[bluemoon24]

*



Harf devriminden (?) sonra zamanın edebiyat mecmualarında ' şeksiper ' olarak yazılan ve uzun bir süre öyle anılan / tanınan İngiliz yazar.







Seni bir yaz gününe benzetmek mi, ne gezer?



Çok daha güzelsin sen, çok daha cana yakın:



Taze tomurcukları sert rüzgârlar örseler,



Kısacıktır süresi yeryüzünde bir yazın:



Işıldar göğün gözü, yakacak kadar sıcak,



Ve sık sık kararı da yaldız düşer yüzünden



Her güzel, güzellikten er geç yoksun kalacak



Kader ya da varlığın bozulması yüzünden



Ama hiç solmayacak sendeki ölümsüz yaz,



Güzelliğin yitmez ki asla olmaz ki hurda



Gölgesindesin diye ecel caka satamaz



Sen çağları aşarken bu ölmez satırlarda:



İnsanlar nefes alsın, gözler görsün elverir,



Yaşadıkça şiirim, sana da hayat verir.







Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,



Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.



Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,



Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,



Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,



O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,



Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,



Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,



Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,



Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,



Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,



Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen' e



Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,



Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.







Biri huzur,biri dert,iki sevgilim var benim



iki görüntü gibi hep gönlümü çekerler:



Sarışın bir erkektir benim iyi meleğim,



Kötü ruh bir kadındır,kapkaranlık bir esmer.



Dişi cin cehennemde beni yok etmek ister



Meleğimi gönlümden ayartmaya çalışır



Onun saf varlığını pis kibriyle büyüler,



Kutsal ruhu şeytana çevirmeye kalkışır.



Benim iyi meleğim iblisçe kudurunca



Dost doğru bilememde kuşkulara düşerim:



İkisi benden ayrı sıkı dostluk kurunca



Melek,dişi şeytanın cehenneminde derim



Dertliyiyim bilemeden kuşkuyla yaşamaktan,



Sonunda meleğimi yakacak dişi şeytan.







-Yanlış kavgada,cesaretin doğrusu olmaz...







-Dertlerimin çığlığında nasihat filan duyulmuyor...







HAMLET



var olmak yada olmamak,mesele bu



gozu donmus talıhın sapanına,oklarına



için için kapanmak mı daha soylu



yoksa bir dertler denizine karsı silaha sarılıp



son vermek mi onlara? olmek, uyumak...



hpsi bu...ve bir uykuyla



yurek sızısına ve bedeni bekleyen



binlerce darbeye son verdik diyebilmek



hangi insan gonulden istemezdi bu bitişi



olmek,uyumak...uyumak,belki ruya gormek



ha! işte burda.cünku o olum uykusunda



su fani bedenden sıyrılıp çıktıgımızda



gorecegimiz ruyalar duraksatır bizi ister istemez



işte felaketi onca uzun omurlu kılanda bu



kım katlanırdı yoksa zamanın kırbaclarına,kufurlerine



zorbanın haksızlığına kibirli adamın hareketine



hor gorulen askın acılarına adaletin gecikmesine



devlet gorevlisinin kendini bilmezliğine



sabırla bekleyen erdemli kişinin



degersiz insanlardan gordugu muameleye



insan yalın bir hancer darbesiyle hesabı kesebilecekken



kim katlanırdı bu yorgun yasamın yuku altında



homurdanıp terlemeye



olumden sonraki bir şeyin korkusu olmasaydı



sınırlarını bir gecenin bir daha donmediği



o bilinmeyen ulkenin korkusu kafamızı karıştırıp



bizleri tanımadıgımız dertlere kosup gitmektense



basımızdakilere katlanmak zorunda bırakmasaydı



işte bunları düşündükçe



odlek olup çıkıyoruz hepimiz



ve işte boyle kararlılığın dogal rengi



endişenin soluk golgesiyle bozuluyor



bulutları hedef alan buyuk ve iddialı atılımlar



bu yuzden yorungesinden sapıyor



ve bir girişim olmaktan çıkıyor adları



hey o da kim? guzel ophelia! !



peri kızı, dualarında benim gunahlarımıda unutma







'...sizi seviyorum nedenini sormayın akıl,mantık,Aşk'a kılavuz olsa da,sırdaş olamamıştır asla...'







Sone 87

Hosca kal! Degerin cok yuksek, tutamam seni,







Biliyorum kendine ne paha bictigini







Ozgurluge kavustun alip deger belgeni,







Iptal ettik sendeki hakkimin senedini







Nasil tutarim seni, saglamadan iznini,







Neyim var hak edecek senin zenginligini,







Bu essiz armagana kim layik gorur beni?







Bana verilmis berat, donup buldu vereni.







Sen vermistin kendini, bilmeden degerini







Ya da bana vermekle hata isledigini,







Bir yanlis anlamanin sonucu hediyeni







Ama, o yine buldu hatayi duzelteni







Sen benimdin: ruyanin gorkemleriyle doldum.







Ben uykuda sultandim, uyaninca hic oldum

William Shakespeare







Kaynak:Antropoloji