yalnizlik - 26

[bluemoon24]

* önce büyüten sonra çürüten şey. *



* hakkında entry girmenin hafifletmediği hede.



* kücük bir ayna gibi,nerede olursan ol,hangi kalabalığa dahil olursan ol,o aynaya baktığın sürece yalniz-ca kendini görüyorsun,şikayetlerin yalnızca göz altlarında giderek artan mor halkalardan ibaret oluyor,ask gibi yalnizlik,koşulsuz bırakıyorsun kendini..geri kalan hiçbirşeyin anlamı yok...



* karınca gibidir, sanki mutfakta açıkta unutulmuş bir yemek gibisinizdir. siz tükenene kadar binlerce küçük gölge gibi üzerinizde gezinip sizi bitirir. zordur ona alışmak...



* uğruna şiirler, nesirler, türküler yakılan/yazılan bir tuhaf hâl.



esasında herşey gibi ölçülü olmasında faydalı olan birşey, ne çok başbaşa kalacaksın onunla ne de onsuz bir hayat düşleyeceksin.







ve aynı zamanda hüseyin nihal atsız'ın bir şiiridir yalnizlik.







Yine akımda bugün sen varsın,



Yine derdinle hayalim hasta.



Bürüsün kalbimi derdin sarsın



Bir ümit var bu tükenmez yasta.







Bir yaram var! Ona merhem vurman,



Bir hayaldir ki gönülden taşıyor.



Ayırırken bizi yollar ve zaman,



Sana kalbim daha çok yaklaşıyor.







Nerde bilmem o geçen günlerimiz?



Artık onlar yeniden gelmeyecek.



Nerde kırlar, uzayan yol ve deniz,



O öten kuş, o güzel pembe çiçek?







Göklerin ziyneti mesut kuşlar



Ötüşürlerdi yağarken yağmur.



Şimdi onlarda melul olmuşlar,



Çünkü artık ne ışık var, ne de nur.







Dinledik rüzgarı sessiz sessiz



Okuyorken bize bir gamlı kitap.



Suya çizmişti gümüşten bir iz,



Yükselirken gece dağdan mehtap.







Şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm



Ne gelen var, ne giden var, ne soran.



Iztırap yaylasıyım gam çölüyüm



Esiyor sadece gönlümde boran.







Bir hayal alemi ardında uzak,



Sisli iklimlere sürdüm, gittim.



Varlığım burda sönüp kaybolacak...



Belki ben şimdiden öldüm



Bittim



* uzun upuzun bir sahil gibidir yalnızlık... ayaklarını yakan tuzlu suyun sızısını duyarak her gün, her gece o ıssız sahilde bir başına yürümek gibi...



* hep aynı şarkıyı dinlemek, hep aynı resimlere bakmak ve hep aynı şekilde kadere küfretmektir yanlızlık. arada bir istemeden de olsa telefonu eline alıp acaba gözden kaçırdığın bir mesaj ya da çağrı var mı diye kontrol etmektir. sonra da umudunu kesip bi' sigara daha yakmak.





* sonrasında gelen için









* ic sikintinin sebebini ilk basta anlamasan da sonralari anlarsin, yalnizligin, huzunlu ve uzgun anlarinda paylastigin zayif yonlerini seni incitmek icin kullanmayan insanlarin etrafinda olmamasi oldugunu. eger buysa yalnizim ben***



* güzeldir.







arsin yatar kulac kalkarsın bööle, mis gibi feşmekan. hele ki azami çaba sarfedilerek erişilmişse bu yalnızlık haline, geçmiş sarfiyatların acısı çıkarılır. kendince çıkarılır yani, kimsesiz. ses edilmez kimselere, elleşilmez.







sonraaa.. soğanlar hafif pembeleştirilir, biberler böölemesine kesilir, öölemesine kesilen kereviz saplarıylan birlikte fog tavada kavrulur. havuçlar şöölelemesine kesilirse domatesler de küp doğranır, zıt şekillerle süs yapmaca olayı yani annadın? canım.







yaaa, böyle bi şey işte yalnızlık. beğendiğin gibi yapma hadisesi yani. böölemesine bi şey, öölemesine bi haz.



* pakette 2 sigara kalmışken keşke bir dostum olsa da sigaralardan birisini ona versem demektir. fakat genellikle o iki sigarayı da kendiniz içersiniz.



* otobüs ayrılırken terminalden başkalarının yakınlarına el sallamaktır.



* atvdeki bir habere göre akıl kadınların kaderi olan durum.