darbeye karşı 70 milyon adım yürüyüşü

[bluemoon24]

ırkçılığa ve milliyetçiliğe dur de grubu, küresel eylem grubu ve genç siviller'in ortaklaşa dücenleyeceği yürüyüş.eylem 21 haziran cumartesi günü yapılacak,saat 17'de tünel'den taksim'e yürünecek.



bu da afişi:

http://img247.imageshack.us/...



anayasa mahkemesi'nin kararına, ergenekon'a, darbe günlüklerine, 1 mayıs'ın taksim'de kutlanmasını engelleyen çevrelere, kah akp'ye karşı, kah chp'ye, ve hepsinden önemlisi darbelere dur demek için herkesin katılması gereken yürüyüştür.





inancı doğrultusunda yaşamak istediği için üniversite kapılarından çevrilen gencecik kızların, ısrarla, 'ötekileştirilme'ye çalışılmasına karşı 12 eylül'de, işkenceler görmüş, dağ yüreklerinde tarifsiz acılara tanıklık etmiş ve buna rağmen şu an hala 'yaşasın darbe! diyebilenlere karşı toplumda yer bulmuş saygı, sevgi, hoşgörü, diğerkamlık, birlik beraberlik gibi kavramların düşmanı olanlara karşı halkı hakir görüp belli şahsi çıkarlar için halkın ve devletin üzerinde menfii planlar güdenlere karşı halkın mukaddes saydığı değerlere saldırmayı görev bilenlere karşı 'güç bendedir' diyen otorite fetişistlerine karşıülkenin yükselen grafiğini çekemeyenlere karşı siyonist sermaye sözcülerine karşı zümre yalakalarına karşı: ve tüm bunlara sessiz kalanlara karşı! düzenlenmesini dilediğim yürüyüştür!.








destek verenler: küresel eylem grubu, genç siviller, mazlum-der, dtp, ırkçlığa ve milliyetçiliğe dur de, dsip, türkiye gönüllü teşekküller vakfı, sdp, sosyalist parti girişim, barış meclisi aktivistleri, lambda aktivistleri, siyasal ufuk hareketi.



yıldıray oğur'un taraf gazetesi'ndeki bugünkü manifesto köşesinden araktır.



edit: bu giriyi editleten sebepler, yürüyüşün sebeplerin ta kendisidir. yukarıda adını sadığım gruplar birbirinden farklı siyasi ve sosyal yöntemleri ve düşünceleri destekliyorlar, farkındasınız değil mi? ama onların hepsinin desteklediği ve bu ülkede artık ırzına geçilmiş bir kavram var: demokrasi. bakın kavram dedim, hem de ırzına geçilmiş. bu yürüyüş demokrasi adınadır, ve demokrasiye tecavüz eden hangi elbiseyi soyup atmışsa o elbisenin arkasındadır. bizi birleştiren amacın güzelliğine bir de farklılığmız renk katacaktır. anlamayanlara ve hiç anlamayacaklara selam olsundur.

akp'ye destek mitinginden farkı olmayan miting.kah akp'ye karşı diyorlar kah anayasa mahkemesine karşı diyorlar buna destek veren mallar. ulan mazlum-der'in katıldığı mitingde ne akp karşıtlığı?anlamayan ibibiklere şöyle söyleyeyim gel lan şimdi otur bak çok basit anlatcam çetrefilli değil.



mazlum der türban savunuculuğuna soyunmuş en aktif örgüttür. elde var 1 ok?heh şimdi akp neyi savunuyor?türbanı dimi.niye savunuyor,çünkü tabanındaki elemanlar bunu istiyor hatta heryerde kullanmayı devlette zartta zurtta şeklinde istiyorlar. ee şimdi sen mazlum-der'li akp tabanlı elemanları meydana indirip akp'ye karşı slogan mı atacan??

-evet mi diyorsun,mal olduğunu biliyosun dimi? şimdi siktir git.

bu ülkenin ortalama solcusundan bir bok olmayacağının göstergesi. neo-liberallerle, islamcılarla, kürt milliyetçileriyle birarada olmayı midesi kaldırabilenler buyursun. marx'ın, lenin'in, troçki'nin kemiklerini sızlatıyorsunuz be.

bu ülkenin solcusundan da sağcısından da bir şeyler olmaya başlayabileceğinin göstergesi. birbiriyle alkasız bir çok sivil toplum örgütü birarada. sonunda birbirimizin kanlı bıçaklı düşmanı olmadığımızı anlamaya başlıyoruz galiba.



afişinde şöyle de bir yazı var.



21 haziran 2008 cumartesi günü, yılın en uzun, en aydınlık en beyaz günü.



işte o gün 50 yıldır cesaret edemediğimiz, hep geç kaldığımız bir şeyi yapmak için toplanacağız.



demokrasiden, adaletten, özgürlükten yana ve darbeye karşı bir ses çıkartmak için.



o sesi 27 mayıs 1960da çıkaramadık. bir başbakan gözlerimizin önünde asıldı.



27 mayısa sessiz kalışımızın bedelini 12 mart 1971de hayatlarının en güzel çağındaki gençler ödedi.



yine sessizliğe gömüldük. ve o sessizliğin de bir bedeli vardı. 12 eylül 1980de yüz binlerce genç o bedeli ödedi, biz yine sessizce izlerken.



tarih tekerrür etti. 12 eylül 1980nin sessizliğine doğan kızlar 28 şubat 1997de üniversite kapılarından başörtüleri yüzünden geri çevrildi, kaçınılmaz bedeli bu kez onlar ödedi.



sessizdik. sessizliğimiz cesaret verdi. 27 nisan gecesinin sessizliğini bir e-muhtıra bozdu. karanlıklar içinde sessizce susurluklar, şemdinliler oldu, ergenekonlar kuruldu, savcılar linç edildi. sessizliğimizden cesaret alanlar hukukun arkasına saklanıp siyaseti tehdit ettiler.



şimdi yılın en uzun ve en güzel günü şehrin orta yerinde sessizlik yeminlerimizi demokrasiden, vicdandan, adaletten yana derinlerden gelen bir uğultu sesiyle bozuyoruz.



kepenkleri indiriyoruz, televizyonu kapatıyoruz, yemeğin altını söndürüyoruz, işimizden izin alıyoruz birlikte istiklal caddesi boyunca bir akşamüstü yürüyüşüne çıkıyoruz.



tek renk, tek slogan, tek pankartla. beyazlar içinde. bir daha karanlıklar üzerimize çökmesin diye,



kırıp dökmeden, kimseyi üzmeden olan bitenden rahatsız olduğumuz bilinsin diye,



yıllardır süren sessizliğimizin bedelini bir daha çocuklarımız ödemesin diye,



biliyoruz çok geç kaldık ama daha da geç kalmayalım diye,



bu kez iş işten geçmesin, ağır çekim darbe amacına ulaşmasın diye,



demokrasiden, siyasetten, özgürlükten, yeni bir sivil anayasadan yana yargı darbesine, darbe tehditlerine karşı vakur bir ses çıkarmak için, ilk sivil bir uyarıyı vermek için,



yargı darbesiyle işlevsizleştirilen meclise dokunmayın demek için,



21 haziran 2008 günü, yılın en uzun, an aydınlık, en güzel, en berrak günü bir akşamüstü şehrin orta yerinden, tünelden taksime doğru sessizlikten bir ses olup yürüyoruz.



gelir misin?

demokrasi ile akp'yi nasıl yanyana getirdiklerini anlayamadığım güruhun yaptığı bir eylem kanımca. dünyadaki tek özgürlüğün baş örtmek olduğunu düşünen bir iktidarı savunmak ne zamandan beri demokrasi yanlısı tutum olarak sayılıyor? acaba bu özgürlükçü arkadaşlar akp döneminde yapılan ordusuz darbeyi görmezden mi geliyor? bir rejimi totaliter saymanız için başında paşalar mı olmalı illa? ordu darbe yapsın diyen biri değilim, asla da ordunun politikadaki etkinliğinden yana olmadım ama siviller kendini diktatörilan ediyorsa bunu da özgürlük ve demokrasi olarak yutacak kadar siyaset biliminden bihaber değilim çok şükür. bu arkadaşların daha çok okumasını tavsiye ediyorum. demokrasi ve özgürlük yalnızca bizim için olsun demek demokrasi ve özgürlüğün ruhuna aykırıdır. gel gör ki bu güruh onu nerden anlasın? versinler akp'ye oyları sonra gelsin akp diktası. böylece sahte özgürlüklerinizle yaşarsınız.

meselenin akp ya da türban ya da benzeri bir şey olmadığı hadisedir.



biz bu cumhuriyeti, demokrasiyi hiçbir zaman haketmedik. halkımız bunları kendisi için istemedi, bunlar için hiçbir zaman acı çekmedi. bu yüzden hakedilmemiş haklarımız her zaman eğreti durdu üzerimizde, her zaman kesintiye uğradı özgürlüklerimiz.



işe yarasa da yaramasa da, artık hakettiğimizi belli etme zamanıdır. demokraside iktidarlar gelir ve geçer, görüşler değişir, halkın kendisi değişir... fakat egemenliğin kullanılması, hiçbir surette hiçbir kişiye, zümreye veya sınıfa bırakılamaz.



bana dokunmayan yılan bin yaşasın mantığıyla gitmeye devam edersek, birbirimizi boğazlar halde çamura batacağız tamamen. her şey bu kadar açık, bu kadar gözümüzün önünde cereyan ederken, bu milletin harekete geçmeyecek kadar bilinçsiz olacağına inanmıyorum ben.



hani yıllardır söylenegelir ya, bir tabur asker bir köprü üzerinden geçerken, titreşim frekansının aşılması yüzünden köprü yıkılabilir.



işte bu yürüyüş, 50 yıllık darbe serüveninin yıktığı köprüleri tekrar inşa etmek için yapılmalı. bu yürüyüş tek sesliliğin, tek düzeliğin yürüyüşü olmamalı. yine herkes aynı anda basmamalı köprüye ve aynı sesi çıkarmamalı. fikirleri arasındaki köprüler yeniden kurulmalı. insanlar özgürce tartışabilmeli.



öyle büyük amaçlar için kullanılmalı ki bu köprü. üzerinden geçiş, para ile olmamalı. fikirler alınıp, satılmamalı. herkes merak ettiği sorunun cevabını bir maddi/manevi bedel ödeyerek değil de, tatmin olmasının verdiği şevkle daha fazla araştırmaya yönelerek, diğer kişilere faydalı olarak alabilmeli.



gökyüzünde vaad edilen cenneti, yer yüzünde kurmak değil istediğimiz. cennete gitmek için şart koşulan olguları, dünyamızda, ülkemizde hayata geçirebilmek. çok mu zor bu istediklerimiz?

kısacıcık burjuva parlamentosu ne güzel cümlesini vatandaş başına -yaklaşık- 1 adım hesabıyla tamı tamına 70 milyon adıma yayan eylem... dokanmasanıza lan mezlişe, ne güzel oyalıyoz milleti böyle ıvırdı kıvırdı, açtımdı kapadımdı, yese bastım noya bastım diye...



Kaynak: İtüSözlük