kendinden tiksinmek

[bluemoon24]

bir insanın başına gelebilecek en vahim hadiselerden biri olsa gerek.



insan evladı gelişme sürecinde illa ki bi şeylere değer vererek, hatta bunların kimilerini saplantı haline getirerek büyür. yaş kemâle erişmeye yakın dönemlerde ise bu değerler oturmaya başlar kişinin karakterinin ve yaşam tarzının belirleyicisi olurlar. lâkin öyle bir zaman gelir ki, insan asla böyle bir şey yapmam dediği şeyleri yapmaya, kendisine aykırı gelen, hiçbir zaman yanaşmayacağı, hatta lanetlediği bir hayat sürdürmeye başlar. bu süreç genelde yavaş gelişir kimi zaman kişi ödün verdiği değerlerin yitip gittiğinin farkına bile varmaz.



ve bir gece, tam da gecenin karanlığında kafa yastığa koyulup geçen günlerin tartışması yapılırken, kişi bir anda ne yaptığının farkına varır bir anda kafada şimşekler çakar.



işte o an, kişinin kendinden tiksindiği andır.

kişinin yaptığı hataların farkına vardığında ve/veya değiştirmesi gereken özelliklerinin olduğunu bile bile onları değiştiremediğini anladığında kendinden nefret etmesidir. belirtileri aşırı güvensizlik ve hiçbirşeyden mutlu olamama halidir. kurtulmak için acilen bir sevgiliye ihtiyaç vardır çünkü o sevgilinin sizi, sizin sevemediğiniz kadar sevdiğini görünce kendinize güveniniz gelecektir, hata yapmamak için daha fazla dikkat edeceksinizdir. sonuçta mutlu mesut yaşarsınız işte...

kahvaltıyı sıgara,kahve ekurisi ile yaptıktan sonra bünyede beliren duygu

geçmişinde pişmanlıklar ve hatalar olan bir kimsenin çektiği vicdan azabı dolayısıyla bünyede beliren duygu

bazende iki banyo arası sürenin uzadığının göstergesidir.



sabah sabah uyanmışım leş gibi ter içinde, saate bakmışım 8:30! ananı sikiyim mesaiye yarım saat var, ee iki saatlik yol var, şimdiden 1 buçuk saatlik gecikme cepte. atlet, don değiştireyim duşa gerek yok!! ananı sikiyim temiz don, atlet kalmamış. olsun bunları da dün giymiştim zaten. yüzümü yıkayayım, saçları jöleleyeyim idare ederiz. koltuk altlarınızda ıslak sabunlu bezle silerim oh miss!! ananı sikiyim sular kesik. siktir et jöleyi bas kafaya çık. 5 günlük pantolonu üç günlük terli gömleği giy. üstüne yakası leş gibi olmuş ceket....allahım içim kaldırmıyor



saat 8:45 evden fırla otobüse koş! ananı sikiyim akbili evde unuttuk, minibüse koş iki kat para bayıl. enfes ter kokunla iki hanımın ortasına otur, yol boyu surat ekşitmelerini izle, üzerine alınma...bunları düşünürken durağı kaçır. iki durak öteden iş yerine koştur. saat 10'u geçerken işe var. patrondan bir araba laf işit, sikleme



iş arkadaşın sana cebinde ölü sansar mı var desin, gül geç, yanına o gün kimse yanaşamasın siktir et...



akşam eve gel bir gün daha kendinden tiksinmenin dayanılmaz hafifliğini yaşa, koltuğa devril var mısın yok musun izle.. duşu sabah alırım de yat, ne bulaşık makinesini çalıştır, ne çamaşır makinesini, elini, yüzünü bile yıkama amına koyum. sonra sözlüğe gir kendinden tiksinmek başlığına giri gir. senin kafanı sikeyim ben ölü sansar taşıyıcısı.

kız arkadaşınla aran 10-15 gündür hiç de iyi değil. bitmek bilmeyen kavgalar,sonuca bağlanamayan tartışma konuları. içinden çıkılmaz günler geçiriyorsun. belki de ilişkinin süresi bitti. kimbilir? ama içini hala kemiriyo onsuzluk. bi yandan ne hali varsa görsün benden bu kadar artık ruh halinin içinde diğer yandan da ben onsuz bi hiçim halinin içine giriyorsun. ne yapsan olmuyor.



yaklaşık 1 aydır da eski defterleri kurcalamaya başlamışsın. üniversite yıllarından kalma bi eski kaşar sürekli seni arayıp duruyor. aklını çelmeye çalışıyor. aklın böylesine çelinebilcek müsaitlikte bir zamanı da olmamıştı zaten daha önce. ama işte sevdiğin kadın o değil. aması hep var. sabah olmuş uyanmışsın. ağzının içi leş gibi. tatsız. elini yüzünü bile yıkamak gelmiyor içinden. işten ayrılalı 2 ay olmuş moralsiz ve bitiksin. günler geçmek bilmiyor, sevdiğin kadın yanında değil. elin telefona gidiyor son kez. aricam diosun. ama telefonu açan yok. iş yerini arıyosun ama bugün işe gelmediğini öğreniyorsun. bu nasıl iş arkadaş neler oluyor diye kendine sorular sorarken kalp atışlarının hızlandığını gereksiz bir sinir buhranına girdiğini anlıyorsun. elin tekrar telefona gidiyor bu sefer karşındaki kişi telefonu açıyor. eski kaşarı aradın çünkü. daha önce hiç aramadığın kaşarı ne diye ararsın? salaksın.



dünden razı kaşar ışık hızıyla yanında biter. bu mutsuz ve çürük günü onla savuşturup kaçamayacağını bildiğin gerçeklerden kaçmak istersin. ama aklın hep başka yerde. bi yandan ulan 15 günde silincek adam değilim ben diyorsun diğer yandan çok özledim yaa diyebiliyorsun. bölesine iğrenç bi ruh hali. madem iğrenç be pezevenk yanında ki kaşarın ne işi var orda?



derken kapı çalıyor. boxerla kapıya gitmiyim bari üstüme bi kazak geçireyim diyorsun. da altında yine boxer var. neyse olur o kadar heyecan. kapıyı açmanla yüzündeki salaklık ifadesi aynı saniyelerde örtüşüyor. telefonlarına çıkmadığı için evde kaşar gurmeliği yapan sen ve senin karşında elinde doğum günü pastası ve mumlarla bezeli sevdiğin kadın. iyi ki doğdun. sadece bu. 15 günlük soğukluğun verdiği mesafeyle bu cümle bile çok sana aslında. ulan bugun benim dogum gunummu? dersin kendine. o salaklıkla teşekkür bile etmeden seni hep aradım niye açmadın, iş yerinden de aradım ama benimle konuşmak istemedin gibi saçma sorular yöneltirsin. alacağın cevap seni olduğun yere mıhlar:



- bugün seninle olabilmek için izin aldım işten. telefonumu da evde unutmuşum sabahki telaşla. seni çok özledim...



Kaynak: İtüSözlük