içimdeki bu yükselişin düşüşe geçmesini dekorasyon engeller mi?

[bluemoon24]

Sanki 30 kahve içmiş gibiyim. Bir hareketlilik, bir uykusuzluktur gidiyor. İçimde tuhaf, ilkokuldayken baharları duyduğum büyük bir telaş duygusu var. Sanki harika bir şeyler olacak. Hayatım ummadığım bir biçimde değişecek.

Rutin yerini harekete, ilişkim yerini aşka, çocuklarım yerini elbette yine çocuklarıma bırakacak. Bir garip hissediyorum. Ama böylesine iyi hissederken aslında hiçbir şeyin değişmeyeceğini anlayıp daha doğrusu kavrayıp düşmekten de deli gibi korkuyorum.

O değişmeyecek büyük rutinden, o bildik yaz akşamüstlerinden, suçlulukla ve ekmekle tüketeceğim tüm patlıcan kızartması yanı domatesli pilavlardan filan korkuyorum. Ben yazın gelmesinden korkuyorum. Yine çocukları 50 artı koruma faktörlü kremlerle kremlemekten, elime o kremlerin en baba tencere yağı gibi yapışıp gitmemesinden, okuyacağım tüm uyuşturucu niyetine kitapların sayfa numaralarına yakın bırakacağı izlerden korkuyorum ben... Yazın yine eşimin annesi ve babasıyla geçireceğim eleştiri dolu dakikalardan, örneğin kitap seçimime yapacakları iğneli sözlerden, eşimin şefkatli ama heyecansız kollarından korkuyorum. Kitap seçimime neden mi laf ediyorlarş Çünkü mesela Madam Bovary, o yayınevinden o çevirmenden okunmaz. Hasan Ali Yücel'li olanı okumak mübahtır. Kayınpederim çeviri konusunda kimseye güvenmez. Kayınvalidem ise Susanna Tamaro'yla Ayşe Kulin'den vazgeçmez. Benim Selma ve Gölgesi gibi akrabam Peyami Safa'nın romanlarının esamesi okunmaz o yazlıkta... Dolapta kalmış ve yemeklerin kokusunu içine çekmiş tüm yaz karpuzlarının ağzımda yarattıkları hayalkırıklıklarından da korkuyorum. Dekorasyon çare olabilir mi ey Evim okurları? Olabilir mi? İçimdeki bu dinmeyen yükselişin kendisini büyük bir düşüşe bırakmasını engelleyebilir mi?

İnternet çare olabilir mi? Bir sitede yürüyüş yaparken topladığım taşlarla bir sofra kurmam öneriliyordu. Topladım. Öneriye göre taş toplayamıyorsanız çiçekçilerden küçük çakıl taşları da satın alabilirsiniz. şimdi gerekli malzemeler şöyle: Martı, balık, deniz yıldızı veya kumsalı andıran her tür motifli kağıt peçeteler, çiçekçilerden temin edebileceğiniz çakıl taşları veya yürüyüş esnasında toplayabileceğiniz değişik taşlar, sıvı yapıştırıcı ve şeffaf cila. Peçetelerdeki desenleri kestim. Peçetenin en üstte kalan baskılı kısmını diğer yapraklardan ayırdım. Taşları yıkayıp kuruladıktan sonra, üzerlerine yapıştırıcı sürdüm. Peçeteden ayırdığım deseni dikkatlice taşın üzerine yapıştırdım. Ortadan kenarlara doğru hafifçe parmağımla bastırıp (bir fırça yardımıyla da yapabilirsiniz) deseni düzelttim. Kuruduktan sonra üzerine cila sürdüm.

''Taşlar, kullanacağınız peçetelerle aynı desende olursa daha uyumlu bir görünüm sergilerler'' uyarısını ise dikkate almadım. Sonra ne mi olduş Hiçbir şey... Ama biraz olsun içimdeki heyecan dindi. Bir şey olacakmış duygusu kayboldu. Biraz olsun bu saçma domestik süslerle uğraşırken hayatın gerçeğine geri döndüm. Derya Baykal'laştım. Program yapmaya karar verdim. İnternetten öğrendiğim dekoratif sıkıcı tüyolarla yurdumun tüm kadınlarını kandırmaya karar verdim. O sırada Hazin bağırdı. Demir de... ''Anne yaaa, yemek yok mu yaaaa...'' ''Hadi anne ya, bu sofra süsleriyle uğraşacağına yemek yapamaz mıydın yaaa'' ''Pizza söyleyelim mi anne'' ''Evet, pizza, anne pizza, anne...''











Kaynak:Evdergisi