyim bunları yaşıyorum.NE dinlemem gerektiğini söyleyin ne olur.Herkese sevgiler:(