[bluemoon24]

kurt cobain dönemlerinde ortaya çıkan bir kavram. eski püskü, tercihen el örgüsü ve mat renklerde olan bu hırkaların kendilerini giyen insanı bunalımda gösterme gibi güçleri vardır. hele bir de şahıs bu hırkayı yağlı ve tel tel olmuş saçlar, soluk bir beniz, mor göz altı halkaları, yırtık converseler ve sigarayla tamamlarsa tadından yenmez bu kombinasyon.

hele anneanne örmüşse daha makbuldür...







depresyon hırkası işlevsel nitelikler barındırmasıyla tanımlanır. depresyon aktivitelerinde yoldaş olmayan hırka ne kadar mat ve paspal olursa olsun depresyon hırkası sıfatını hakedemeyecektir, işbu sebeple her paspalın depresif veya kolpa sorunlu olarak nitelendirilmemesi gerektiği gibi her paspal hırka da depresyon hırkası sanılmamalıdır.



tespit insanı olacam diye saçmalamanın ve buluttan neden sonuç ilişkisi kapmanın sözlük yazarlığının bi yan etkisi olduğunu ve janjan olsun diye bunları uydurduğumu sananlar için başlıca depresyon faaliyetlerini tekstil üzerine etkileriyle birlikte değerlendirerek haklı olduğumu ispatlamak istiyorum- çünkü kaale alınmamak beni çok üzüyo



depresyondaki adam uyur- depresyonda olmak bazı şeylerden yırtmak için yeterli bahane olmadığı için uyuma alanları değişkenlik göstermek durumundadır, bu nedenle kolun yastık olarak kullanımında hırka olumlu rol kazanmalıdır. yumuşak ve sıcak bir zemin oluşturmak için kalın yün örgüler uygundur. ince yün örgüler daha az kullanışlıyken polar gibi malzemeler uyandığınızda alnınızda iz bırakmadığı için az önce uyudum çünkü depresifim imajını desteklemeyecektir, bu nedenle tercih edilmez, edilirse hırka bu sıfatı haketmez. zaten polar olunca hırka olmuyo o galiba başka bişe oluyo. hırka yün olur.



depresyondaki adam sümkürür- depresyondaki adam ağlak adamdır, ağlayan adamın burnu akar. depresyondaki adam kendine iyi bakmaz, neticede hasta olur, burnu akar. bu durumda hırkanın kollarının uzun olması gerekir. a başta seçim kriteri olup depresif kişinin şekline benzeme oranı ne zamandır giyildiğine dair ipuçları sağlar.



ne leş adammış bu depresif beya

isteseler kış kreasyonu hazırlarım bundan.öyle bir şey.



aslen oblomovun hırkasına dayanmaktadır.

yelekte olabilir zaman zaman. ve nedense hep kadınların olurmuş gibi yanlış bir de düşünce vardır, hayır efendim benim de var ve gayet güzel bir şey. tenime yapıştığını hissederim zaman zaman*.

yaz kış farketmez depresifin şefkat aradığı yerde top top olmuş yünleri, üstündeki eski koku ve soluk rengiyle sarınılan hırkadır. ne kadar paralansa da vazgeçilemez.

çorba kasesi boyutunda bir kahve fincanı, tercihen tuvalet kağıdından koparılmış peçete tomarı ve kırmızı gözler ile desteklendiğinde dünyanın en estetik ve sevgiye aç görüntüsünü oluşturan eşyası

illa örgü olması şart değil bu giysinin, yakası köpek tarafından gevelenmiş, yer yer çamaşır suyu ile rengi gitmiş bir polar ceket te bu hırka ile aynı işlevi görür. önemli olan sıcak tutması ve sarınabilmeniz. kollarında kurumuş beyaz sümük şeritleri olursa daha da bir karizmatik görünür.



annemin yıllardır evde giydiği hırka demek ki bize bir şeyler anlatmak istiyormuş.

fotoğraf merakının geçici olduğunu tahmin ve temenni ettiğim, şu sıralar pek tatlı bir yoğunluk içerisinde olan, kendisi kaygısızlık olarak nitelendirse de, sabrına hayran olunası insan, aynı okul içinde çaya gel yeğenim diye mesaj atacak kadar da üşengeç beşinci nesil dost.



Kaynak: İtüSözlük