maske

[shamanic]

maske

söylemediklerimi işitin lütfen!
bana aldanmayın!
yüzüm bir maskedir,
sizi aldatmasın.
binlerce maskem var,
çıkarmaya korktuğum,
ve
hiçbiri ben değilim...
olmadığımı göstermek
ikinci doğam oldu.
"kendinden emin biri" dersiniz,
sanki; güllük gülistanlık
benim için herşey...
adım güven belirtir,
ve
oyunumun adı;
"ağırbaşlılık"tır.
içimde ve dışımda denizler sakin,
her şeyin kumandanı ben...
kimseye gereksinme duymayan
ben...
fakat, inanmayın bana,
lütfen!
herşey dışta, düzgün ve cilalı
hiç yıpranmayan, her zaman saklayan
o maske!
altta ne güven ne de rahatlık...
altta,
karışıklık, korku ve yalnızlık içinde bocalayan
gerçek ben!
ama saklarım bu gerçeği savunuculukla.
kimsenin bilmesini istemem...
zayıf taraflarımı düşündükçe
titrer ve sararırım...
ya başkaları görürse iç dünyamı...
gerçek ben ve yalnızlığımı!
işte;
maskelerimi onun için takarım...
onun için, arkalarına saklanacak
maskeler yaratırım...
onlar;
gösterişte kullanabileceğim
parlatılmış yüzlerim.
beni korur, bakan gözlerden.
beni olduğum gibi kabul edecek,
sevecek
bakışları bulamazsam,
solacak kuruyacak gerçek ben...
ve
ben bunu biliyorum.
beni kendi maskelerimden kurtaracak,
kurduğum hapishaneden kaçıracak
diktiğim engellerden aşıracak,
beni seven,
beni anlayan
bakışlar olacak.
bana,
"sen değerlisin" diyecek,
"maskesizken daha bir insansın"
"daha yakın, daha bir dostsun"
diyecek bir bakışa
beni gören bir bakışa
muhtacım...
benim yanıma sokulman kolay olmayacaktır!
uyarırım seni dost!
uzun yıllar kendini yetersiz hissetmiş ben,
sana kendini kolayca açamayacaktır.
bütün gücümle tutunacağım maskelerime
ne kadar sokulursan yakınıma,
o denli şiddetli geri iteceğim seni.

kim olduğumu merak ediyor musun?
hiç merak etme.
ben, çevrendeki
her erkek ve kadınım.
maske takan her insanım.


charles c. finn
çeviri: doğan cüceloğlu

[nurhanza]

Hiç düşündünüz mü orjinal kişiliklerinizden

Kaç kopya çıkarılabileceğini?

Kaç farklı hayatı birarada yaşadığınızın farkında mısınız?

İstemeden yaptıklarınız isteyip yapamadıklarınız, gündüz yapıp gece pişman olduklarınızla nasıl çaresizce başka başka dünyalara doğru kanat çırpmaya

çabaladığınızı farkediyor musunuz?

Bir dost nikahının ortasında birden bastıran hüznün, bir büyüğün cenazesinde karşılaştığınız eski bir sevgiliyle çıkagelen coşkunun, sizi nasıl kopya kopya çoğalttığını ve tek bir sizden ne çok sizler yarattığını biliyor musunuz?

Sınırlı bir hayatı çabucak tüketmek için dörtnala koşturup dururken, bir an olsun, durup, geride kaç farklı ayak izi bıraktığımıza dikkat ediyor musunuz?

Halen sinemalarda gösterilen 'Multipli city' (Dördümüze Bir Eş) işte bu sorulara yanıt arıyor. Filmin kahramanı (Michael Kreaton) çağdaş bir hastalığın kurbanı; işinden başını kaldıramayan, oradan oraya koşturmaktan ne evine, ne sevdiklerine zaman ayıramayan ve sonunda hiçbirşeyi doyasıya yasayamadan bitkin düşen bir 'işkolik'...

Bu çıkmaz sokakta debelenip dururken insanların benzerim üretmeyi başarmış bir genetik araştırmacıyla tanışıyor ve kendisinden bir kopya çıkarttırıyor. Böylece işine aslını, evine kopyasını göndererek durumu idare ediyor. Ancak zamanla bu da yetmez oluyor. Kopyalar önce üçe, sonra dörde çıkıyor. Sonunda aynı adamdan, çılgın, serseri, evcil, işkolik kopyalar türüyor.

Yönetmen Harold Ramis, güncel bir sûrunu sinema teknolojisinin de yardımıyla ve mizahi bir dille perdeye taşırken, çağdaş İnsanın iç dünyasındaki kimlik krizini ve karmaşayı da olanca çıplaklığıyla sergiliyor.

Senaryoya bakınca sormadan edemiyorsunuz:

Sahi kaç kopyayız biz?

Aynı beden içinde kaç farklı ruh halini aynı anda yaşayıp, kaç farklı kişiliğe bürünebiliyoruz?

Bu kişiliklerin hangisi biziz, hangisi fotokopimiz?

James Bond filmlerindeki kibar, yakışıklı ve aynı zamanda da güçlü İngiliz salon erkeklerini hayran hayran izleyen kadın mı size daha yakın, yoksa motorsikletli bir James Dean serseriliğine tutulup maceralar özleyen mi?

Ne zaman Maryl Streep'in çehresindeki duruluğun ve gizemin büyüsüne kapılıp dingin hayatlar hayal ettiğinizi, ne zaman herşeye boşverip Madonna'nın isyana ve günaha çağıran sesine koştuğunuzu kendinize itiraf edebilir misiniz?

Huzurlu bir dağ başında sadece ırmak şırıltısı ve kuş sesleriyle sakin bir hayatı düşleyen bıkkınlar mısınız, yoksa deniz kenarında bile televizyonlarım ve cep telefonlarını elinden bırakamayan gönüllü kent mahkumları mı? Ya aynı anda ikisine birden özenmenizi nasıl açıklayacaksınız..?

Hangi kopyanız 'Kaçıp gidelim uzaklara diyor, siz sıkı sıkıya bu topraklara bağlı dururken...

Üfürükçülük adı altında bastırılmış içgüdülerinden cinsel fantaziler üreten din adamlarını, ölümcül hırslarını sahte bir gülücükle maskeleyen siyaset ikonalarını, maçlarda birer küfür mitralyözüne dönüşen kibar işadamlarını görünce sistemin ne çok kopya ürettiğine şaşıyor musunuz?

Kinler, sevgiler, öfkeler, kahkahalar ve gözyaşlarıyla örülmüş, çok kopyalı bir hayatı nasıl kendinize bile söylemeye cesaret edemediğiniz bir tür iki (üç-dört..?) yüzlülükle yaşayıp gittiğinizi farkediyor musunuz?

Her akşam haberlerin karşısında genç mezarların ardından gözyaşı dökerken, sonra nasıl birden unutup kendi bencil dünyanıza çekilebiliyorsunuz?

Resmi bir toplantının ortasında, aklınızdan masanın üzerindeki kalın raporun sayfalarından oyuncak uçaklar yapıp, tek tek aşağı atmak geçerken hala büyük bir ciddiyetle kös kös oturuyor olmanızı gülümseyerek mi hatırlıyorsunuz, üzülerek mi..?

Aklınızdan geçeni yapamamanın, ruhunuz kopya kopya çoğalırken asıl hayatı tek kopya olarak tüketiyor olmanın bedelini biliyor musunuz?

Kopyalarınızı, orjinal kimliğinizle konuşturuyor musunuz hiç...?

İçinizdeki canavar, ruhunuzdaki melekle hesaplaşıyor mu?

Hangisinin ne zaman, nasıl ortaya çıkacağını denetleyebiliyor musunuz?

Siz kopya sandıklarınızın bir bileşkesi misiniz, yoksa kopyalarınız da aslınıza mı benziyor?

Bilmeden her kopyada aslınızı yeniden mi üretiyorsunuz?

Göçüp giderken ardınızda kaç asıl, kaç suret bırakacaksınız?

Kaçının hatırlanmasını isteyecek, kaçından utanacaksınız?

Sahi, kaç kopyasınız siz...?

Hangisi sizsiniz, hangisi fotokopiniz...?

[banu]

mükemmel paylaşımlar....hem sevgili shamaniğe hem de sevgili nurhanzaya sonsuz teşekkürler...

[bartun06]

Çok güzel, ellerinize sağlık

[roseone]

süper yaaaaaaa nasıl okudugumu anımsamıyorum inanılmaz güzel bir paylaşım saolun ;)

[strongman]

çok güzel bir paylaşım tşk.

[sweeet]

Harika bir paylaşım. Şiiri daha önce dinlemiştim Doğan Cüceloğlu'ndan.

Nurhanza'nın bahsettiği film "Multipli city(Dördümüze Bir Eş)"filmini de izlenecekler listesine aldım. :))

Maskelerden arınmak...

Olduğun gibi olmak...

Öyle miyim? Öyle olmak istiyorum.

Mümkün mü? O maskeleri azaltmak? Mümkün olmalı. Ama nasıl?

Diğer insanların yargılayıcı yorumlarına kulak asmazsan mümkün. Yoksa nasıl olacak?

Hayatınızda bir kişi bile olsa bir insanın karşısına maskesiz çıkma cesareti gösterenleri kutluyorum yürekten.

Olduğum gibi görünmeyi seçiyorum.