CAN YÜCEL sizce ne demek, CAN YÜCEL size neyi çağrıştırıyor?

[bluemoon24]

*



.........



Çok sevmeyeceksin mesela.



O daha az severse kırılırsın.



Ve zaten genellikle o daha az sever seni,



Senin onu sevdiğinden.



Çok sevmezsen, çok acımazsın.



Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.



Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.



Senin değillermiş gibi davranacaksın.



Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de



korkmazsın.



Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.



Çok eşyan olmayacak mesela evinde.



Paldır küldür yürüyebileceksin.



İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,



Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.



Gökyüzünü sahipleneceksin,



Güneşi, ayı, yıldızları…



Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.



"O benim." diyeceksin.



Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…



Mesela gökkuşağı senin olacak.



İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait



olacaksın.



........

iste budur...







Bir Sen Eksiktin Ayışığı







Bileklerimizi morartmış yeni Alman kelepçeleri,



Otobüsün kaloriferleri bozuldu Kaman'dan sonra



Sekiz saat oluyor karbonatlı bir çay bile içemedik,



Başımızda perensip sahibi bir başçavuş.



Niğde üzerinden Adana Cezaevine gidiyoruz...







Bi sen eksiktin ayışığı



Gümüş bir tüy dikmek için manzaraya!







Can Yücel







Sevgi emekmis,



Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür birakacak kadar sevmekmis.







BEY VE HANIM







Seneler geçsin, sen beni bil, ben seni bileyim istiyorum.



Benim olduğu kadar dostlarının,



dostlarının olduğu kadar benim ol istiyorum.



Nice sıkıntı ve zorluk yaşayıp anlatalım.



Yaşayalım ki, öğrenelim hayatı ve destek çıkmayı.



Birbirimizin omuzlarında ağlamalıyız.



Paylaşmalı ve beraber sıkılmalıyız.



Öyle ki, yalnız sıkılmak sıkmalı bizi.



Güzel günlerimizi, evimizde bir şişe şarap ve pijamalarımızla kutlamalıyız.



Yada bazen dostlarla ucuz biralar içerek...



Böylece yaşamalıyız işte.



Sonra çocuğumuz olmalı,



Düşünsene senin ve benim olan bir canlı.



Geceleri ağladıkça sırayla susturmalıyız.



Sen arada mızıkçılık yapmalısın ve ben söylenerek almalıyım sıranı.



Yorgun olduğum için yemek yapmamalıyım, söylenerek yumurta kırmalısın.



Hava soğukken birbirimize sıkıca sarılıp yatmalıyız.



Zaman su gibi akıp giderken, herşey yaşanmış bir hayatımız olmalı.



Herşeye rağmen hiç bıkmamalıyız birbirimizden



Mutlu da olsa, kötüde olsa, yaşadığımız günler bizim günlerimiz olmalı.



Saçlara düşünce aklar, yada gidince aklar, çocukları güvence altına alıp gitmeli bu şehirden.



Kavgasız, her sabah cinayetle uyanılmayan, sessiz bir yere gitmeliyiz.



Geceleri balkonda denizi seyredip, sandalyelerimizde sallanmalıyız.



Eve gelip benden kahve istemelisin.



Çocuklar gelmeli ziyaretimize, geçmişteki hareketli günlerimizi anımsamalıyız.



Ben, 'Bey' demeliyim sana, sen de 'Hanım'.



Öyle sevmelisin ki beni bu yazdıklarım korkutmamalı seni.



Tebessümler açtırmalı yüzünde.



Birgün bu hayatı bırakıp giderken, sadece mutluluk olmalı yüzümüzde.



Birbirimizi sevmenin gururu olmalı herşeyde....







C.YÜCEL







Bunca zaman bana anlatmaya çalistigini, kendimi buldugumda anladim.



Herkesin mutlu olmak için baska bir yolu varmis,



Kendi yolumu çizdigimde anladim.







Bir tek yasanarak ögrenilirmis hayat, okuyarak, dinleyerek degil,



Bildiklerini bana neden anlatmadigini anladim.







Yüreginde ask olmadan geçen hergün kayipmis,



Ask pesinden neden yalinayak kostugunu anladim.







Sevmek ile sevilmenin yolu önce kendini sevmekten geçermis,



Neden kendine asik oldugunu anladim.







Aci doruga ulastiginda gözyasi gelmezmis gözlerden,



Neden hiç aglamadigini anladim.



Aglayani güldürebilmek, aglayanla aglamaktan daha degerliymis,



Gözyasimi kahkahaya çevirdiginde anladim.







Ve sevilenle aglayamiyor, kaçiyorsan ondan, çaresizliktenmis,



Senin acin için odamda tek basima hiçkiriklarla agladigimda anladim.



Bir insani herhangi biri kirabilir, ama bir tek çok sevdigi



acitabilirmis,



Çok acittiginda anladim.



Fakat, hakedermis sevilen onun için dökülen her bir damla gözyasini,



Gözyaslariyla birlikte sevinçler terkettiginde anladim.







Ìyi niyet tokmakmis sevilenin basina bazen,



Basimda sislikler olusunca anladim.







Yalan söylememek degil, gerçegi gizlememekmis marifet,



Yüregini elime koydugunda anladim.







Tek basina ayakta durabilecek kadar güçlüysen, yaninda tutanlar varmis,



Neden hiç yalniz kalmadigini anladim.







Ve 'Sana ihtiyacim var, gel' diyebilmekmis güçlü olmak,



Sana 'git' dedigimde anladim.







Biri sana 'git' dediginde, 'kalmak istiyorum'



diyebilmekmis sevmek,



Git dediklerinde gittigimde anladim.







Dostun seni bir kez terkedermis, bin kez degil,



Aslinda hep yanimda oldugunu anladim.







Ve bir kez terketti mi seni, affetmek çok zormus,



Ben de affedemedigin seyin ne oldugunu anladim.







Sana sevgim simarik bir çocukmus her düstügünde ziril ziril aglayan,



Büyüyüp bana simsiki sarildiginda anladim.



Özür dilemek degil, 'affet beni' diye haykirmak istemekmis,



pisman olmak,



Gerçekten pisman oldugumda anladim.



'Affedemem, çok geç' demek kaltak bir gururdan baska bir sey



degilmis, hala sevgi varsa içinde eger,



Tutsak kalbimin kapilarini kirip, içine baktigimda anladim.







Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymis, sevgi dolu yüreklerin



gururu olmazmis,



Yüregimde sevgi buldugumda anladim.







Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermis bir gün affedilmeyi,



Beni affetmeni ölürcesine istedigimde anladim.







Sevgi emekmis,



Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür birakacak kadar sevmekmis.







Daha bir çok sey anladim. Ama en önemlisi]...]



Daha yolun çooook basinda oldugumu anladim.

**********************



Yalnızlığa dayanırım da,bir başınalığa asla.



Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka, baka.



Bir dost göz arayışıyla.



Saat tıkırtısıyla...



Korkmam,geçinip gideriz biz Mutlulukla,



Ama



'Günün aydın,akşamın iyi olsun' diyen biri olmalı.



Bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.



Yoksa,



Zor değil,hiç zor değil,demli çayı bardakta karıştırıp,



bir başına yudumlamak doyasıya.



Ama



'Çaya kaç şeker alırsın? '



Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra...



Can YUCEL







Benimle ölür müsün sevgilim?







Ömrünün sonbaharını bana ada







Birlikte gidelim bu sevgisiz cihandan







Birlikte uçalım gökyüzüne







Uyuyalım ebediyen yan yana







Göz-göze diz-dize…







Benden önce gitme küserim







Koca yatağımda beni tek koyma







Ağlattırma çaresizlik içinde







Koca kenti üstüme yıkma







Kimsesizler gibi beni bir başıma bırakma







Alışmalıyım sensizliğe şimdiden







Ara ara sensiz kalmalıyım







Bazen rüzgârın uğultusu







Bazen denizin maviliği







Altında düşünmeliyim bu fikri kabullenene kadar







Düşündüm-taşındım sonunda







Bir karara vardım







Benimle ölür müsün sevgilim?







Caner Yücel







hazzın, özgürlüğün, yolagelmezliğin, devrimi şenlik olarak görmenin, arzuları patlatmanın, imgelemi zıplatmanın, sürreel arsız şairi. küfürbazlığı, ayyaşlığı, delibozukluğu, dili yarıp yarıp yeniden kurmasıyla türk dilini candan yücelten, şair kimliğiini de.ikine sallamayan çağdaş bi derviş. meczup. fındık kadar beyni olanlarla, edebiyatı öle canlarının istedikleri gibi çekiştirebilecekleri bir oyuncak zannedenlerin hiç bir zaman anlamalarının mümkün olmadığı şair-insan.







Ve şöyle demiştir



ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,



gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım..



bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği



acıtabilirmiş,



çok acıttığında anladım..



fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,



gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım..



yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,



yüreğini elime koyduğunda anladım..



sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,



yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..



ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,



beni afetmeni ölürcesine istediğimde anladım..



sevgi emekmiş,



emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...'







can yücel







Sözümona insandım



Hamsiydim buğulandım



Koynumdaki hatunu



Havva anamız sandım







Beyazıt Kulesiydim



Hem Kumkapıdaki yangın



Arap itfaiyeciynen



Kendi derdime yandım







Pir Sultandım abdaldım



Düz rakıya dadandım



Çekip çekip kafayı



Anacığımı andım







Banazdaydı bazlamam



Ve radyodaki reklam



Yaşamı yandaş sayıp



Bana bir ekmek bandım







Arşa vardı feryadım



Firazda kör kadıydım



Kararsızlıktan cayıp



Katlime karar aldım







Gül benizli isyanım



Eksi çıktıkça kanım



Arta durdu bicanım



Ben ölsem ölsem bile







Dipdiri o sol yanım...







CAN YÜCEL







herhalde bir gun yururken yolda..ve yuruyup gecerken koprunun beyler beyi kavsagindan denk geliyor siyah onluklu bir cocuga..parmakliklara sarilmis..cocuk iki goz iki cesme..'yakisiyormu aglamak' diyor..'delikanli adamsin sen'..







'sen' diyor cocuk..'tukenmez kalemini kaybetsen aglamazmisin'..







uzaklasmis olmali tek bir kalemini bile veremeden..







Kaynak:Antropoloji