Karşındakiyle diyalog kuramamak

[bycicek]

Merhaba,
Sizlere sormak istediğim tam bir dram niteliğinde bir sorun var. Şöyle ki; sohbetlerde konu açamama, "naber, nasılsın, iyiyim bende, sağol" klişe kelimelerden sonra ortada kalmak!!! Hayır eğitim seviyesi de düşük sayılmaz ama bu nedir ya öyle karşındakinin suratına bakakalıyorsun, sıkıcı görünüyorsun! İnsan kendini çok kötü hissediyor, kimseyle karşılaşıp bu durumam düşmemek için gizli gizli ara sokaklardan dolaşma ihtiyacı hissediyor insan artık. Bu sorun nedir ve nasıl çözülebilir? Saygılarımla..

[maviinci]

Düşünmek. Bunun tek çözümü düşünmek 👍 karşındakinin işini sor Nerede çalıştığını sor sonra sen nerede çalıştığını söyle sonra hangi semtte oturduğunu vs vs vs basit sıradan muhabbetler bunlar. Mesela seninle sokakta karşılaştık. Hadi, başlatıyorum.

Selam, naber nasılsın? :)

[bycicek]

Karşındaki kişi hakkında gündelik tüm bilgilere sahipsen? Yani bildiğim şeyleri tekrar ona sormam mı gerek? Kafam karıştı! Yazarken düşünmek çok kolay şuan sana sayfalarca konular açıp içini doldurabilirim fakat karşı karşıya canlı biri olunca başka. Bunun bir çözümü ve nedeni olmalı.
İyiyim teşekkür ederim sen nasılsın? :)

[maviinci]

Sebebi kafanin bir şeylerle meşgul olmasi o anki düşüncelerin karşındakine değil başka bir şeylere odaklaniyor olmalı. Ama karşında o kişi var? Ve sen onunla değil, gizli saklı birşeylerle ilgileniyorsun bilinçaltında. Ne olduğunun sen de farkında değilsin. Yoksa açılacak bir sürü konu vardır emin ol. Çünkü hayat akıyor, devam ediyor. Sürekli devam ediyor. Bu değişikliklerle ilgili sorular sorabilirsin. Ben böyle yapıyorum...

Ki, şu da var. Bazen bazı insanlarla konuşmasan bile yanyana olmak, sessizce durmak bile insana bir şeyler katar huzur verir. Bu tarz bir insansa karşındaki sorun yok ama böyle birisi değilse bu yakındığın durum sorun olur kanaatindeyim. Sorun derken de, taraflardan biri sıkılabilir vs... Aslında konuşurken düşünmek de öyle çok zor değil. Ama farkında olmak önemli işte, bir bak yoğunlaşmaya çalış böyle bir durumda zihninde neler geziniyor düşünce olarak...

[bycicek]

Söylediklerini biraz düşününce sorunun nedeni ortaya çıkmaya başladı sanırım. Kişiyle karşı karşıya geldikten sonra aklımın farklı şeylerle meşgul olduğunda doğruluk payı yüksek. Birde temas etmeden önceki aşamada "ne dicem, ne söylicem" tedirginliği de sorunu tetikliyor olmalı. Diyalog kuramama problemi insanı sosyal yönden de etkiliyor. Yukarıda söylediğin gibi sıkıcı oluyorsun. Kimse yanında ruh gibi duran birini istemez.
Sana katılıyorum. Buna odaklanıp çözmek ve çözüme katkı olarak okumanın etkisi olabilir mi? Yeni kelimeler ve hızlı cümleler kurmak için mantıklı geliyor aslında.

[maviinci]

Tabii, okumak çok faydalı olur. Ama kesin çözüm bence her ne olursa olsun seni kırmayacak, üzmeyecek, eleştirmeyecek vir arkadaş bulup onunla bu süreci uygulama yapa yapa atlatmaya çalışmak... Tedirginlikler olacak olanların önüne geçmiyor. Hayattaki herseyi kontrol edemiyoruz. Aslında akışına bırakmak gerek, bu da yine düşüne düşüne, düşüncelerin zihinsel geçenlerin bilinçsel farkındalığını artırarak sağlanabilir.

Bir günde insan beyninde 60 bine yakın düşünce geçermiş. Hepsinin farkında olamayız ama gün içinde karşımıza bunlardan belli başlı, önemli olanlar çıkar. Olumlamalar, kitap okumak, film izlemek, dua etmek gibi faaliyetler bu düşüncelerden istediklerimizi öne çıkarmada yardimci olur. Mesela, bu yüzyüze konuşma mevzusu. Sen bunu dert ediniyorsun. Derdini istişare amaçlı burada açtın. Sonraki süreçte, biriyle yüzyüze geldiğinde neler düşündüğünü vs gözden geçireceksin. Bir sonraki aşama da bununla birlikte işleyecek: Karşındaki de senin gibi bir insan. Neden tedirgin oluyorsun? O da su içiyor, tuvalete gidiyor, seviniyor - üzülüyor, canı sıkılıyor, mutlu oluyor vs vs... bunları bilip düşünmek seni rahatlatır. Karşındaki de senin gibi bir insan. O zaman neden tedirgin oluyorsun? Buna verilebilecek mantıklı bir cevap yok, eğer karşıdakiyle kötü bir geçmişin yoksa. Mantıklı bir açıklama bulamadığın şeyleri de bir süre sonra bırakırsın, kurtulursun bunlardan...

[bycicek]

Konuyu biraz daha düşündüm de herşeyden önemlisi sanki takıntılardan kurtulabilmek bence. o varken istediğin ve düşündüğün hiçbirşeyi gerçekleştiremiyorsun. o, bu, şu, onlar vs ne der??? Zihnim "aman ne derlerse desinler" diyebilmeyi çok istiyor fakat başka duygular bunu engelliyor. Sanırım böyle.

[minikbişey]

[COLOR="Red"][Kendimden örnekle konuya gireceğim ben çok girişken ve gülzeryüzlü bir insan olduğum halde en ufak sıkıntım olsun eve kapanırım masalarda duramam kaçarım ...yani kafan ne ile meşgulse onu bir kenara at ve hayatına konu edindiğin kitaplar alıp okumayı dene sıkılırım diyorsan çok az sayfası olanları dene dergi oku..güncelle hafızanı :) iyi şanslar /COLOR]