İBRAHİM (A.S.) sizce ne demek, İBRAHİM (A.S.) size neyi çağrıştırıyor?

[bluemoon24]

*



Kirilan putlarin yerine



Yenilerini diken kim?







Putların







Amansız







Düşmanı...







"De ki: Şüphesiz Rabbim beni doğru yola, dosdoğru dine, Allah'ı birleyen İbrahim'in milletine (dinine) iletti. O, ortak koşanlardan değildi..." (Enam 161)







Üzerine gece bastırınca, bir yıldız gördü:'Rabb'im budur' dedi. Yıldız batınca da:' Ben batanları sevmem' dedi.







Ay'ı doğarken gördü: 'Rabb'im budur' dedi. O da batınca: 'Yemin ederim ki, Rabbim bana doğru yolu göstermeseydi, elbette sapıklığa düşen topluluktan olurdum' dedi.







Güneş'i doğarken görünce: 'Rabb'im budur, bu hepsinden büyük' dedi. O da batınca dedi ki: 'Ey kavmim! Ben sizin (Allah'a) ortak koştuğunuz şeylerden uzağım'.







'Ben vechimi (yüzümü, varlığımı, bilincimi) hanif=özündeki hakikate inanan olarak, gökleri ve yeri yoktan var edene çevirdim ve artık ben asla Allah'a ortak koşanlardan değilim'. (Enam 76.77.78.79)

İBRAHİM (A.S.) Hakikat i arayip, arastirip, sorgulayip, tefekkür eder iken, algiladigi seylerin gelip gecici oldugunu gözlemlemis, daha da ötesinda algilanalarinin yoktan var olup 'her an' yok olduklarini müşaade ediyor. Bu müşaadesi onu kendi varligi dışında bir şeyin var olamiyacagini farkettiriyor, dışda, ötede, gökte hakikati aramayi birakarak kendi özüne 'Ben' dedigi varliga yöneliyor.







Bu yönelişte varliginin, aslinin, özünün, hakikatinin Allah oldugunu, O´ndan ayri bir varlik olmadigini, tüm mevcudatin varligininda Allah´a ait oldugunu, Allah yani sira ikinci bir varlik olamiyacagini, algilanan herseyin yoktan var olup ''her an da'' (el an da öyle) yok olduklarini idrak ediyor...







Ve diyor ki 'Ben yüzümü hanif (özündeki hakikate inanan) olarak, gökleri ve yeri yoktan var edene çevirdim ve artık ben asla Allah'a ortak koşanlardan değilim'.







Halil İbrahim'le biz de düşseydik volkanlara







Ve su gibi inseydik ateşten tarlalara.....(S.B.)







ibrahimi bir yazı



...nemrut diyordu yazıda ibrahimi yakmak istedi ve koca bir ateş yaktı...nemrut için ihtimal tekti...ateş yakmalıydı...oysa ibrahimin aleyhisselam çözüm ihtimalleri sonsuz rabbi vardı...ve aklın yakar bildiği ateşe atılacak ibrahim rabbinden ateşi söndürmesini istemedi çözüm önerisinde bulunmadı rabbine bunu kulluğa ar saydı...sadece hasbunallah dedi'hasbunallahi ve ni'mel vekil'...çünkü bir insan kendi çözümlerinden vazgeçiyor,bir çözüm dayatmıyor ise başkasını kendine vekil bırakabilirdi...o da öyle yaptı...rabbini vekil tutup bi çözüm önerisinde bulunmadı sonsuz çözüm sahibini kendine vekil yaptı...zaten yakan ateş değil ateşe yanmasını emredendi...ve sonsuz çözüm sahibi ateşe emretti...ibrahime serin ve selametli ol...akıllara sığmayan çözümü verdi ibrahim 7gün ateşte kaldı ateş onu yakmadı...ateş yine ateşti ama ibrahimi yakmadı...biz ne çok çözüm dayatmaları yapıyoruz rabbimize...şöyle olsun böyle olmasın derken çözüm seçeneklerini aklımızın dar kuyularına itiyoruz çözümsüzleşiyoruz...bize vekil allah yetmiyor mu (haşa) ne bu iddiamız...yüreğimize düşen ateşleri rabbim bize serinkılabilir,o ateşler başkalarını yakarken bizi serinletebilir,selamete taşıyabilir...biz ateşi söndürmekle uğraşıyoruz hep...oysa yakan ateş değil unutuyoruz...rabbim bizi affeyle,aklın,nefsin ve musibetlerin ateşi çetin sen vekilimiz olkalbimizi bize serin eyle...







karşı gelmenin,kurcalamanın,tek başına hayır demenin,gerçeğin timsali







Denir ki, Nemrud ve kavmi yanına bile yanaşamadıkları ateşe Hz. İbrahim'i atmak için bir mancınık kullandılar. Hz. İbrahim Halilullah yükseğe kurulan bu mancınığa kondu ve o cehennemi ateşte yakılmak üzere atıldı. Yüce rabbimizden ferman geldi







^^(Kudret sahibi olan) Biz de dedik ki: Ey ateş İbrahim'e karşı serin ve selamet ol^^







Nefesler durmuştu. Ateş gülistana dönmüştü ve Yüce Allah'ın DOST dediği Hz. İbrahim sağ ve salim, Nemrud ve kavminin tuzağından kurtulmuştu.







^^İbrahim'e bir tuzak kurmak istediler. Fakat biz kendilerini daha ziyade hüsrâna düşürdük (üzerlerine sinek musallat ederek onları helâk ettik) . Helâk şekilleri de çok ibret verici idi.^^







İbrahim tevhid demek. İbrahim, Allahın dostu, imanına zulmü bulaştırmamış ibrahim... Ne evlat sevgisi, ne ateş korkusu Allahı unutturdu... Alemlere örnek, akli selimle Rabbini bulan, teslimiyeti dillere destan ibrahim. Selam olsun İbrahime ve onun yolunu kavrayan imanına şirki bulaştırmamış olan tüm insanlara.







Kaynak:Antropoloji