[hayatimdegisti]

Kariyerim boyunca 9000´den fazla başarısız atış yaptım, 300´den fazla oyun kaybettim, 26 kez oyun kazandıracak atışı ıskaladım. Çabaladıkça başarısız oldum, başarısız oldukça çabaladım. İşte başarımın sırrı..." Michael Jordan


Gerçekten de başarının sırrı başarısız olunduğunda bunu kişisel algılamamakdan geçer.

Geçenlerde tanıştığım son derece başarılı bir satış organizasyonun en tepesinde ki kişi ki şu anda ciroları yüzlerce trilyon olmuş.
"Bu salonda bulunanlar arasında en çok hayırı" ben duymuşumdur.O yüzden buradayım bu konumdayım demişti.

O nedenle tüm hayatınızda hayır duymaktan çekinmeyin.Ne kadar çok hayır o kadar hayırlı ve dolu dolu bir hayat yaşamak demektir.

Kendi hayatıma da baktığımda ritmotrans tekniğini oluşturana kadar oldukça başarısız denemelerim olmuştu.
Eğer olmuyor diyip vaz geçseydim herhalde şu anda hayatimdegisti.com olmayacaktı.

[kirikkalp]

cok guzel ya kaskı bızde oyle ola bılsk.bir defa yapamaynca 2 ci defa yapmk istemiyrz hep aklmz ilk defa yapamadgmzda kaliyr.ama bu yazi etkili oldu sanki bundn sonra hep bir basamaramdgmda bunu dusuncm.

[vittoria è nostra]

Bende bir dünyaca tanınmış bizden biri olan bir Türk'ten örnek vermek isterim. O'na ne kadar hayır denilse, yoluna engeller konulsa da yılmadı ve başardı.

Saygılarımla.


7 yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı. Yalnız ve içine kapanık biri olarak yaşamaya, oradan oraya sürüklenmeye başladı.
8 yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı. Zamanını tarlalarda kargaları kovalamakla geçirdi.
10 yaşında yüzü kanlar içinde kalacak şekilde, yeni okulundaki hocasından dayak yedi. Ailesi onu okuldan aldı. Sinirden ve korkudan üç gün evinden çıkamadı.
17 yaşında hayalindeki okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.
24 yaşında tutuklandı, günlerce sorguya çekildi ve 2 ay tek başına bir hücrede hapis yattı.
25 yaşında sürgüne gönderildi.
27 yaşında kendisinden bir yaş büyük meslektaşı, kendisinin de üyesi bulunduğu derneğin çalışmaları ile kahraman ilan edilirken, kendisi hiç önemsenmiyordu. Doğduğu şehrin merkezinde rakibi törenlerle karşılanırken, o kalabalık arasında yalnız başına olanları izliyordu.
30 yaşında kendisi başka şehirleri düşman elinden kurtarmaya çalışırken, doğduğu şehir düşmanların eline geçti.
30 yaşında amiri, onu kendisinden uzaklaştırmak için başka göreve atanmasını sağladı. Yeni görevinde fiilen işsiz bırakıldı. Aylarca boş kaldı.
37 yaşında böbrek hastalığından Viyana’da 2 ay hasta ve yalnız halde yattı.
37 yaşında komutan olarak yeni atandığı ordu dağıtıldı.
38 yaşında Savunma Bakanı tarafından görevinden atıldı.
38 yaşında bir toplantıda giyebileceği bir tek sivil elbisesi bile yoktu ve başkasından bir redingot ödünç aldı. Ayrıca cebinde sadece 80 lirası vardı.
38 yaşında kendisi için tutuklama kararı çıkarıldı.
38 yaşında en yakın beş arkadaşından üçü, onun Kongre temsil heyetine üye olmaması için oy kullandı.
39 yaşında idam cezasına çarptırıldı
Sonra ne mi oldu?
42 yaşında Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı oldu!

İÇİMİZDEN BİRİ?!

Okuduğunuz öykü efsanevi lider Mustafa Kemal Atatürk’e aittir.

[Neptün]

birAsiAksAçlıkız Nickli Üyeden Alıntı

Bende bir dünyaca tanınmış bizden biri olan bir Türk'ten örnek vermek isterim. O'na ne kadar hayır denilse, yoluna engeller konulsa da yılmadı ve başardı.

Saygılarımla.


7 yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı. Yalnız ve içine kapanık biri olarak yaşamaya, oradan oraya sürüklenmeye başladı.
8 yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı. Zamanını tarlalarda kargaları kovalamakla geçirdi.
10 yaşında yüzü kanlar içinde kalacak şekilde, yeni okulundaki hocasından dayak yedi. Ailesi onu okuldan aldı. Sinirden ve korkudan üç gün evinden çıkamadı.
17 yaşında hayalindeki okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.
24 yaşında tutuklandı, günlerce sorguya çekildi ve 2 ay tek başına bir hücrede hapis yattı.
25 yaşında sürgüne gönderildi.
27 yaşında kendisinden bir yaş büyük meslektaşı, kendisinin de üyesi bulunduğu derneğin çalışmaları ile kahraman ilan edilirken, kendisi hiç önemsenmiyordu. Doğduğu şehrin merkezinde rakibi törenlerle karşılanırken, o kalabalık arasında yalnız başına olanları izliyordu.
30 yaşında kendisi başka şehirleri düşman elinden kurtarmaya çalışırken, doğduğu şehir düşmanların eline geçti.
30 yaşında amiri, onu kendisinden uzaklaştırmak için başka göreve atanmasını sağladı. Yeni görevinde fiilen işsiz bırakıldı. Aylarca boş kaldı.
37 yaşında böbrek hastalığından Viyana’da 2 ay hasta ve yalnız halde yattı.
37 yaşında komutan olarak yeni atandığı ordu dağıtıldı.
38 yaşında Savunma Bakanı tarafından görevinden atıldı.
38 yaşında bir toplantıda giyebileceği bir tek sivil elbisesi bile yoktu ve başkasından bir redingot ödünç aldı. Ayrıca cebinde sadece 80 lirası vardı.
38 yaşında kendisi için tutuklama kararı çıkarıldı.
38 yaşında en yakın beş arkadaşından üçü, onun Kongre temsil heyetine üye olmaması için oy kullandı.
39 yaşında idam cezasına çarptırıldı
Sonra ne mi oldu?
42 yaşında Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı oldu!

İÇİMİZDEN BİRİ?!

Okuduğunuz öykü efsanevi lider Mustafa Kemal Atatürk’e aittir.