[bluemoon24]

*



misafirliğe gidildiğinde sessiz oyunlar oynanır akıllı çocuklarca.. )







haritada ülke/şehir bulmaca...







Kovboyculuk.







(bknz. dıkşınya)



(bknz. vurdum seni Kemal)



(bknz. ölsene oğlum)



(bknz. vuramadın çünkü benim kurşun geçirmez yeleğim var)



(bknz. kafandan vurdum lan)



(bknz. kasketim var o zaman)



(bknz. ben oynamıyorum)



(bknz. kaçma Kemal bu sefer gerçekten öldürecem seni)



(bknz. bitmeyen diyaloglar)







bkz:yedi kule



bkz:istop



bkz[img]/images/smilies/redface.gif[/img]rtada sıçan (nasıl bi isimdir o yahu!)



bkz:sek sek



..



uzaaar gider...







ben sahsen cok ip atlardim. galiba cocuklugum boyunca ip atladim,hatta annemin beni genc kiz gibi gorduu zamanlarda da ip atlamaya devam ettim.







Keşke kelimelerin kökenlerine inip, nasıl türetildiğini, kelimelerin hikayelerini araştıran insanlar olduğu gibi çocukken, kendiliğinden ortaya çıkmış oyunların hikayelerini de araştırsalar ve ya hangi cin fikirli çocuktan türediğini bulsalar.



Simit oyunu meşhurdur. Bilenler bilir. Bu oyunu ilk biz bulduk zannederdik çocukken. Okulun bahçesinde can sıkıntısından 'ne oynasak ne oynasak ' diye düşünürken böyle ilkel bir oyun keşfetmiş zamanla geliştirmiştik. Gel gör ki yaşıtlarım içinde çocukluğu Ankara'da veya başka memleketlerde geçmiş arkadaşlarımdan bu oyunu bilmeyen yok. Hayal kırıklığı yaşamıştım. Hatta ilk duyduğumda 'ama ama sen bu oyunu nasıl bilebilirsin ki..? ' diye şaşkınlığımı belirtmiştim. Kollektif Şuur dedikleri şey bu olsa gerek. O oyunu keşfettiğimiz ân dün gibi aklımda..







Kaynak:Antropoloji