[bluemoon24]

*



'uyduruk sözlerinden betona yapışan ayrılık, boşluklarına



zamanın dolunca gir doğandan yarı-güzel rüyama. gel de gitme



uykularıma dokun.'







der ve inceden ayrılır aramızdan...







kısalan bir '_a' dan ince ince ölümün sızması demek.yalnızlığın ra dönüşebileceğinin kanıtı demek.kaan ince henüz büyümemiş kentin geç yanan sokak lambaları demek...







Yarım kalmış acılar denizi pencereme konardı geceyle, savrulurdum. Gözyaşı kokusuyla dolu bir kuğu, zamanın sonuna kalkan, sürgünümdü göz mavisi duman, sessizliğim.







Aktım ölü deniz kızıyla gökkuşağı saklı mektubun içine, pulumuz rüzgar oldu, postacımız güvercin. Cıva gibi eridik kabımızda. Kırmızıya gittik. Hemen yokladım yüzümü yağmurun yuva yaptığı ellerimle. İyice şaşırmıştı alıcısı vapur ıslığımızın. Saplandı gözlerimin ışığı yeni güne.







Mermer bir kayıkla geri döndük



diğer yarısına acının,



usulca çekildi deniz,



son bulduk, yenildik.







kaan ince/mektup







birşey demeyin...uyusun..acıları için....







Kim'e / Kaan İnce







hangi cam / kırık / varoş sergisi / uzattığımız gözkapaklarımıza /



kaç kez çürüdü derimiz / çingene arzusu / coşkun yerim-iz / göç



var mı sevdanda / ışık rahatsızlığı / uykunda / ben / evet / ben /



uzuyor burnum / dokuz köyden kovuluyorum / doğum / ölüm /



doğum / buz / ateş / şiire fotoğraf karalıyorum /







kaçma..







çok seviyorum şiirlerini..hiçbirşey demeyecektim..hem zaten söz bitti....







Genç yaşta, hem de r ederek ölmesi çok üzücü. 'Onun tercihidir,' demekse yeterince avutmuyor.







kaan bana kokuşmuş iğrenç bir dünyada özgür iradesi ile yaşamı terk etme hakkını kulanan onurlu bir çocuğun ayak seslerii hüzün ve burukluk.



ya anlamadığım bişey var kaan senin şiirlerini okuyan ra doğru yavaş yavaş gittiğini nasıl anlamadılar şiirlerin hep byee byee doluydu ölme hakkını kullandın bunada saygı duyarım tek üzüntüm bir daha şiirlerinin devamı gelmiyecekti.umarım orda huzuru buldun.







Protest







Kaan İnceye







Madem bu putlar yasa



savaş istiyor tanrılar



nereye baksam ihanet



neye dokunsam kan



sormaz mıyım,



nerdesin ey tanrım







Madem



yetmiyor gücü sevginin



yaşamı onarmaya



herkes herkese düşman



çiçeklerin alnında kan lekeleri



kalbinden güneşi hançerliyor insan







Madem



katliamlarla boğuluyor dünya



acımasızlıklar kin kusuyor



cennet adına cehennemi yaşıyoruz



ve bütün umutlar kördüğüm







Bırakıp burda bu koca yüreği



çekip gidiyorum ben de







Nuri CAN



www.nuricann.com







çok genç yasta kaybedilen bir şair,r beklenirdi fakat bu kadar cabuk deil...







böylesi bir yenilgiyi beklemediğim için



sabahın en serin ucunda bağıran ben



r edecekmiş gibi sıkılıyorum



düşük boynuma asılı sonbahar....







kadiköy/ ümit oteli..5.00



'...usulca giderim güneş gibi batı kapısından bu kentin...







dün (2 subat) dogumgünüydü....







Kaynak:Antropoloji