[bluemoon24]

*



Hep etmistir aslinda



Benim farkıma varsanda varmasanda farketmez......................ben senin farkındayım................................







Bazen yazacak bir şeyler bulmakta zorlanırız…. Duygularımızı kelimelerle ifade etmek imkansız olur...İçimizde bir yere oturtamadığımız bir kuş pırpır dolaşır... Yüreğimiz ağzımızdadır... Ayaklarımız sanki havalanır, yürürken bir yerlerimize vurur… Aklımız zaten böyle zamanlarda havalarda olur ve imkansız görevlerini yapmaz...



Biliyorum bugün günümde değilim ve yapacak gücüm yok denebilir…Veee biz bu arada bir sürü olumsuzluğu da yaşamaya devam deceğiz… bunlar hayatımızda hep var ve olmaya devam edecek...Bugün her şeye rağmen, inadına yaşamayı hem de insanca hissetmeyi ve tad almayı denesek…Mesela, bir çingeneden sırf kendimiz için çiçek almayı, bunu mutlaka masamıza koymayı…Bir bardak kahveyi hiç bir zararını düşünmeden ve de höpürdeterek içmeyi…Çok kızdığımız birine, en komik halini düşünerek bakmayı ve gülümsemeyi…En sevdiğimize onu sevdiğimizi hiç sırası değilken açıp, söylemeyi,veya yazmayı ….Ya da mail atmayı deneyelim...Ve illa ki bugün müzik dinlemeyi, içimize en dokunanı alıp, bağıra çağıra ağlayarak da olsa dinlemeyi…



Gizlediğimiz, sakladığımız, korkudan, tembellikten ortaya çıkarmaya cesaret etmediğimiz BİZİ bugün bize davet edelim ve onunla yüzleşelim…Hayatımızda var olduğu için şükran duyduğumuz insanlara bunu söylelim…Ve kızgınlıklarımızı alıp, masanın üzerine koyup onları tek tek ayıklayarak, sevgiyle tanımayı anlamayı ve mümkünse kime ise (bu biz bile olsak temizlemeyi, hatta geri dönüşsüz bir çöp öğütücüsüne atmayı...



Kısacası sadece bugünlük GÖRMEYİ, DOKUNMAYI, TAD ALMAYI ve FARKINA VARMAYI üstelik hepsini bir arada yapmayı denesek…



Denediklerimizi paylaşsak, paylaştıklarımızı herkes okusa ve bunun yapılabilir olduğunu göstersek, her şeye rağmen insanlığımızın, duygularımızın, sevinçlerimizin sahibi olsak [img]/images/smilies/smile.gif[/img] Hayata karşı, kendimize karşı FARK ETMEZ demesek…İşte ben seni görmeden, duymadan FARK ETMEZ DEMEDEN....FARKLI OLDUĞUN için sevdim...







-Aaloov..Cabbar...



-Buyurun benim..



-Cabbar, ben müteahhit Rüştü..



-Efendim Rüştü abi..



-Yauv şu bizim..



-Ney sizin aabi.?



-Yau anla be oolum..



-Neyi Rüştü abi.?



-Bizim dosyayı diyorum oolum...öne alsan diye..!



-Hangi dosyayı Rüştü abi.?



-Yau,kamu arazisine inşaat yapma ruhsatı başvurumuzun dosyası canım..



-Heee,öööle desene Rüştü abi..



-Sööle bakalım sarı zarfın içine kaç dolar girer.?



-Abi, zarfın büyüklüğü.? ? ?



-Fark etmez oolum sen iste, en büyüğünü kullanırız...



-Heee o zaman Fark etmez be aaabi...Aldığı kadar dolduruver bi zahmet...! ! !







artık......



gelsen de gelmesen de.....



sevsen de sevmesen de.....







acı hayat diye bir dizi var...



orda ki malum kotu adam, ustunden emir alınce







- fark etmez abi



diyor...







uyumlu olma göstergesi sanılsa da aslında fikirsiz ve tercihsiz olmanın sinir bozucu göstergesidir...







''çay mı kahve mi alırsınız? '' sorusuna cevap







''farketmez'' olunca tepe tasım atar....







nasıl farketmez?







çay başka kahve bambaşka..herbirinin tadı farklı,içilme saatleri bile farklıdır...







nasıl farketmez olur?







elbette herşey fark eder...







Kaynak:Antropoloji