hedonizm

[bluemoon24]

zevk, keyif almanın hayatın tek anlamı olduğunu düşünenlerin felsefesi. değişim, gelişim, ilerleme, eleştiri, tartışma, adalet, eşitlik, özgürlük gibi toplumsal kavramların gereksiz olduğunu düşünen ve dünyaya gelmenin tek amacının zevk almak olduğunu belirten felsefe. olabildiğince çok cinsel zevk almak hedonizmin başlıca öğretilerindendir. adı pek bilinmese de özellikle zengin apolitik züppelerin mensuplarını oluşturduğu felsefi akım.

skunk anansie nin bir parçası



hedonism

i hope you're feeling happy now

i see you feel no pain at all it seems

i wonder what you're doin' now

i wonder if you think of me at all

do you still play the same moves now

or are those special moods for someone else

i hope you're feeling happy now



just because you feel good

doesn't make you right

just because you feel good

still want you here tonight



does laughter still discover you

i see through all the smiles that look so right

do you still have the same friends now

to smoke away your problems and your life

oh how do you remember me

the one that made you laugh until you cried

i hope yo're feeling happy now



just because you feel good

doesn't make you right

just because you feel good

still want you here tonight

want you



just because you feel good

doesn't make you right

just because you feel good

still want you here tonight

want you



just because you feel good

doesn't make you right

just because you feel good

still want you here tonight

want you



i wonder what you're donig now

i hope you're feeling happy now

i wonder what you're donig now

i hope you're feeling happy now

osm. lezzetiye

bkz. ömer hayyam)

bkz. she's my heroin)



bir örnekle açıklamak gerekirse suyun tadı olmadığı için içmenin de anlamsız olduğunu bunun yerine susayınca kola, çay vb tercih etmenin daha fonksiyonel olacağını savunan düşünce.



bastıran nihilist fikirlerin ardından akla ilk gelen ve ilk uzaklaşılandır.

o yüzden nihilizm yolunda gerçekten hakettiği değeri aldığını düşünmekte bir mahsur yoktur.



hedonizm , felsefede, zevkin, yaşamdaki tek ya da temel iyi olduğunu söyleyen ve ideal davranış biçimini zevkin peşinde koşmakla açıklayan öğretidir. eski yunanda iki önemli hedonist kuram ortaya atılmıştır.



kyrene okulu takipçileri ya da egoist hedonistler, bireyin o anki kişisel isteklerinin diğer insanları düşünmeksizin karşılanmasını varlığın gerçek temeli olarak açıklayan öğretiyi desteklemişlerdir. onlara göre bilginin kökleri, anın geçici duyumlarında saklıdır ve bu yüzden, anlık zevk düşkünlüklerini gelecekte neden olabilecekleri acıya göre sorgulayan bir ahlaki değerler sistemi oluşturmaya çalışmanın hiçbir anlamı yoktur.



epikurosçular ya da akılcı hedonistler, egoist hedonistlerin tersine, gerçek zevkin yalnızca akılla elde edilebileceğini ileri sürmüşlerdir. epikurosun etik anlayışı, aristonun, en yüce iyinin başka bir şeyin değil, kendi yararı için değerli görülen şey olduğu yönündeki çok bilinen görüşüne dayanır. epikuros, mutluluğun en yüce iyi olduğu konusunda aristo ile hemfikirdir.



ne var ki epikuros, mutluluğu zevkle açıklayarak aristodan ayrılır. bunun için iki neden öne sürer. ana neden, zevkin, insanların gerçek anlamda değer verdikleri için yaptıkları tek şey olmasıdır. başka bir deyişle, epikurosun etik hedonizmi, onun psikolojik hedonizmine dayanır.



epikuros, yaptığımız her şeyi, sonuçta kendi adımıza ve zevk almak için yaptığımızı iddia eder. içdürtüsel olarak zevk almak istedikleri ve acıdan kaçındıkları ileri sürülen bebeklerin davranışları gözlemlendiğinde, bu iddianın doğru olduğu düşünülebilir.



epikuros, bu durumun yetişkinler için de geçerli olduğunu ama yetişkinlerde bunun doğruluğunu görmenin daha zor olduğunu çünkü yetişkinlerin kendilerine neyin zevk vereceği konusunda daha karmaşık inançlara sahip olduklarını düşünür.



ama epikurosçular, tüm aktivitelerin, hatta açıkça kişisel bir fedakarlık olan ya da yalnızca bir erdem ya da asil bir davranış olduğu için yapılan aktivitelerin bile, aslında kişinin zevk duyması için yapıldığı şeklindeki iddiayı mantıklı gösterebilmek için epey enerji harcamışlardır.



epikurosun deneycilik görüşüyle iyi uyuşan ikinci kanıtın, kişinin iç gözlemsel deneyimlerine dayandığı düşünülür. kişi, ateşin sıcak olduğunu anında algılaması gibi zevkin iyi, acının ise kötü olduğunu hemen algılar. zevkin iyiliğini ya da acının kötülüğünü göstermek için daha fazla kanıta ihtiyaç yoktur.



epikuros, tüm zevklerin iyi, tüm acıların da kötü olmasına rağmen, zevklerin tamamının tercih edilmeye layık olmadığını ya da acıların tamamından kaçınılması gerekmediğini söyler. bunun yerine kişi, uzun vadede çıkarına neyin uygun olacağını hesaplamalı ve eğer kısa vadede kendisine daha az zevk veren bir şeyden vazgeçmek uzun vadede daha fazla zevk sağlayacaksa, kısa vadedeki zevki bir yana bırakmalıdır.



epikurosçular, kendini kontrol etmenin ve ihtiyatlı olmanın erdemli yanlarını vurgulamışlardır.



iki öğreti de değişmeden modern çağlara kadar pratikte varlığını korumuştur. 18. ve 19. yüzyıllarda jeremy bentham, james mill ve john stuart mill gibi ingiliz felsefeciler, evrensel hedonizmi, daha yaygın olarak faydacılık diye bilinen öğretiyi savunmuşlardır.



bu kurama göre, insan davranışının temel kriteri, toplumun iyiliğidir ve kişisel ahlaki davranışın yönlendirici ilkesi, en çok sayıda insanın refahını sağlayacak ve yükseltecek olana sadakattir.

keyf ehli felsefesi...

güzeldir,benimsenir.

insanın tüm eylemlerinde başvurabildiği tek ölçütün 'acıdan kaçınıp,hazza ulaşmaya çabalamak' olduğunu öne süren dünya görüşü.sokrates'in öğrencileri arasında yer alan ve hedonist felsefenin kurucusu kabul edilen aristippos, mutluluğun ana kaynağının yaşanan adaki haz duygusu olduğunu söyler.

kapitalizmin bireyi sürüklediği tüket ve tüken ideolojisi içinde aynı amaca hizmet eden tatminsizlik durumu. bunu tek amacın zevk alma olması olarak açıklamak doğru olmayacaktır çünkü gerçekte alınan bir zevk olmadığı için sürekli bir arayış hali vardır ve her yeni arayış bir yenisini koşullamaktadır.

birey zevk aldığı yanılsaması içinde tükenmekte, tükendikçe de kendinden başlayarak toplumsal olarak tüketmektedir. aslında bir çelişkidir çünkü tüketilen salt birey değil sistemin kendisidir...

hazcılık. dolorizmin tam karşısında duran felsefi akım.



Kaynak: İtüSözlük