RUHSAL ENERJİ HANGİ İŞİN ÖLÇÜSÜDÜR?

[serpil22]

Ruhsal enerji hangi işin ölçüsüdür? Neyin olmasını sağlar?

Bu konuda düşüncelerimin yardımına sözlüğüm yetişiyor.

Sözlüğüm, ruh kelimesinin “nefes almak” anlamına gelen Latince bir kökten türediğini ifade ediyor.

Ruh, nefes alma gücüdür, ya da daha geniş bir anlayışla, canlandırma ve hayat verme gücüdür. Ruh, hayat enerjisidir, hayatın gerçekleşmesini sağlar.

Yaşam, ruhun etkisidir. Burada hayat sadece bir biyolojik varoluştan ötesini ifade eder.

Hayat, tüm olasılık, bütünsellik, ilişkiler, varoluş, yaratıcılık ve her organizmanın; en çok da insanların sahip olabileceği bir potansiyeli ifade eder.

Nefes almak, düşünceyi, duyguyu, sevgiyi, yaratıcılığı, tüm kültürleri ve uygarlıkları mümkün kılan enerjiyi sağlamaktır.

Bu aklıma İsa’nın Yuhanna İncili’nde söylediği bir şeyi getiriyor, "Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.

" (Yuhanna 10:10) Bu bana ruhsal enerjilerin etkilerine dair harika bir örnek gibi geliyor;

ruhsal enerjiler hayata canlılık katar ve besler ve bunu yaşamın tüm düzeylerinde ve hayatın tezahür edebildiği her yerde cömertçe yapar.

Bu bana birkaç düşünceyi birden çağrıştırıyor. Öncelikle, ruhsal enerjilerin diğer enerjilerin ifade edilmesini ve kullanılmasını mümkün kıldığı anlamına geliyor;

zihnin veya kalbin enerjilerini, ya da bedenin veya ruhun enerjilerini… tüm diğer enerji türleri ruhsal enerjilerden türer ve hayatı ifade eder.

İkinci olarak, ruhsal enerjiler yaşamsal kapasiteleri hızlandırır ve artırır ve bu sadece büyümek için değil aynı zamanda bir bütün ve uyumlu olabilmek, bağlantılı, ilişkide olabilmek ve birleşebilmek içindir.

Yaşam, enerji üreten ve bunu kendiliğinden yayan bütünsel bir açık sistemdir. Ruhsal enerjiler bu açık ve verici olma, canlı olma kapasitesini artırırlar.

Üçüncü olarak, ruhsal enerjiler bir kaynaktan ziyade bir fonksiyonu ima eder.

Ruhsal enerjilerin etkileri, kaynağından bağımsızdır.

Su, hayat için vazgeçilmezdir ama bir gölden mi, nehirden mi, kuyudan mı ya da bir yağmur fıçısından mı geliyor olduğu bu gerçeği değiştirmez.

(Elbette suyun kaynağı onun saflığını ve tadını etkileyebilir ama bu tat meselesidir ve başka bir konudur).

Bu, ruhsal enerjilerin “ruhtan” gelmedikleri anlamına geliyor.

Ruhsal enerjiler fiziksel olmayan, kişisel ötesi, aşkın gerçekliklerin tek etki alanı değildir. Bunlar bizlerden de gelebilirler.

Bizler fiziksel, enkarne olmuş insanlar olarak ruhsal enerjinin yaratıcı birer kaynağı olabiliriz.

Dördüncü olarak, ruhsal enerjiler “dinsel” veya aşkın görünmek durumunda değildirler.

Eğer meydana gelen etki hayatı besleyen, hayatın zenginleşmesine yardım eden koşulları yükseltici ve bir kişinin hayatını (manevi olarak) zenginleştiren türde ise, bu bir ruhsal enerjidir.

Bu enerji bir gülümseyiş, bir kucaklama, bir nezaket, birinin bloke olmuş enerjisinin düzelmesine yardım edecek bir dinleme anı, kibarca bir davranış formunu alabilir.

Ruhsal enerji, dağları yerinden oynatacak ve tüm ulusları değiştirecek kadar “büyük” olmak zorunda değildir.

Yalnız bir kalbe veya zihne hayatsal değişimlerin olasılıklarına daha açık olmada yardım etmek zaten dünyayı değiştiren bir eylemdir.

Ruhsal enerjilerin harikulade, olağanüstü veya çarpıcı olmalarını beklemekle kendimize ve evrene zarar vermiş oluyoruz.

Beşinci olarak, ruhsal enerjiler sınırları aşabilir ve genelde de aşar ve sınırlarımızın ötesine geçebilmemizi olanaklı kılarlar, ama bunu mutlaka yapmaları gerekmez.

Sevginin ruhsal enerjisini (yaşama sevinci veren, yükselten, hızlandıran güç) aktarmak için koşulsuz sevgiye sahip olmam gerekmiyor.

Eğer sadece bir kişiyi sevebiliyorsam ve hatta sınırları olan kusurlu biriysem, ama sevgim bir diğerinin hayatına olumlu bir şeyler katabiliyorsa ruhsal enerji aktarmadığım söylenebilir mi?

Bunu söylememin nedeni, kendi kapasiteleri dahilinde sevgi ve destek verici eylemlerde bulundukları halde “yeterince ruhsal olmadıkları için” kendilerine duygusal ve zihinsel olarak baskı yapan insanlar görmüş olmam.

Ne var ki, benim kuyum çok derin olmayabilir ve bazıları kadar saf ve tadı güzel olmasa da ondan da hayat çıkarmak mümkün ve ben bunu evrene yaymakta özgürüm.

Ruhsal enerjiler konusunu tamamen aşkın ya da kişisel ötesi bir kapsamdan ve de olağanüstü olmak zorunda oluşlarından kurtarmak enkarnasyonel ruhsallık öğretisinin bir parçasıdır.

Bu, ruhsal enerjileri daha geniş, erişilebilir bir bağlamda algılayabilmeme yardım ediyor.

Bu durumda birisi “dünyaya daha fazla ruhsal enerji indirmeliyiz” dediğinde bunu yapmak için kendimi “tanrısal” biri gibi hissetmem ya da bu çalışmayı yapmak için fiziksel olmayan varlıklara dayanmam gerekmiyor.

Dünyaya ruhsal enerji akışı benimle ve tam şimdi başlayabilir, bir yabancıya onu sıcaklıkla karşılayan bir gülümseyişimde ya da bir komşu olarak yardım eden ellerimde bu gerçekleşebilir.

ALINTIDIR

[esen27]

serpil22 Nickli Üyeden Alıntı

Ruhsal enerji hangi işin ölçüsüdür? Neyin olmasını sağlar?

Bu konuda düşüncelerimin yardımına sözlüğüm yetişiyor.

Sözlüğüm, ruh kelimesinin “nefes almak” anlamına gelen Latince bir kökten türediğini ifade ediyor.

Ruh, nefes alma gücüdür, ya da daha geniş bir anlayışla, canlandırma ve hayat verme gücüdür. Ruh, hayat enerjisidir, hayatın gerçekleşmesini sağlar.

Yaşam, ruhun etkisidir. Burada hayat sadece bir biyolojik varoluştan ötesini ifade eder.

Hayat, tüm olasılık, bütünsellik, ilişkiler, varoluş, yaratıcılık ve her organizmanın; en çok da insanların sahip olabileceği bir potansiyeli ifade eder.

Nefes almak, düşünceyi, duyguyu, sevgiyi, yaratıcılığı, tüm kültürleri ve uygarlıkları mümkün kılan enerjiyi sağlamaktır.

Bu aklıma İsa’nın Yuhanna İncili’nde söylediği bir şeyi getiriyor, "Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.

" (Yuhanna 10:10) Bu bana ruhsal enerjilerin etkilerine dair harika bir örnek gibi geliyor;

ruhsal enerjiler hayata canlılık katar ve besler ve bunu yaşamın tüm düzeylerinde ve hayatın tezahür edebildiği her yerde cömertçe yapar.

Bu bana birkaç düşünceyi birden çağrıştırıyor. Öncelikle, ruhsal enerjilerin diğer enerjilerin ifade edilmesini ve kullanılmasını mümkün kıldığı anlamına geliyor;

zihnin veya kalbin enerjilerini, ya da bedenin veya ruhun enerjilerini… tüm diğer enerji türleri ruhsal enerjilerden türer ve hayatı ifade eder.

İkinci olarak, ruhsal enerjiler yaşamsal kapasiteleri hızlandırır ve artırır ve bu sadece büyümek için değil aynı zamanda bir bütün ve uyumlu olabilmek, bağlantılı, ilişkide olabilmek ve birleşebilmek içindir.

Yaşam, enerji üreten ve bunu kendiliğinden yayan bütünsel bir açık sistemdir. Ruhsal enerjiler bu açık ve verici olma, canlı olma kapasitesini artırırlar.

Üçüncü olarak, ruhsal enerjiler bir kaynaktan ziyade bir fonksiyonu ima eder.

Ruhsal enerjilerin etkileri, kaynağından bağımsızdır.

Su, hayat için vazgeçilmezdir ama bir gölden mi, nehirden mi, kuyudan mı ya da bir yağmur fıçısından mı geliyor olduğu bu gerçeği değiştirmez.

(Elbette suyun kaynağı onun saflığını ve tadını etkileyebilir ama bu tat meselesidir ve başka bir konudur).

Bu, ruhsal enerjilerin “ruhtan” gelmedikleri anlamına geliyor.

Ruhsal enerjiler fiziksel olmayan, kişisel ötesi, aşkın gerçekliklerin tek etki alanı değildir. Bunlar bizlerden de gelebilirler.

Bizler fiziksel, enkarne olmuş insanlar olarak ruhsal enerjinin yaratıcı birer kaynağı olabiliriz.

Dördüncü olarak, ruhsal enerjiler “dinsel” veya aşkın görünmek durumunda değildirler.

Eğer meydana gelen etki hayatı besleyen, hayatın zenginleşmesine yardım eden koşulları yükseltici ve bir kişinin hayatını (manevi olarak) zenginleştiren türde ise, bu bir ruhsal enerjidir.

Bu enerji bir gülümseyiş, bir kucaklama, bir nezaket, birinin bloke olmuş enerjisinin düzelmesine yardım edecek bir dinleme anı, kibarca bir davranış formunu alabilir.

Ruhsal enerji, dağları yerinden oynatacak ve tüm ulusları değiştirecek kadar “büyük” olmak zorunda değildir.

Yalnız bir kalbe veya zihne hayatsal değişimlerin olasılıklarına daha açık olmada yardım etmek zaten dünyayı değiştiren bir eylemdir.

Ruhsal enerjilerin harikulade, olağanüstü veya çarpıcı olmalarını beklemekle kendimize ve evrene zarar vermiş oluyoruz.

Beşinci olarak, ruhsal enerjiler sınırları aşabilir ve genelde de aşar ve sınırlarımızın ötesine geçebilmemizi olanaklı kılarlar, ama bunu mutlaka yapmaları gerekmez.

Sevginin ruhsal enerjisini (yaşama sevinci veren, yükselten, hızlandıran güç) aktarmak için koşulsuz sevgiye sahip olmam gerekmiyor.

Eğer sadece bir kişiyi sevebiliyorsam ve hatta sınırları olan kusurlu biriysem, ama sevgim bir diğerinin hayatına olumlu bir şeyler katabiliyorsa ruhsal enerji aktarmadığım söylenebilir mi?

Bunu söylememin nedeni, kendi kapasiteleri dahilinde sevgi ve destek verici eylemlerde bulundukları halde “yeterince ruhsal olmadıkları için” kendilerine duygusal ve zihinsel olarak baskı yapan insanlar görmüş olmam.

Ne var ki, benim kuyum çok derin olmayabilir ve bazıları kadar saf ve tadı güzel olmasa da ondan da hayat çıkarmak mümkün ve ben bunu evrene yaymakta özgürüm.

Ruhsal enerjiler konusunu tamamen aşkın ya da kişisel ötesi bir kapsamdan ve de olağanüstü olmak zorunda oluşlarından kurtarmak enkarnasyonel ruhsallık öğretisinin bir parçasıdır.

Bu, ruhsal enerjileri daha geniş, erişilebilir bir bağlamda algılayabilmeme yardım ediyor.

Bu durumda birisi “dünyaya daha fazla ruhsal enerji indirmeliyiz” dediğinde bunu yapmak için kendimi “tanrısal” biri gibi hissetmem ya da bu çalışmayı yapmak için fiziksel olmayan varlıklara dayanmam gerekmiyor.

Dünyaya ruhsal enerji akışı benimle ve tam şimdi başlayabilir, bir yabancıya onu sıcaklıkla karşılayan bir gülümseyişimde ya da bir komşu olarak yardım eden ellerimde bu gerçekleşebilir.

ALINTIDIR

yazın için teşekkürler öğrenmek istediğim şu kendi ruhsal enerjimizle
reikiden aldığımız enerji potansiyeli aynımı
eğer aynı değilise faarkı nedir
sevgiler