İncitmeyecek kadar uzak, üşümeyecek kadar da yakın olabilmek...

[Merto]

İncitmeyecek kadar uzak, üşümeyecek kadar da yakın olabilmek...

Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş,büyük kayıplar vermişler.
Ama en çok kayıp veren kirpilermiş. Çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok,
kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var.
Bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış,çözüm aramaya başlamış.
Tartışa tartışa,nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya toplanmasına,
birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş.
Böylece kirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak,aralarındaki
hava tedavülünü önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış.
İlk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını görmüşler.
Ama başka bir problem çıkmış ortaya.
Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş.
Daha sonraki gece yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar
ama bu seferde donmalar meydana gelmiş.
Ne var ki, her gece kah uzaklaşa kah yakınlaşa, deneye yanıla
birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak
kadar yakın,ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler.
KISACA ;
Bizim de uzun dikenlerimiz var. Bunlar hayata karşı filtrelerimiz.
Bazen faydalı,bazen de zararlı. Çoğu zaman,kimseleri yaklaştırmıyoruz yanımıza.
Filtrelerimizden elemeden kimseleri sokmuyoruz özel dünyamıza.
Ne var ki, sıcaklık ancak yakınlaşmakla mümkün.
Birbirini incitmeyecek kadar uzak,hayatın soğuk
zamanlarında üşümeyecek kadar da yakın olmayı öğrenmeliyiz.

Alıntıdır....Net'ten

[lalezar]

Kirpiler bu şekilde, yani incitmeyecek kadar uzak, üşümeyecek kadar yakın nası duruyolar acaba??burda muglak bi nokta var..sevgili Merto şunu bi zahmet çizsen diyorum hani....bence de hikaye acaip hoş..çok tatlılar eminim...
Lerzaaaaan senin hasretine dayanamadım inan bana ..mesajlarıma niye cevap vermiyon ya yazarım bende burda...

[Merto]

kırk kel kör kirpi.....hızlı söyleyin bakalım bunuu...

valla lalezar, burda çizim için bi yer bulamadım...Atakan a söyleyelim eklesin biryerler... 44
ama şöööle anlatiimm galiba böyle tarak gibi iğneler birbirine geçiyo, aynı zamanda karşıdakine batmıyo falan gibi bir durum sözkonusu galiba...bak elimle gösteriyom şööle..

Bu arada lerzan, sihirlimi bu ayna bukleli kirpiyi tilki yapmış...yada o zaten tilki miymiş ne...
Bukleli kirpi çok güzel olurdu ama dimiii...

[turgay0101]

Gerçekten hayatın ta kendisi bu dengeyi yakalamak olsa gerek hepimizin bu dengeyi yakalaması temennisiyle

İncitmeyecek kadar uzak, üşümeyecek kadar da yakın olabilmek...

Açıkcası başlık yetti kafamda fırtılara koparmaya... teşekkürler

[dilekcik]

çok güzelmiş teşekkürler

[ZEYNEPAYY]

Ben iyi bi kirpiyim :))

[asideniz]

evet ya gerçekten de öyle ama yapması denge de olması zor bunu yapmak önemli :))

[Alexandra]

Selam Merto,

Çok etkileyici bir yazıydı gerçekten. Neler neler düşündürdü bana. Bir yandan içim ısındı, bir yandan da yüreğim buruldu.
O kadar ince bir çizgi var ki burada... O kadar zor ki o çizgiyi baz alıp, arabayı yoldan çıkarmadan yaşamak. Bu hayatın dayandığı hassas dengelerin neden bu kadar hassas olduğunu çok merak ediyorum bazen.

Kim buldu bu hassas kantarı... Sevebilecek, paylaşabilecek, ısıtabilecek, hayatta tutabilecek kadar yakın ama birbirini yaralamayacak kadar uzak... O mesafeden nasıl alabilir insan sıcaklığı...

Ama bir taraftan da birbirimize mesafe tanımamız gerekiyor değil mi? nefes boşluğu bir nevi:)))
Hepimizin ihtiyacı.... Bilmiyorum gecenin bir körü mü bana bu kadar çetrefilli geliyor bunlar,
yoksa sosyal yanımda bozulmalar mı başladı???

Sadece "uyusam iyi olacak", diye düşünmek istiyorum:))) Yarın sabah sosyal tutarlığımı yeniden değerlendirmeye alırım.
Bu kadar yorucu bir günden sonra... ama kimseyi de yaralamak istemem.

Düşünmek lazım, çooook düşünmek lazım:)))

Emeğine sağlık

Sevgiler Merto