[bluemoon24]

*



bize üç çay dedi iki açık biri demli



bir tartışma oldukça hararetli



ne olacak dersin memleketin hali



eskiler çok doluydu gözleri nemli



ne olacak dersin memleketin hali



osman bey çok doluydu gözleri nemli, dedi ki



ben kimsenin kölesi değilim



ben sadece ekmeğin emrindeyim dedi



emir almaktan hiç hoşlanmamm dedi



bastırdı bu sözleri tavlanın sesi



ne iş veren ne işçi okey ve pişti



eskiler çok doluydu gözleri nemli



ne iş veren ne işçi okey ve pişti



osman bey çok doluydu gözleri nemli



ben kimsenin kölesi değilim



ben sadece ekmeğin emrindeyim



cenk taner



aşk ve para 1993 (08.11.2006 13:02)



kesme şekerin aşk ve para adlı albümündeki şarkılardan bir tanesi..



ayrıca da copy paste yapılmadı..kendi elceğizlerimlen yazdım..



ayrıca neden illa bişeyler yazmak zorundayım..



ayrıca hislerime gayet güzel tercüman olan şeylere bi de kendim bişeyler eklemek zorundayım neden..







Bu da ekmeği emrine alan simitçinin hikayesi sanırım... [img]/images/smilies/smile.gif[/img])

Ankaralı Simitçi



Son bir yıldır öğle yemeklerini dışarıda yemek durumunda kaldığımızdan

işyerinden iki ağabeyimle Tunalı civarlarındayemeğimizi yiyor ve öğleden

sonrası için de Tunalı Pasajı karşısındaki köşeden simit alıyoruz.

Yaklaşık on-on beş gündür tezgahın başka birisi tarafından işletildiğini

fark etmiştim. Dün bu sefer simidi ben alacağım diyerek, tezgaha

gittiğimde simitçi ortalıkta görünmüyordu. Ben de her tezgahın başında

simitçi olmadığında, Türklerin yaptığı refleks ile tezgahın camını açacak

ve parayı koyarak iki tane simit alacaktım. Öyle de yaptım tezgahın

sürgülü camını açtım 1 YTL' yi rafa koydum ve tam simitleri alacaktım ki,

orada

üstüne el yazısıyla bir şeyler yazılmış, müsvedde kağıtları gördüm. Beni

iyi tanıyanlar ne kadar meraklı olduğumu bilirler 'Yahu bu da nedir, ne

yazmış bu adam acaba, bir bakayım,' dedim:

8:10 - 2

8:15 - 1

8.21 - 1

8.22 - 2



Anlayacağınız bu listede öğleye kadar hangi dakikada kaç simit satıldığı

yazıyordu.

Sonra bu listenin altına 13:55 - 2 yazıp, ne yazdığıma dikkat etsin diye

2'nin üstüne bir de yıldız koydum ve simitleri aldım.



Veritabanı tutmaya bayılırım. 'Allahım adamdaki bilince bak, veritabanı

tutuyor! ' dedim. Ama emin

değildim. Belki de belediye böyle bir şeyler istemiştir falan... dedim.

Neyse uzatmayayım, bugün yine aynı simitçiye uğradım, bu sefer oradaydı.

Nasılsın, iyi misin, hoşbeşinden sonra' 13:55 simitlerini toplama

ekledin mi? ' diye sorunca: 'Abi sen miydin o? ' diye gülümsemeye

başladı. 'Neden böyle bir liste tutuyorsun? ' diye sordum, 'Belediye mi

istiyor? ' ' Yok abi, ben 15 gün önce aldım bu tezgahın işletmesini, henüz

yabancısıyım müşterinin dedi. Bunları dakika dakika yazıyorum, hangi

saatlerde müşteri yığılıyorsa, ona göre sıcak

simit getireceğim, o gün sabahın simidi akşama kaldı, utandım müşteriden'

dieyince ellerine sarılıp öpmek geldi içimden. Yaa işte böyle...



İster CRM (Customer Related Management) deyin, ister PR (Public Relation) ,

isterseniz de Market Research...

Ben simitçinin yaptığı işten kendime mesaj çıkarmazsam ölürdüm. Ne mi

çıkardım? ... Yoo, o kadar uzun boylu değil her şeyi de yazacak değilim

ya! ...

'Herkesin Mesajı Kendine...' Artık her simit aldığımda aklıma VERİTABANCI

SİMİTÇİ gelecek. Zekâ,işine saygı, kâr arttırma bilinci... Hepsinin

sonucunda yaratılan gerçek katma değer ve farklılaşarak rakiplerinden

ayrılma...

Bunları öğretmek için yıllarca insanları yüksek ücretli okullarda

okutuyorlar. Sonuç ' veritabancı simitçinin ' yanından bile geçemeyecek

olanlar bakın her yerde yüksek maaşlar alıp, endam gösteriyorlar.



Mehmet TURNACIOĞLU







Kaynak:Antropoloji