hatıra defteri

[bluemoon24]

5. sınıftan mezun olurken ya da başka bi okula geçileceği zaman elden ele dolaştırılırdı. sahibinin arkadaşlarına kalbinden daha temiz sayfalar açması yüzünden arkadaşları da ona minnettar kalırdı. hatıra defteri kiminse onun adının harfleri alt alta yazılır, sonra her satırda o harfle başlayan kıytırık cümleler kurulurdu. çoğu duygu aşk bir sudur iç iç kudur cümlesindeki dangalaklık seviyesine erişmiş cümlelerle ifade edilirdi.

o zamanlar kilitlerini açmak için saniye tuttuğumuz, hatta bu konuda okul içi olimpiyat düzenlenmesine bile neden olan masumane deftercikler

çok uzun yıllar sonra okunduğunda - tabii eğer hala saklanmışsa - buruk gülümsetecek defterler.

bazen de mani yazacak arkadaşlar şaşırıp saçmalayabiliyor örneğin:



yaza yaza yaz geldi

dallara kiraz geldi

daha yazacaktım ama

dallara kiraz geldi



bu tür defterlere yazarken heyecanlanılır, hoş görmek lazım

sayfalarının sağ veya sol üst kenarlarında 'sakın açma' kıvrımları bulunan kıvrılmış kağıtlar açıldığında ise 'niye açtın meraklı' vs. şeklinde saçma sapan cümleler bulunan kağıtlar bütünü.

seviyorum ama kimi

en tatli birisini

nasil anlatsam sana

ilk harflerine baksana... gibi klişe dörtlüğe iki sayfada bir rastladığımız, hayatın taşlı çakıllı yollarından dem vurup mutluluklar ve başarılar dileyen ve çakıllar karşısında yılmaz savaşçılar olmamızın salık verildiği hayat öğretisi defteri,kitabı,ansiklopedisi,sıkıcı masumhane defterimsi..ne derseniz o olsun adına..

genelde

sevgili arkadaşım

öncelikle bu kalbin gibi tertemiz beyaz sayfayı bana ayırdığın için teşekkür ederim.sana mani yazmak isterim.seni çok seviyorum sen benim en iyi arkadaşımsın

bazen yan sıramda oturuyorsun çok seviniyorum.ben senle oynamıyorum çünkü başkasıyla oynuyorum.sana hayatında 3 şey dilerim sağlık mutluluk ve başarı.

tarzında sayfalarla dolu defterler

ilkokul aşkları vardır. söylenmez içerde kalır. sonra yazılır hatıra defterine seni seviyorum falan diye, ama utanılırdı, evde oku olur mu? diye tembih edilirdi. ama derste gizlice okunurdu yazı.

sevilen kişilere yazdırılır, sevilmeyenlere yazdırılmayarak trip atılırdı



benim için ilkokulda nispet yaparcasına bazı insanlar tarafından hatıra defterinin bir yaprağını bana ayırmadığı için o çocukluk aklımla günlerce ağlamama neden olmuş defterdir.



ayrıca sepet sepet yumurta sakın beni unutma dediklerimiz bizi şimdi ne kadar hatırlıyorlar bilemiyoruz tabi.bu işler yumurtayla sepetle olmuyormuş.



1996 yılından... 11 yıl öncesinden. açtım çekmeciyi, öylesine bakınıyordum. sonra aklıma geldi hatıra defterim. ortasından kopmuş, kuzenimin çizilen kalplerin arasına başka başka isimler yazdığı defterim... uzun zamandır elime almayı düşünmemiştim. kaçıyordum çünkü içindekilerden. yitip giden bir hayattan... aynen şöyle demişti :



bana bu sayfayı ayırdığın için çok teşekkür ederim. ileride sayfalarını açtığın zaman beni de hatırlayıp arkadaşlığımız aklına gelecek. okul zamanımız, arkadaşlarla beraber gözünün önünden sinema gibi geçecek. ömür boyu başarı seninle olsun.



sepet sepet yumurta

sakın beni unutma



evet aynı dediği sinema perdesi gibi geçti her şey gözlerimin önünden. evet fena bir hayat da yaşamıyordum. ama o yoktu artık. halbuki ben bir gün gideceğini hiç düşünmemiştim. hatta bu anıyı yazdığında annesi ile yazmıştır kesin diye düşünmüştüm. halbuki ne önemi vardı. yine aynı duyguları ifade etmek istemişti o da.



çok utanıyorum şimdi. o sınıfa hapsolup kaldığında beni de yanında tutmak isteyip, hep yanından kaçmak istediğimden. onun hakkında konuştuğumdan. bilseydim gideceğini yapar mıydım böyle bir şey. ama çocuktuk işte... sen bahçeye çıkıp koşamıyorsun diye beni de yanında esir ettiğini düşünürdüm. ama nerden bilebilirdim ki benimle yalnızlığını paylaşmak istediğini.

bak o gün senin yanından kaçıp, bahçede oynadıklarım şimdi yoklar.



gülü bir gün

seni her gün

gülü soluncaya kadar

seni ölünceye kadar seveceğim



diyenler bile yok. yolda karşılaşsam iki yabancı gibi geçişip gidiyoruz. ama biliyorum ki sen olsaydın vefalı olurdun.



affet beni...şimdi ben senin sinema perdenim.

kişisel hatıra defterleri sınıfta elden ele dolaştırılır. en sevilen arkadaşlara ilk sayfalar ayrılır, sevilmeyen insanlara bilakis yazdırılmaz, küsülenlerden alınabilecek en büyük intikamdır bu seni anılarımda istemiyorum harekatı.

ne kadar geniş bir çevrem var için yan sınıflara ulaştırılır.

üst sınıflarca ciddiye alınıyorum çünkü güzelim için ise üst sınıflara ulaştırılır.

dikkat edilmezse tanımadığınız ya da istemediğiniz bir iki densiz de yazabilir, ay bu da nerden çıktı olunur.

mümkünse, dersimize hiç girmemiş bile olsa, bir hoca kafalanıp bir iki kelime yazdırılır.



ben hademe fadime ablaya yazdırmıştım, kendisini müdürden daha çok seviyordum, süper de bir yazıydı, öhöm, neyse...



okulca sene sonlarında bastırılan ve fotoğraflı olan, parayla satılan versiyonu için

izmirde yıllığa ne denir peki?

içinde '' öncelikle bana bu yüreğin kadar temiz sayfayı ayırdığın için teşekkürler '' cümlesiyle başlayan bir çok yazının buluduğu ilkokul dönemi defteri.



Kaynak: İtüSözlük