DR.NEVZAT ATLIĞ

[bluemoon24]

İLK DEVLET SANATÇIMIZ, İLK MÜZİK PROFESÖRÜMÜZ

Nevzat Atlığ, Edirne`li bir ailenin çocuğu olarak 14 Ekim 1925 de Saraköy de (Denizli) doğdu. Babası süvari albayı, şarkı bestekarı Nazmi Altığ`dır. Keman ve musıki öğrendi. İstanbul Tıp Fakültesi`ni bitirip röntgen teşhis ihtisası yaptı. Üniversite korosunda keman çaldı, sonra bu koronun şefi, İstanbul Radyosu Türk Musıki Şefi, İstanbul Radyosu Konservatuarı İcra Heyeti Şefi, İstanbul Radyosu Müdürü (1954-1958) oldu. İstanbul Radyosu Küçük Korosunu yönetirken 1963`te Mesud Cemil`in ölümü üzerine Klasik Koronun Şefliğine getirildi. 1976 yılına kadar aralıksız bu görevi yürüttü. 1969`da Milli Eğitim Bakanlığı Türk Musıkisi Komisyonu Kurulunca başkan seçildi ve bu kurum Kültür Bakanlığına geçince başkan olarak görevine devam etti. 1000 Temel Eser Komisyonu üyeliğinde bulundu. TRT Yönetim Kurulu Üyeliği yaptı.

1976`da Kültür Bakanlığı Devlet Klasik Türk Musıkisi Korosunu kurunca, Koronun Şefliğine getirildi. Çeyrek asır devam ettiği İstanbul Belediye Konservetuarındaki Sanat Kurulu Başkanlığı ve Türk musıkisi hocalığından ayrıldı. 1981 yılında Kültür Bakanlığının Klasik Türk Müziği Başarı Ödülünü aldı. Türkiye Milliye Kültür Vakfınca 1983 yılı Türk Kültürüne Hizmet Ödülüne layık görüldü. 1983 yılında Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu üyeliğine seçildi ve 1984 yılında TRT Yüksek Kurulu üyeliğine atandı. 1985te Profesör, 1987`de Devlet Sanatçısı ünvanı aldı.

Pek çok müzisyen yetiştiren ve halen İ.T.Ü. Türk Musıkisi Devlet Konservatuarında öğretim üyesi olan Nevzad Atlığ, evli ve 2 çocuk babasıdır.

Tıp eğitimi aldınız ve çok usta bir müzik sanatçısı oldunuz. Sanatçı hekim olarak bu durumu nasıl açıklarsınız.

Ben sürekli müzik yapılan bir yuvada yetiştim. Babam keman çalıyordu ve musıkide oldukça ileri bir seviyede idi. Kendisi asker olduğu için çevresiyle tanıştırdı ve evimizde hemen her gün musıki toplantıları düzenlenirdi. Bu durum, küçük yaşlarda musıkiye ilgi duymamı sağladı. Lise çağlarında keman çalmaya da başladım. Hekim olmak üzere İstanbul`a geldiğim zaman İstanbul`un musıki çevresinde kendime bir yer edinebilecek kadar bir hamle yapmıştım.

Türk Musıkisine gençlerin ilgisi nasıl?

Konserlerde genç nesli görmek çok güzel. Konserlere gelen insanların yarısından çoğu gençlerden oluşmaya başladı. Bu da klasiklerin her devirde hayatta kaldığının bir işaretidir. Klasik musıki her şeyden önce bir eğitim ister. Bu bir konservatuar eğitim gibi anlaşılmamalı. Klasik musıkisi ancak çok dinlemeyle, yavaş yavaş alışma suretiyle anlaşılmaya başlanır. Böyle bir süzgeçten geçenler onu sevebilir, ondan daha çok zevk alırlar.

Biraz içine girilip anlaşılması diğer müzikler gibi kolay değildir. Bizi dinleyenlerin sayısı çok fazla olmayabilir. Çünkü, aynı şey Klasik Batı Müziği için de geçerlidir. Herkese, Hacı Arif Bey`i, Dede`yi, Itrı`yi sevdirmeyebilirsiniz. Bu alışmaya şartlanmaya bağlıdır.

Teknolojinin Türk musıkisine faydası var mı?

Teknolojinin bize hem faydası hem de zararı vardır. Faydası, konser dışında kasetler ve CD`ler yoluyla da insanlara ulaşabiliyoruz. Olumsuz yanı ise, kitle iletişim araçları daha çok gündelik popüler müziğin yaygınlaşması için çaba sarfediyor. Radyolar, televizyonlar, plak sanayi klasik müziğin değil de çıkmıştır. Bir bakıma sanayi haline gelmiştir. Bizim de kaset ve plaklarımız var ve 20 senedir satılıyor, ancak yavaş yavaş.

Sizce çocuklara Türk musıkisini nasıl sevdirebiliriz?

Okullardaki ders programları zaten çok ağır. Bence yapılacak şey, çocukları derslerde musıki nazariyatıyla boğulmak değil, onları dinletmek suretiyle musıkiyi sevdirmek. Ders programlarında müzik öğretmenleri Türk musıkisini nazarı olarak değil de Klasik musıki örneklerini seçerek çocuklara öğretmeli. Böyle imkanlar yaygınlaşarak devam edebilir. Çocukları konserlere getirmek suretiyle de bu sağlanabilir.

Bence, bir romancının eserini okuyucu doğrudan alıp okuyabilir, bir ressamın tablosu araya başka bir vasıta girmeden rahatça görülebilir, bir heykeltraşın heykelini aracısız seyredebilirsiniz ve hatta bir tiyatro eserini arada başka biri olmadan anlamak mümkün olamaz. Bu özellik, musıkinin dışında hiçbir sanat dalında yoktur. Bence musıki, insanın ruhunu yücelten bir büyük sanat dalıdır.

Esin Sayar

esinsayar@sagliktabugun.com