nerden başlamalı

[Vaveylaaa]

benim bölümde derslere girme zorunluluğu yok o yüzden tam bir ANTİSOSYAL oldum bunun suçlusu tabiki benim hiç odadan çıkmıyorum, sürekli uyuyorum ya da netten film dizi izliyorum son zamanlarda bu değişti hayatını değiştiren insanların hikayelerini okuyup iç geçiriyorum onlara sevinip gözyaşı döküyorum sanki durgun kıpırtısız bir göl misaliyim. olaylar üstümden bana değmeden geçip gidiyor. arkadaş yok çevre yok sosyallik yok sınav zamanı ders notlarını kırtasiyeden al çalış gir geri kalan zamanda bitkisel hayattayım. sadece hayal kuruyorum imgeleme yapıyorum bu da ufak tefek şeyleri getiriyor bana temelde yine aynıyım bir adım ilerleme yok ben şimdi sosyallik artırıcı mp3 dinlemeye başlayacağım şimdi bunun yanında başka ne yapmam gerekiyor yani bana şunu şunu yap bunu bunu dinle yaz çiz denilsin kafam öyle karışık bir panik halindeyim çok sevinçliyimde uzun süredir giremedim siteye şimdi tekrar gelince burdaki insanların değişimlerini okumak bile bana mutluluk veriyor inş kısa zamanda bende onların arasına katılacağım deneyen arkadaşlar kısa sürede kendisnde işe yarayan yöntemi önerebilirmi acaba

[sweeet]

Bence bir üniversite öğrencisinin anlattığın durumda olmasının nedenleri:

1. Ya kimseyle konuşmayan içine kapanık insanlardan kaçıp duran biri olması. (ki bence sen bu gruptan değilsin)

2. Ya da konuşma tarzı kelimeleri kullanma tarzı istemeden de insanları rahatsız edecek bir olması. Belki kendi kelimelerini izlemelisin. Birisiyle tanışırken ya da konuşurken neler söylediği nasıl cümleler kullandığını yazmalısın.

3. Son bir ihtimal de insanlara kendini açmadığı için

Düşüncelerini duygularını paylaşmazsan insanlar seni soğuk bulabilir. Ben de öyleydim. Eskiden şimdi istediğim gibi istediğim insanla paylaşabilirim. Altını çizmek istediğim tek kelime istediğim. Bunu ben istemeliyim. Yoksa kendimi insanlardan uzak tutmasını da hala çok iyi bilirim. Ama bunu tercih etmiyorum.

Etrafında bu kadar insan varken başka türlü mümkün değil. Odandan çıkmıyormuşsun. Neden çıkmıyorsun? Sürekli uyumayı bir an önce bırakmalısın. Mesela kaldığın yurdun ortak kullanım alanları yok mu orada da yeni insanlarla tanışıp iletişime geçmiyor musun? Yalnız izleyeceğine arkadaşlarınla filim izle. Sen teklif et birlikte izleyelim diye. Sınav zamanı arkadaşlarınla çalış. Hiç kimsenin numarası falan yok mu ulaşabileceğin? Okulda öğrenci klüpleri vardır onlara katılmayı denedin mi hiç? Klüplerin düzenlediği geziler falan harika olur. Ya da belki de bir kursa gitmelisin. Hem yeni şeyler öğrenir hem de yeni insanlarla tanışırsın. İnsanlar dinledikleri radyo programı sayesinde bile fun club lara üye olup arkadaş ediniyorlar. Ortak ilgi alanları, ortak beğeniler insanları bir araya çok kolay getiriyor ve insanlar birlikte zaman geçirmekten keyif alıyorlar. Spor salonuna yazılabilirsin. Bunları dinliyorum, görüyorum. Bu forumdan bile kendine arkadaş edinebilirsin. Hiç biri ile tanışmayı denedin mi? Benim forumda kullanıcı adından ve yazdıklarından daha çok tanıdığım insanlar var. Kimisiyle ben iletişime geçtim kimi bana mesaj attı. İnternet ortamından da arkadaşlar edinebilirsin. Kantinde grupla oturan insanlar arasında bir kişiyi bile tanıyor olsan bir cesaret gidip yanlarına oturmaktan alı koyan nedir seni? Panik halini bir kenara bırakmalısın. Bu kadar imkan ve alternatif çözüm varken beklemek niye? Şimdi soğukkanlı olarak sen eylem planlarını yapacaksın. Kendin ölçüp tartacaksın "Bu durumu düzeltmek için ne yapabilirim?" diye en çok kendine soracaksın.

Bunların dışında telkin dinlemek sana bunları yaparken destek olacaktır ama mutlaka insan kalabalığının arasında olman gerek. İnsanlarla iletişim miktarının en doğru şekilde artacağını düşünüyorum. Ben sosyallik arttırıcı dinlediğim zaman tanıdık tanımadık herkesle rahatlıkla iletişim kuruyordum. Ondan önce zaman zaman yalnız kalmayı bilerek isteyerek seçiyordum. Şimdi dinlemiyorum ama hala çok rahat yeni insanlarla tanışıp istediğim ölçüde samimi olabiliyorum.

[Vaveylaaa]

bende bir tıkanıklık var birsürü kulübe üye oldum tanıştımda, geziyede gittim başta çok güzel herşey sonra biryerde birisi frene basmış gibi kalakalıyorum devamı yok gelmiyor o tanıştığım insanlar birbir kayboluyor yokoluyor adeta bidaha bir araya gelmiyoruz ya bir sorun çıkıyor ya ben soğüuyorum ya askıntı oluyorlar ben kovuyorum sonuç el elde baş başta kalıyorum benim sorunum karşıdan çok şey bekliyorum hep bekleme halindeyim bunuda bir türlü atamadım üstümden birde çok alınganım canımı sıkan birisi olduunda çok kırıcı oluyorum ve hayatımdan çıkarıyorum önce bu böyle değildi ama şartlar beni bu hale getrdi malesef haliylede kimse kalmadı etrafta