[bluemoon24]

inanılmaz üşengeç ailelerde görülebilecek iletişim metodu. diyaloglarla örnek verecek olursak:



a-telefoooooooooooooon!

b-açamam annem açsııııııııııııııııııııııııııııın

c- yemek pişiriyoruuuuuuuuuuum!! kızım sanadır sen aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaç

d- telefondayım ne dediiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin?

a- siktir edin sustu zateeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen!
benim ailemdir efendim o.biz bağırarak anlaşırız zira hepimizin ses tonu fazlasıyla yüksektir ya da annemin ses tonu yüksek olduğu için biz o tonu normal algılamışızdır bilemiyorum..zaten bize göre bağırmak değildir o,üst komşu öyle algılıyor.

yaşlı ortalaması yüksek olan bir ailedir.



bir reklamı vardı hatırlar herkes:

iki tonton amca yolda karşılaşır bağırarak



+ne o hikmet efendi akbank'a mı gidiyorsun

-hayır akbank'a gidiyorum

+hee ben de seni akbank'a gidiyor sanmıştım.

agresif ses tonuna sahip ailelerde görülebilecek olay. babamla resmen geyik muhabbeti yaparken annemin bizi kavga ediyoruz zannedip kapıda beliriverdiği olmuştur.

babaanne ve dedesiyle yaşayan ortaokul arkadaşımın evine her gittiğimizde odanın içinde altımıza işeyene kadar gülmemizin sebebidir. zaten ota boka dakikalarca, katıla katıla güldüğümüz yıllardı. sonra masumiyetimizi mi yitirdik, içimizdeki çocuğu mu kaybettik bilemiyorum ama o zamanlar yan komşu, üst komşu, alt komşu ve karşı komşularla birlikte kulak misafiri olduğumuz diyaloglar şöyleydi:



- raiiif, elektrik faturasını yatırdın mıııı?

- ...

- raiiiiif!

- ...

- ay raif!

- efendim?

- elektriği yatırdın mıı?

- nee?

- elektriği yatırdın mıı?

- neee?

- eeleektriğii yatırdıın mıııı?

- anlamıyorum!

- televizyonu kıs!

- nee?

- televizyonu kıııs!

- neee?

- televizyonu kıs raif!

- ne var ne diyosun?

- elektriği yatırdın mı?

- torun yatıracaktı ya!

- haa, doğru! ömeeer!



ne ömer'i! ömer daha işediği donunu değiştiremiyo gülmekten...

bence, uzun vadede, iletişim ve ilişki problemleri doğuracağından sağlıklı olmayan model.

evleri inanılmaz derecede büyük olan aile modeli de olabilir. hatta ev o kadar büyüktür ki baba oğlunun evde olup olmadığını da bilmez. şu şekilde telefon diyalogları yaşanır:

ben - hamza'yla görüşebilir miyim?

hamza'nın babası - bi dakka. hamzaaa. hamzaaaaa

hamza'nın babası - ya hamza yok galiba evde.

hamza'nın babası - hah bi dakka geliyo.





olan cep telefonundan hamza'nın evini arayan kişiye* ve kontörlerine olur.

sağır olmaları olasıdır.
-kızım anneni yemeğe çağır

-anneeeee

-ben de bağırmayı biliyorum demi, git yanına çağır eşşoğlusu

-tamam da baba nie küfrettin ki şimdi

-lem yöörrrüüü

-iii peki



-anne babam seni yemeğe çağırıyor

-yemeği ben hazırlıyorum heralde gelicem demi

-babaaa, annem geliyormuş

-kızım git babanın yanına söle burdan bağırma, şu salatayı da götür

-e niye siz hep bana kızıyorsunuz ki, kendiniz gelsenize yemeğe, yau bi yemek be.





kız çocuk: anneeee! şu oğluna bir şey söyle yaa çıkmıo odamdan!

anne: oğluuuum, rahat bıraksana ablanııı!

erkek çocuk: babaaaa, yaa iki kadın üzerime yükleniyorlar. destek çıksanaaaa oğlunaaa!

baba: gooooooooolllll!

evin metrekaresine göre tanımı değişecek ailedir. eğer ev çok küçükse ailede sağır birey vardır. eğer ev orta boy ise aile biraz tırlaktır. eğer ev büyük ise aile zengindir. bizim evde biz megafon ile konuşuruz misal.

spartalıdırlar.
bazen yanlış anlamalara yol açar



+anneaa ne yiceeeem ?

-dayak

+nee dana mııı, yok artık.

-dayaak dayaaak hani cennetten çıkma var ya

+peki

kazanılmış davranışlar neticesinde bir sülalenin ciyak ciyak anlaşmasına neden olacak aile modeli..



Kaynak: İtüSözlük