Yarının Rüyası

[sweeet]

YARININ RÜYASI

Yıllar önce bir film izlemiştim. Kızılderili bir adam, torunu kaçırılınca onu bulmak için yola çıkıyordu. Yalnız çıktığını sandığı bu yolculukta bir süre sonra diğer torununun onu takip ettiğini fark ediyor ve bu arayış yolcuğuna birlikte devam ediyorlardı.

Yaşlı Kızılderili her gün bir kenara çekiliyor, oturur vaziyette yüzünü dizlerine kapatıp bir süre öylece duruyordu.

Torunu bir kaç gün dedesini izledikten sonra dayanamayıp sordu, "Dede sen her gün ne yapıyorsun?"

Kızılderili gülümseyerek "Ben, her gün yarının rüyasını görmek için kendime zaman ayırıyorum." dedi.

Torunu "Nasıl yani?" diye sorunca, "Gel bugün birlikte yapalım" dedi.

İkisi yan yana oturdular. Dede, torununa gözlerini kapatıp "Yarını nasıl yaşamak istiyorsan onu hayal et" dedi. "Sadece arzuladığın şeye odaklan." Birlikte yarının rüyasını kurguladılar.

Torun "Peki ablamla buluşabilecek miyiz? Rüyam onunla ilgili olabilir mi?" dedi.

Dede gülümsedi ve "Olabilir, ama onun da bu rüyayı görmek istemesi önemli."

Evet, aynı duada buluşmak gibi bu. O kişinin de tüm ruhu ile bunu arzulaması çok önemli.

Biliyorum. Bazen bazı dualar gerçek olmaz. O noktada daha hayırlı ve güzel olanın bizi beklediğini düşünsek, kavrasak, perdenin diğer tarafının mutlaka bizim için eşsiz bir planı olduğunu fark etsek...

Geçen iki gözü iki çeşme bir kadın karşımda ağlıyordu. Erkek arkadaşının on gündür onu aramadığını, birden ortadan kaybolduğunu söylemişti. Ona on gün önce nasıl bir dua ettiğini, herhangi bir dilek ve niyette bulunup bulunmadığını sordum. Özellikle ilişkiler konusunda. Biraz düşündü ve "Evet, o günlerde sağlıklı ve güzel bir ilişki dilemiştim." dedi. "O halde neden ağlıyorsun, demek ki duan gerçekleşmiş."

Dua duyulmuş, sahne değişiyor ama biz ne istediğimizi unutmuşuz. Belki her gün ertesi günün rüyasını görmeyi seçsek, o zaman kararlılığımız ve hatırlamamız da güçleşecek.

Bu filimden çok etkilenmiştim. Her gün kendimize zaman ayırıp yaşamda arzuladığımız şeyler için zihinsel olarak da üzerimize düşeni yapmamız... Rüyalarımızı, hayatımızı kendimizi evrensel zeka ile birlikte planlıyor olmamız...

Her hayal, her rüya aslında yaratanla buluşmak , konuşup dertleşmek için bir fırsat.

Ne mutlu her sabah rüyalarını hatırlayarak uyananlara. Ne mutlu her gün yarının rüyasını görmek için kendine vakit ayıranlara.

Hayal kurmak , rüya görmek zamanda yolculuk gibi. Ruhun sonsuz yolcuğu.

Çok ama çok keyifli. Yıllardır rüyalarla yolunu bulan biri olarak, hala rüyalara inanmayan ya da rüyaları sadece alt beyin olarak tanımlayan kişiler olduğunu görünce şaşırıyorum. Anlamaya, empati kurmaya çalışıyorum ama bu kadar gerçeklik varken bu inkar niye? Amaç ne? Anlayamıyorum.

Bazı rüyalar gerçekten çıkıyor. Yüzlerce örnek varken “Hayır, çıkmaz” demek ve bunu hastalığa ya da farklı bir şeye bağlayıp o insanlara "bilinçli" bir şekilde zarar vermeye çalışmak.Şimdi asistanım bunları toparlıyor.Sizlerle paylaşacağız.

Hoş benim hayatım başlı başına rüyalar ile yaratıldı. Bugün bulunduğum yere rüyalarımı takip ederek geldim. Onların yaratandan olduğuna hiç kuşku duymayarak.

Ben çıkan rüyalar için şöyle düşünüyorum. "Rüyalarınızdan rehberlik alıyor olmanız, özel bir güç ya da yetenek değildir. Bu değişime ve iyileşmeye açık olduğunuzun, doğru sorular sorduğunuzun işaretidir.”

Şimdi güzel bir nefes alın. Tüm bedeninizle nefesin şifasını hissederken kendinize şunu sorun: "Yarının rüyası nasıl olmalı?”

Işık ELÇİ