l etranger

[bluemoon24]

* albert camus romanı. absurd kavramının hakkını veren meursault adlı karakterin, başta kendine olmak üzere tüm varoluşa yabancılaşmasının anlatıldığı sarsıcı kitap.



* albert camus'nun kitabi..



"anam ölmüş bugün" diye başlayan, bu cümleyle dahi insanda çok şiddetli bir okuma isteği uyandıran, aynı bu cümle gibi kayıtsız, yabancı bir kitap..



sonrasında mutlu olumde okunarak



* değişik açılardan da bakılabilir kitaba..







"anam ölmüş bugün. belki de dün, bilemiyorum."



* ''bugun annem öldü veya dün tam hatırlamıyorum'' cümlesiyle başlayan kitap.ilk cümleden yuh dedirtir..sırf gözüne güneş girdi diye birini öldüren adamın hikayesidir..okunur bir daha okunur..







4 metrekarelik hücrede ölümünü beklerken yinde mutlu olan, o anki yerin yinede onun için fazla olduğunu, eger istese bir ağaç kovugunun içindede bile kalabileceğini, zaman geçirebileceğini söyleyerek dehşete düşüren kitap..insan her seye alışır felsefesinin ağababası olan yazarın



* kitabı.



* hızlı okunan, çok yaratıcı, sonlarına doğru dramatizmin doruklarına çıkan bir başyapıt. herkesin kütüphanesinde bulunmalıdır kanımca.





* annesinin ölümüyle başlayan,gözüne güneş girdi diye bir arabı öldüren ve aslında böyle bir şey için belki de annesinin cenazesinde daha üzgün görünseydi almayacağı bir cezayı alan meursault'un hikayesi.



kitapla ilgili olarak







* mersault'da tık yoktur[pek yüzeysel bir adamdır]. bıraksalar ölüp gider herhaldeaçlıktan. hayatımda bu kadar ilgisiz bu kadar duyarsız bu kadar rahat bir adam görmedim ki camus aslında çok güzel bir şekilde işlemiş kendi felsefesini.



bir de sisifos vardır ki albert camus'nun düşüş ve veba ile birlikte en beğendiğim eseridir.



* cezayir asıllı büyük yazar albert camus'un daha ilk cümlesiyle okuyucuya neler anlatacağına dair sinyal verdiği bir insanın kendisine, ailesine, topluma...her şeye ne denli yabancılaşabileceğini, kendini her şeyden nasıl soyutlayabileceğini anlatan, bir oturuşta okunan, susturucu kitabıdır...ki zaten sessiz okuyorsunuzdur ve kitap bitince de konuşumazsınız...







"... hayat yaşamak zahmetine değmeyen bir şeydir, aslında 30 ya da 70 yaşında ölmenin önemli olmadığını bilmez değildim, çünkü her iki halde de gayet tabii olarak başka erkekler ve kadınlar yine yaşayacaklar ve bu binlerce yıl devam edecektir... "



* amiyane tabiriyle kolpaciyim adlı yazardan 2 sene önce aldığım 3-4 günde bitirdiğim ama hala kendisine iade etmediğim camus romanı. Bombadır, tavsiye edilir. Geri vereceğim *.



* saçma üzerine ve saçmaya karşı yazılmış klasik değerde bir roman, demiştir sartre bu roman için.



* sartre'ın dikkate alarak açıklamasını yaptığı az sayıdaki romandır.



yabancı'nın açıklanması adlı yazısında yazarı çok beğenmiyor olsa da esere hakkını vermektedir.



* okuyanın '' başına güneş geçirebilen! '' eser.



bazı satırlarda ise, kış günü ayağının yandığını bile hissedebilir kişi. üstelik bu yanma, kitabın verdiği dalgınıkla, kızgın kalorifer borusuna ayağı dayamış olmanın açıklayamayacağı bir saçmalıkta gerçekleşebilir. yanma hissiyatına yabancılaştığına şaşar, buna şaşırdığına dahi şaşarken çıkıp gitmek isteyebilirsin... şaşırmam.









* italyan yönetmen luchino visconti 1967'de sinemaya uyarlamıştır. zeki demirkubuz 2001'de çektiği yazgı isimli filminde , kitapla farklılıklar göstersede yabancı'dan esinlenmiştir.



* varoluşa sarsıcı bir anlam katan ve 1957 yılında nobel edebiyat ödülünü kazanan albert camus' un başyapıtı.



* meursault adli kahramanimizin annesinin olmesiyle baslayan,bir cirpida okunan, varoluscu felesefenin onemli isimlerinden albert camus kitabidir. kitabın sonlarina dogru kaygisiz mutlu insan meursault'ın, hucresine gelen peder ile yaptigi tanri uzerine sohbet vurucudur!



* fransizca ozeti icin :



http://www.alalettre.com/camus-etranger.htm



* çağdaşı sartre bu kitap üzerine der ki saçma üzerine ve saçmaya karşı yazılımış klasik değerde bir kitap







kitabın kahramanı meursault birgün bir telgrafla annesinin öldüğü haberini alır ve annesinin kaldığı ihtiyarlar yurduna gider ama ne yazık ki ihtiyar yurdunun müdürü, hastabakıcısı ve sakinleri tarafından gizliden gizliye ayıplanır çünkü mursault annesinin ölü bedenine bakmamıştır, yanında sütlü kahve ve sigara içmiştir daha da önemlisi yanında bir damla gözyaşı dökmemiştir mezarının başında beklemediğinden ve annesinin yaşını bilemediğinden bahsetmeyeceğim bile.







meursault tüm bu uygun olmayan uyumsuz



* ölü sonrası davranışlarında bunlarla da yetinmemiştir, yeni bir sevgili edinmiş, onunla denize girip sinemada komedi filmi izlemiştir, günün sonunda marie ile yatmıştır.tam bir saçmalık!







günlerden bir gün kaza eseri dimağın bağlanması sonunu düşünememezlilik sonunda bir adamı gözüne güneş girdi diye önce 1 önce diğer dördü ardı ardına olmak üzere beş el ateş açarak öldürmüştür.







yargılanması esnasında önündeki en büyük sorunu öldürdüğü adam olması gerekirken önüne çıkan sorunlar beklediğinden farklıdır meursault en çok tanrıya inanmama ve annesinin ölümüne üzülmeme suçlarından yargılanacaktır.zaten kimse bir arabın



* ölümü ile ilgilenmemektedir, onların asıl ilgisi yazarın toplumca belirlenen ahlak zincirine uymayaşıdır.







işte albert camus işte felsefesi olan ''varoluşçuluk+umut+saçmalık'' felsefesini bu ahlak zincirinde gösteriyor.yazara göre doğmak da ölmek de saçma ve bu saçamalık bize tüm kabul ettiğimiz değerleri red etmemiz anlamına gelmeli ama her şeyin saçma olması boş, amaçsız ve umutsuz bir amaç yaratmamalı aksine saçma tabanında başka fikirleri sıfırladığımız tabanımızın umutla yeniden inşaası elimizde zaten bu sebeptendir ki kahramanımız meursault son güne dair af mektubununun kabulüne dair içinde bir umut besler.







kitap saçma üzerinedir çünkü camus annesinin ölümü üzerine ağlamadığı için idama mahkum edilmiştir, kitap saçmaya karşı yazılmıştır çünkü beslenen umut yeni olasılıkların hayaline imkan verir, ölüm ve sonucu herkes için aynıyken şans ve getirdikleri değerlendirilmeye bağlıdır.







sonuç saçma da olsa saçma olmasa da meursault ın hep dediği gibi bence bir! çünkü meursault saçma kavramından habersiz saçma içinde yaşayan bir insancık.







haberdar olsa da bir olmasa da bir!







bence bir...



* fikrimce, adı bile varoluşçuluğa bir tanımlama getirme babında etkilidir. çok tanıdık, artık sorgulanamayacak denli kanıksanmış değerlere ancak bir yabancı, varoluşçuluğu anlatabilecek biçimde bakabilir.