[bluemoon24]

evvela, anket olarak nitelenen, herkesin kişisel bir tanım yapabileceği konular öne sürmeyi ve yorumda bulunmayı sevmem. velhasıl, minimalist bir insan olup boktan püsürükten sevinmek için neden çıkarmayı oldum olası sevmişimdir. serkan alpay'ın pis elektrik'inin ve umut sarıkaya'nın detaycı karikatürcülüğünün hayranıyımdır. neyse



hayatta, yok yere mutlu olduğumuz aslında ise skindirik birer detaydan ibaret olan şeylerdir bunlar. umut sarıkaya'nın belirttiği üzere, cep telefonunu kapatıp, açtıktan sonra biriken mesajları alınca mutlu olmak, pudingi çay kaşığıyla yiyince çok gibi olmasıdır.

mutluluğun iki parmağımızın arasında olduğunu düşünürsek böyle anlar çok fazla demektir.



bir canlı olarak sokak kedisi.

kazı kazanda iki tane 100.000 ytl yi gördüğünüz andır. öyle anlık bi heyecandır. tamamını kazıyınca geçer...

beşiktaş dan üsküdara motorla geçeceksinizdir lodos vardır sallanırsınız tatlı tatlı inersiniz motordan birden rüzgar havalandırır saçlarınızı içinizdeki hüznü de savurmasını istersiniz tam o sırada üsküdar iskelesinin önünde her zaman duran sahipsiz köpekleri görürsünüz birbirleriyle şakalaşırlar kendi dillerinde bir şeyler yaparlar bi anlık bi gülümseme belirir yüzünüzde keşke hayat onların ki kadar güzel ve yalın olsa



yastığın soğuk yerini bulmaya çalışmak.

nick altında yeni giri görmek.

seni rahatsız eden kurumuş sümüğü elinle burnundan bir hamlede çekip çıkarmak.
hafta içinin getirdiği alışkanlık sebebiyle, hafta sonu sabah erkenden uyanıp, sonra tekrar o tatlı uykuya dalma evresi.

kahve. her zaman. ilk yudumu.



once filmini izlemek,, aslında anlık mutluluk değil bir sürelik mutluluktur. ta ki siz evinizin kapısından dışarı çıkana kadar.





Kaynak: İtüSözlük