[bluemoon24]

*



merhabalar ben anantik çaglardan kalma gerekse kabartma gerekse oyma hayvan veya nesne figürlerle ilgili işaretler ve anlamlarını ögrenmek istiyorum.lginize teşşekürler.







Varılacak







Hedefi







Olanlar







İçindir...







artık yok işaret falan hayatımız karardı işretler yüzünden [img]/images/smilies/smile.gif[/img]







kelimelerim ard arda düşüverince kervan misali,aradılar kendilerini tamamlayan işaretleri.







üç noktaydı içlerinde en sevdiğim...



söylenecek sözlerimin karadeliklere feda edilişinin sürgünüydü üç noktanın varlığı aslında..



en sevdiğini kıyamıyor insan fazla kullanmaya..hoyrakça tüketmeyi istemedim üç noktalarımı..







en hoşlaşmadığım ise virgül..



bitmek istersin de bitirtmez bir türlü,hep bişey daha,biraz daha, ha daha,bi daha.. uzun cümlelerimin vazgeçilmezi..oysa ben kısa cğmlelerde varolmayı seviyordum..







en lâzım olduğunu düşündüğüm ise soru işaretiydi.



istifhamlarımın kancasıydı o,beynimin kıvrımlarında asılı unuttuğum..







ve unutmadım, bir izahata geçmenin elzemi iki noktamı:



hepsi kenarlarına geçip bekleşirler iki nokta arzı endam ederken..







ama son söz yine kısa ve öz olana ait.



ve nokta.







bir şeyin sembolü



yoksa bu bi isaret mi? ? ?



isaret isaret kesin isaret...







İşaret Çocukları







Yasin okunan tütsü tüten çarşılardan



Geçerdi babam



Başında yağmur halkaları







Anam yeşil hırkalar görürdü düşünde



Daha ilk güzelliğinde



Alnını iki dağın arasına germiş



Bir devin göğsüne benzer



Göğsünden dualar geçermiş







Çarşılar ellerinde ekmek iğneleri



Cami avlularına açılan



Havuz sularına kapılan çocuklar



Görmeden güneşin bütün renklerini



Götürmezlerdi dükkândaki babalarına



Ocaktan akan kaynar yemekleri



Nenelerinin koyduğu avuç taslarına







Başı ve yüreği şahbaz



Kaleleri ağırlayan kadınların



Süslerini kemerlerini



Başlarını ağırlaştıran



Ağır siyah şelâle saçlarını



Tutunca gençleşirdi erkekler







Sonra insan o ki denizde



Küçük ve büyük nehirde



Bedeni ıslatan afsunlu suda



Önce niyet sonra yıkanırdı







Zaman dert getirdi sulara



İçinde eski balıkların yattığı kayalar



Savaşan insanların elinde



İnce yontulup taşındı balta mızrak şekline







Anam kanları kuruyan



Kavga ayıran bir kargı elinde



Kara ocağın taşlarına



İşaret koydu çocuklarını



Belinde gezdiren babamın



Beyaz yazılarla kazandığı adları







Yüreği korkuyla kuvvetlendi babamın



Unutup genç gelen günleri



Zamanın sürerken çektiği günleri



Çetin bilmecelerle



Sürdü atını şehirlere







Yün ören at güden kadınlar



Ormanlara tepeden eğilen toprak evlerde



Küçük pencereli karanlık dar odalarda



Uzaktan uzayıp gelen kurt seslerinin



Uzağa çekilip giden



Ayazda donan gülmeler içinde



Ormanlarda süt emziren anne



Unuttu gittikçe uzayan çocuğunu







Hep kaçarmış şehirlerin



Demir dağlarına



Uyuyunca toprak beşiğimde



Sahipsiz kalan



Ellerimden kayan aydınlık günlerim







Cahit Zarifoğlu







Kaynak:Antropoloji