Günlük Mesaj

bluemoon24 · 31-12-2008, 02:22 AM

Kronik Böbrek Yetmezliği

Akut böbrek yetmezliğinin aksine, kronik böbrek yetmezlikleri genellikle böbrek nefronları yavaş yavaş hassasiyete uğradıkça, birkaç yıldan sonra ortaya çıkar. Kronik böbrek yetmezliği özellikle sinsi bir hastalıktır, çünkü ilk aşamalarda belirtilerin ortaya çıkması nadirdir. Olayların bir çoğunda böbrek fonksiyonu normal olarak kabul edilen yüzde yirmibeşinin altına düşene kadar hiçbir belirti görülemez.

BELİRTİLERİ:

Anormal idrar tahlili; Hipertansiyon; Kilo kaybı; Kusma; Keyifsizlik; Başağrısı;

İdrara çıkmada azalma; Bitkinlik; Zihin bulanıklığı; Kas seyirmeleri ve kramplar; Gastrointestinal kanama; Ciltte sarımsı kahverengi sertlikler; Kaşınma.

Birçok hastalık kronik böbrek yetmezliği sürecini başlatır. Bunlardan en yaygın olanı değişik biçimlerde görülen glomerülnefrittir. Polikistik böbrek hastalığı, hipertansiyon, piyelonefrit, vesikoüreteral reflüks (idrarın mesaneden üreter'e geçişi) ve aneljeziklerin kullanımı diğer nedenler arasındadır.

Amerika Birleşik Devletleri'nde en son aşamadaki böbrek hastalığının tek ve en yaygın olan nedeni şeker hastalığıdır, insulin'e bağımlı şeker hastalığı olan şahısların yaklaşık yüzde ellisi ile altmışı arasındaki şahıslarda nefropati gelişir. Aslında bu türden şahıslarda dializ veya böbrek nakli gereklidir..

Eğer şeker hastalığınız varsa, ortaya çıkacak bir böbrek yetmezliğinin ilk sinyali genellikle idrar tahlili ile belirlenen idrardaki fazla protein miktarıdır. Normal olarak şeker hastası olanlarda şeker hastalığının ilk başlamasından sonra on yıl ile onbeş yıl arasında bir süre içerisinde bir protein çeşidi olan albümin idrarda görülür. Kan basıncınızın ve kan şekerinizin kontrol altında tutulması oldukça önemlidir. Bu böbrek fanksiyonunun yerine getirilmesi işleminin devam etmesine yardımcı olacaktır. Eğer uygun bir organ bağışçısı bulunmuşsa, kronik böbrek yetmezliği olan şeker hastası genç insanlar için organ nakli bir seçenek oluşturacaktır.

Nedeni ne olursa olsun kronik böbrek yetmezliği, normal olarak çalışan bir böbrek tarafından idrara atılacak olan artıkların kanda bir birikim yapması ile sonuçlanır. Kronik böbrek yetmezliği olanlarda üremi vardır. Bu terim yalnızca kandaki artıkları tanımlamak için değil, aynı zamanda zayıflayan metabolik ve endokrin fonksiyonlarının bir kaynağını tanımlamak için de kullanılır.

Kronik böbrek yetmezliği ortaya çıktığı zaman vücutta etkilenmeyen çok az sistem vardır. Çok sık olarak görülen sıvı retansiyonu (Vücutta sıvının alıkonulması) konjestif kalp yetmezliğine neden olabilir. Ortaya çıkabilecek olan diğer sorunlar arasında şunlar vardır: Kemiklerin kırılmaya karşı hassasiyet kazanacak şekilde zayıflaması; anemi (kansızlık); midede ülser, hamile kadınlarda düşük ve cildin renginde değişiklikler. Hatta merkezi sinir sistemi de zarar görebilir. Etkilenen şahıs bir konuya konsantre olmada veya anımsamada ani zorluklarla karşılaşabilir; kol ve bacak kasları ve sinirleri ile ilgili sorunlar yaşayabilir.

TEDAVİ

Kronik böbrek yetmezliği teşhisinden hemen sonra tedavi başlatılır, iyileşme olmamasına rağmen, belirtileri kontrol altına almak, komplikasyonları minimuma indirmek ve hastalığın ilerleme seyrini yavaşlatmak için yapılacak bazı şeyler vardır.

Tedavinin önemli bir bölümü hastalığın ve komplikasyonlarının belirlenmesidir. Tedaviye cevap verecek olan hipertansiyon, konjestif kalp yetmezliği, idrar yolları enfeksiyonları, böbrek taşları, idrar yolu anormallikleri veya glomerülnefritler uygun bir şekilde tedavi edilecektir. Ciddi kansızlık kan verilmesini gerektirebilir, ihmal edilmemesi gereken diğer bir tedavi kısmı da dializ veya böbrek naklinin gerekli olacağı zamanlar için hastanın eğitilmesidir.

BESLENME

Uygun bir diyet gerçekten önemlidir. Bulantı, kusma ve iştah kaybı sorunları düşük proteinli bir diyet ile çözümlenebilir. Karbonhidratlar ve yağlarla yeterli kalori temin edilebilir. Tuz kullanımının sınırlandırılması anormal bir şekilde yüksek olan kan basıncını (tansiyonu) düşürebilir. Su içme olayının da dikkatli bir şekilde düzenlenmesi gerekir. Hastalık ilerledikçe fosfat ve potasyumun sınırlandırılması gerekli olabilir.